Η πώλησή τους από τη στιγμή που θα βρεθούν online, είναι ζήτημα ωρών, αν όχι λεπτών. Μια πορσελάνινη κούπα του ‘50 από την Αγγλία, στολισμένη με μεγάλα χρωματιστά λουλούδια και μπλε γιρλάντα, ένα απίθανο παλιό σετ γαλλικών ποτηριών σε σχήμα γυναικείου σώματος ή ένα φανταχτερό ιριδίζον μπολ σε σχήμα κοχυλιού τραβούν το ενδιαφέρον ενός νέου κοινού, καθώς τα vintage σκεύη έχουν τον τελευταίο καιρό μεγάλη ζήτηση. Η δράση ξεκινάει όπως πάντα από τα παλαιοπωλεία, τις αγορές και τις σκονισμένες κούτες σε αποθήκες και πατάρια, για να μεταφερθεί έπειτα στο Instagram.
|
|
|
Παλιά αντικείμενα, νέα ζωή
«Είναι σίγουρα τάση. Στις βόρειες χώρες χρησιμοποιούν εδώ και καιρό τα vintage σερβίτσια και βλέπω ότι πλέον περισσότερος κόσμος τα αναζητά. Προτιμούν να αγοράζουν κάτι παλιό, να το επαναχρησιμοποιούν και να δημιουργούν μια νέα αφήγηση με αυτό, παρά να αγοράζουν κάτι καινούργιο και τυποποιημένο. Θέλουν ακόμα και το τραπέζι τους να συνδέεται με κάτι ιδιαίτερο, με μια ιστορία», λέει η Ευρυδίκη Κόφφα, η οποία, μαζί με τον σύντροφό της, Αντώνη Αγριδόπουλο, βρίσκονται πίσω από τον λογαριασμό Ακάτιο στο Instagram. Η πιο πρόσφατη ανάρτησή τους είναι έξι διάφανα, γυάλινα σκαλιστά πιάτα σε σχήμα ψαριού. «Ψάχνουμε παντού, αλλά το καλύτερό μας είναι όταν μας καλούν στο σπίτι τους άνθρωποι που γνωρίζουμε και μας δίνουν πράγματα τα οποία δεν χρειάζονται. Παζάρια, λαϊκές αγορές, facebook marketplace είναι μερικές ακόμα από τις πηγές μας. Είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και μάτια – στην περίπτωσή μας τα τέσσερα μάτια είναι καλύτερα από τα δύο! Είναι ωραίο που κάθε vintage bazaar διαφοροποιείται, ανάλογα με τον τόπο. Στη Ιταλία, για παράδειγμα, θα βρεις πορσελάνινες εσπρεσιέρες, στην Ελλάδα περισσότερα ατσάλινα ή πήλινα είδη, στις σκανδιναβικές χώρες χρωματιστά. Προσπαθούμε να ταξιδεύουμε και να φέρνουμε και από το εξωτερικό πράγματα», εξηγεί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τα μαγαζιά που σερβίρουν ακόμα Σικάγο, Πες Μελμπά και Banana Split
|
|
|
Το κοινό ενδιαφέρον του ζευγαριού για το vintage ήταν που τους έκανε να δημιουργήσουν πριν από περίπου έξι μήνες το Ακάτιο. «Ο σύντροφός μου είναι φωτογράφος κι εγώ δουλεύω στο marketing», λέει η Ευρυδίκη, αναφέροντας πως μέσα από το project τους θέλουν να αναδείξουν τον τρόπο ζωής που ακολουθούν και οι ίδιοι. ««H φιλοσοφία μας βασίζεται στη συνέχεια, τη νέα ζωή αντικειμένων, την επαναχρησιμοποίησή τους αλλά και την επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών μας. Δεν χρησιμοποιούμε καθόλου πλαστικό, όλα είναι από ανακυκλωμένα ή ανακυκλώσιμα υλικά. Από την μεταφορά και την αποθήκευση έως και το packaging, προσπαθούμε να αποφεύγουμε το πλαστικό», συμπληρώνει.
Πέρα από τη μοναδικότητα των αντικειμένων και την αντίδραση απέναντι στη μαζική παραγωγή, η ίδια αναφέρει και την πανδημία ως έναν από τους λόγους που τα vintage σκεύη έχουν γίνει τόσο δημοφιλή: «Η τάση συνδέεται επίσης με το lockdown και τη στροφή μας προς τα μέσα, κάτι που με έναν τρόπο μας έμεινε. Στο εξωτερικό νομίζω ότι συνέβαινε ήδη, γιατί έχουν διαφορετική κουλτούρα. Στις βόρειες χώρες, για παράδειγμα, περνούν πολύ περισσότερο χρόνο στο σπίτι, γι’ αυτό και οι χώροι τους είναι πιο καλοφτιαγμένοι και on trend – παρακολουθούν τι συμβαίνει στον χώρο του interior design. Στην Ελλάδα, πάλι, επειδή ζούμε περισσότερο έξω, φτιάχνουμε το σπίτι μας έτσι ώστε να είναι περιποιημένο, χωρίς να μας νοιάζει ιδιαίτερα αν το τραπέζι είναι από κάποιον επιπλοποιό ή μαζικής παραγωγής. Υπήρξε όμως τελευταία μια στροφή. Είδαμε ανθρώπους να φροντίζουν τον χώρο τους, να φτιάχνουν ψωμί… Δημιουργήθηκε ένα κίνημα κατά κάποιον τρόπο προς το slow life, μια διάθεση το σπίτι σου πια να έχει την ταυτότητά σου».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Τα πιο δημοφιλή από τα αντικείμενα που εμπορεύονται η Ευρυδίκη και ο Αντώνης είναι οι κούπες και τα φλιτζάνια, ενώ ακολουθούν οι κανάτες, που πέρα από τη βασική τους χρήση μπορούν να αξιοποιηθούν και ως βάζα. Εκτός από την προσεκτική επιλογή των κομματιών, οι δυο τους φροντίζουν πολύ και την παρουσίασή τους, μέσα από ωραίες φωτογραφίες, αλλά και με θεματική οργάνωση του υλικού που μαζεύουν. «Προερχόμαστε και οι δύο από ναυτικές οικογένειες – ο Αντώνης από οικογένεια ναυτικών και εγώ από ψαράδες. Η λέξη ακάτιο σημαίνει μια μικρή βάρκα που μεταφέρει τους ανθρώπους από μια μεγαλύτερη βάρκα στη στεριά». Κάθε πανσέληνο το Ακάτιο παρουσιάζει και μια νέα θεματική συλλογή. Μπορεί να είναι εμπνευσμένη από μια συγκεκριμένη δεκαετία ή από κάποιο υλικό. «Την πανσέληνο δεν ψαρεύουμε, γυρίζουμε πίσω στη στεριά κρατώντας τα αποκτήματα που είχαμε στην ψαριά μας, τα ταξίδια μας» λέει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Dry Martini: Το πιο κομψό απ’ όλα τα κοκτέιλ είναι ξανά μόδα
Ένα βουνό οι κούπες μου
Η Χριστίνα Ροδοπούλου άρχισε πρώτα το κυνήγι από τα ρούχα -τα τελευταία πέντε χρόνια τρέχει το επιτυχημένο Vista vintage-, ενώ τους τελευταίους μήνες έφτιαξε το Ένα Βουνό, έναν λογαριασμό με «μικρά αντικείμενα απ’ όλο τον κόσμο και απ’ όλες τις εποχές». Οι κούπες, οι κανάτες, τα φλιτζάνια, τα πιάτα και τα υπόλοιπα κομμάτια που ανεβάζει βρίσκουν άμεσα μεγάλη ανταπόκριση. Αυτό για το οποίο έχει λάβει μέχρι σήμερα τα πιο πολλά μηνύματα είναι μια πανέμορφη ροδακινί, περλέ (peach lustre) κούπα της δεκαετίας του ’60 από το Μεξικό.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πέρα από την έρευνα που κάνει για να εντοπίσει «διαμαντάκια», η Χριστίνα αφιερώνει πολύ χρόνο και στην προσπάθεια να μάθει στοιχεία για την ιστορία του καθενός. «Για να ανακαλύψεις την προέλευση και την ιστορία κάθε αντικειμένου απαιτείται πολύ ψάξιμο. Πολλά από τα σερβίτσια έχουν απλά μια σφραγίδα. Συνήθως δεν αναγράφεται η χώρα κατασκευής ή η χρονολογία, ούτε καν η εταιρεία. Το google image search είναι τρομερό εργαλείο, αλλά δεν είναι πάντα αρκετό. Η μεξικάνικη κούπα, για παράδειγμα, είχε πάνω της μόνο μια σφραγίδα με έναν φάρο, ένα μίνιμαλ σχέδιο. Μετά από πολλή επιμονή κατάφερα να βρω στοιχεία γι’ αυτήν».
Οι παλιές σφραγίδες στα vintage πορσελάνινα και κεραμικά είδη έχουν πάντως και αυτές τη γοητεία τους. «Οι σφραγίδες είναι μια ολόκληρη κουλτούρα με μεγάλο ενδιαφέρον», λέει. «Αισθητικά είναι για μένα από τα πιο ωραία σχέδια που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Σαν σύμβολα διαθέτουν και μια κάπως μυστικιστική χροιά, καθώς υπάρχουν αντικείμενα που δεν έχουν πάνω τους καμία άλλη ένδειξη πέρα από αυτά, κάτι που γεννά ένα μυστήριο γύρω τους».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μια ακόμα συναρπαστική διάσταση των αντικειμένων που βρίσκει είναι τα αποτυπώματα που φέρουν από την εξέλιξη της τεχνολογίας μέσα στα χρόνια. «Κάποια έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Μπορεί να είναι φτιαγμένα από ειδικό γυαλί που αντέχει σε θερμοκρασίες μέχρι και 300 βαθμών. Άλλα είναι φτιαγμένα με μια τεχνολογία που αναπτύχθηκε τον 19ο αιώνα: λέγονται ironstone και έχουν την όψη της πορσελάνης, αλλά είναι πολύ ανθεκτικά. Υπάρχουν και κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες που έχουν ενδιαφέρον, όπως μια διάφανη τσαγιέρα από τα 70s που ακουμπάει απευθείας στο μάτι της κουζίνας. Υπάρχει και μια ιστορία τεχνολογίας που ξετυλίγεται μέσα από αυτή τη διαδικασία».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Οι τιμές στο Ένα Βουνό κυμαίνονται από τα 8 μέχρι τα 40 ευρώ (στην περίπτωση των σετ), εκτός κι αν πρόκειται για κάποιο πάρα πολύ σπάνιο αντικείμενο. Το κοινό είναι σε μεγάλο ποσοστό γυναίκες από 20-25 χρονών, απ’ όλη την Ελλάδα. Όσο για το όνομα του project, έχει κι αυτό μια ωραία ιστορία από πίσω του: «Έχει βγει από ένα τραγούδι. Το ερμηνεύει ο Γιώργος Μούτσιος και η σύνθεση είναι του Γεράσιμου Λαβράνου, ο οποίος έφτιαχνε soundtrack για ελληνικές ταινίες. Πρόκειται για έναν τρομερό συνδυασμό, γιατί ο Μούτσιος ήταν βαρύτονος και το κομμάτι έχει μια τζαζ βάση. Είναι σπάνιο κομμάτι, δεν υπάρχει καθόλου σε βινύλιο στην αγορά, οπότε κάπως ταίριαξε με το πρότζεκτ».
Συλλογές με μνήμες
Στη Θεσσαλονίκη, η Χριστίνα Φουλατζικλίδου -ή αλλιώς Retro Madness– γυρίζει τις αγορές για να βρει πιατικά και λοιπά σερβίτσια άλλων δεκαετιών. «Τον πρώτο καιρό είχαμε τον λογαριασμό μαζί με την αδερφή μου και πουλούσαμε μεταχειρισμένα ρούχα. Στη αγορά αυτή υπήρξε όμως κορεσμός και τα παρατήσαμε». Πριν από λίγους μήνες αποφάσισε να τον επανενεργοποιήσει και πλέον προσπαθεί να εντοπίσει πράγματα για όλους αυτούς που θέλουν να κάνουν πιο όμορφη την κουζίνα και το σπίτι τους.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Καθίσαμε πολύ σπίτι μας τα τελευταία χρόνια και προσπαθούμε να το φτιάξουμε έτσι ώστε να το αγαπήσουμε», λέει. Τα σπιτικά καλέσματα με φίλους, τα μαγειρέματα και τα πάρτι που -επιτέλους- έχουν ξαναμπεί στην καθημερινότητά μας είναι μερικές ακόμα από τις αιτίες στις οποίες, σύμφωνα με την ίδια, οφείλεται η τάση. «Ψάχνω πολύ σε μικρά παλαιοπωλεία, αλλά και στη συλλογή του παππού και της γιαγιάς μου. Είμαι τυχερή, γιατί έχουν πάρα πολλά πράγματα. Έμεναν πάντα σε μονοκατοικία με πολλές αποθήκες και έχουν κούτες και κούτες με φλιτζανάκια που μπορεί να μην τα έχουν ανοίξει ποτέ. Ήταν μια ζωή “μαζώχτρες” και το εκτιμάω αυτό τώρα», λέει. «Προσπαθώ να τους εξηγήσω αυτό που κάνω, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν καταλαβαίνουν τόσο το ενδιαφέρον που υπάρχει. Η άλλη γιαγιά μου, που και από εκείνη έχω βρει κάποια κομμάτια, τα λέει “παλιοπράγματα”!».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πίνουμε σαν Ιταλοί: 5 μαγαζιά για απεριτίβο στην Αθήνα
