Έχουν περάσει κοντά 30 χρόνια από τότε που άνοιξε η Άγκυρα στη Χώρα της Τήνου μπροστά στο λιμάνι. Ένα απλό, νοικοκυρεμένο, γαλανόλευκο ταβερνάκι, με το σουλούπι του ανεπιτήδευτα οικείο. Γρήγορα καθιερώθηκε και έγινε το σιγουράκι για τους ντόπιους και τους επισκέπτες που θέλουν να απολαύσουν φρέσκο ψάρι και καλοφτιαγμένους, κλασικούς μεζέδες. Πρόκειται για μια από αυτές τις παραδοσιακές, ανοιχτόκαρδες ψαροταβέρνες που έχουν εκλείψει, κι είναι τίμια κι αυθεντική. Δεν επιδιώκει τον εντυπωσιασμό με πειραματικά πιάτα και φευγάτους συνδυασμούς, παρά μόνο μας κερδίζει με τη φρεσκάδα της πρώτης ύλης και τις λογικές τιμές. Στα διάφορα πόστα της συναντάμε τα μέλη της οικογένειας Ματάλα, έκαστο στο είδος του. Ο πατέρας είναι ψαράς, οι θείες μαγειρεύουν, ο Πέτρος, που είναι η νέα γενιά, κάνει τα κουμάντα στη σάλα και στο σέρβις.
Μπροστά στο λιμάνι της Τήνου, διαλέγουμε τραπέζι, επιλέγουμε ούζο, τσιπουράκι ή εμφιαλωμένο κρασί, κι ευθύς μπαίνουμε στο ψητό. Μια σελίδα είναι ο κατάλογος όλος, και περιλαμβάνει αυτά που πρέπει, αυτά που θέλεις και προσδοκάς, και τίποτα περισσότερο. Πήραμε μελιτζανοσαλάτα με καρύδια, κολοκυθάκια τηγανητά, μαραθοκεφτέδες και αγκινάρες ξιδάτες, γίγαντες, ρεγγοσαλάτα και τσίρο.
Μια μερίδα μαυρομάτικα ζητήσαμε για να επιστρέψουμε στα… γήινα, και συνεχίσαμε με κάτι μεγάλες γόπες τηγανητές, μια μεριδιάρικη στείρα και μια σκορπίνα χονδρουλή που μύριζε θάλασσα, ψημένα στη σχάρα, ολόφρεσκα και ζουμερά. Καθαρές γεύσεις σπαρταριστές, ανακουφιστικά γνώριμες και οικείες, φαγητό καλομαγειρεμένο, από έμπειρα χέρια. Κάτι τέτοια μαγαζιά που μας ταΐζουν χωρίς να μας προβληματίζουν, ειλικρινά μας λείπουν.
Τήνος: Για το Taxidi αφήσαμε (για λίγο) τα χωριά και πήγαμε στη Χώρα
Στο Σεράνο στην Τήνο τηγανίζουν λουκουμάδες στο γκάζι από το 1965
