«Να πάτε για λουκουμάδες στο Ελβετικόν». Αυτό θα σας συμβουλέψουν οι Αγρινιώτες όταν επισκεφτείτε την πόλη τους. Ένα από τα πιο διάσημα και πιο παλιά γαλακτοπωλεία-ζαχαροπλαστεία όχι μόνο της πόλης, αλλά όλης της Ελλάδας. Ανήκει στην οικογένεια Ζυγούρη και όπως μου διηγούνται, έχει μεγάλη ιστορία. Λειτουργούσε από το 1908 στην ίδια πάντα θέση με τη σημερινή και ο πρώτος γνωστός ιδιοκτήτης της, κάπου εκεί στο 1923-1924, ήταν ο καπνέμπορος Κέντρος, ο οποίος μη θέλοντας να συνεχίσει το εμπόριο καπνού με το οποίο καταπιανόταν -κατ’ εξοχήν με την Ελβετία-, έρχεται μόνιμα στο Αγρίνιο, αγοράζει την επιχείρηση και της δίνει το όνομα Ελβετικόν. Στην Κατοχή, όταν ιδιοκτήτης ήταν ο Χρήστος Λούζεβιτς, το Ελβετικόν έγινε ένα από τα πρώτα σημεία στην Ελλάδα που έφτιαξε τους περίφημους σιροπιαστούς μπολσεβίκους. Το 1951, ο παππούς των σημερινών ιδιοκτητών, Θεόδωρος, κτηνοτρόφος και τυροκόμος, κατέβηκε από τα χωριά της Άρτας στο Αγρίνιο, μαζί με τα δύο του αδέλφια, για να αγοράσει το γαλακτοπωλείο από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη του. «Δραστήριος και πρωτοπόρος, έβγαλε δύο τρίκυκλα μηχανάκια με ψυγεία πάγου γεμάτα παγωτά. Τα καλοκαίρια, το ένα έφτανε μέχρι την παραλία Τουρλίδα στο Μεσολόγγι και το άλλο μέχρι το παραθαλάσσιο Μενίδι στον Αμβρακικό. Ξεπουλούσαν, ξαναγέμιζαν και πάλι το ίδιο», λένε.
 |
 |
Το κατάστημα, που σήμερα λειτουργεί από την τρίτη γενιά, ειδικεύεται κατά παράδοση στα αμυγδαλωτά Αγρινίου, στους εργολάβους, στα μπισκότα και στους ροζέδες. Τα αμυγδαλωτά πεσκέσια έχουν ταξιδέψει στην άλλη άκρη του κόσμου, από την Αγγλία και τη Σουηδία μέχρι τη Νέα Ζηλανδία και την Αμερική. Μια τακτική πελάτισσά τους μού τόνισε πως πρέπει απαραιτήτως να αγοράσω βούτυρο πρόβειο που φέρνουν από μικρούς παραγωγούς της περιοχής. Θαυμάσιο! Εξίσου μεγάλη ζήτηση έχουν η κρέμα, το ρυζόγαλο και το γαλακτομπούρεκο. Όσο για τους περιβόητους λουκουμάδες, μου φαίνεται ότι από αυτούς έκανε όνομα το Ελβετικόν. Παχουλοκομψοί και ζουμεροί, καλοτηγανισμένοι, στρογγυλοί με τρύπα σαν ντόνατς, σερβίρονται σε πληθωρικές μερίδες είτε με σιρόπι μελιού και κανέλα είτε με μερέντα, και τρώγονται αχόρταγα. Προσοχή όμως. Αν θέλετε να τους δοκιμάσετε θα πρέπει να τους αναζητήσετε Σεπτέμβριο με Μάιο. Το καλοκαίρι σερβίρουν πιο δροσερά γλυκά, και θα σας αποζημιώσουν με μια άλλη σοβαρή λιχουδιά, το σουλτάν-καταΐφ με δικό τους πρόβειο παγωτό βανίλια σε στρώμα από ψημένο κανταΐφι με κρέμα σαντιγί και από πάνω βύσσινο.
