Μπαίνοντας στο κατάστημα του Παπασπύρου στους Αμπελοκήπους, πήγα κατευθείαν στο παγωτό κασάτο. Σωστή αλλά και λάθος κίνηση. Σωστή γιατί η γεύση παραμένει εξαιρετική. Φτιαγμένο με την κλασική συνταγή τους από το 1940, με παρφέ κρέμας και σοκολάτας, κερασάκι και κροκάν αμυγδάλου, με ταξίδεψε πολλά χρόνια πίσω, τότε που ένα κασάτο στου Παπασπύρου στο Σύνταγμα ήταν η επιβράβευση για έναν καλό βαθμό στο σχολείο. Θα εξελισσόταν σε λάθος κίνηση, όμως, αν έμενα στο παρελθόν. Γιατί το να μη δοκιμάσει κανείς κάποια από τα υπόλοιπα 14 παγωτά τους (με φρέσκο γάλα και αυγά, χειροποίητα, βασισμένα σε παραδοσιακές συνταγές) θα ήταν μεγάλη παράλειψη. Τα παγωτίνια φυστίκι είναι φτιαγμένα με φρέσκο αιγινήτικο καρπό και το σορμπέ με φρέσκες φράουλες. «Χτύπησα», επίσης, μια χορτόπιτα (με σπιτικό φύλλο) για το σπίτι και χάζεψα ένα φυλλάδιο που παρουσιάζει την ιστορική εταιρεία – τόσο το catering όσο και τα τμήματα Αρτοποιίας, Σφολιατοποιίας, Ζαχαροπλασικής, Σοκολατοποιίας και Παγωτού. Εμαθα λοιπόν πολλά, εντυπωσιακά αλλά και ουσιαστικά. Οτι, π.χ., όλα τα κρέατα και τα πουλερικά είναι νωπά και ντόπια, χρησιμοποιούν αποκλειστικά έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Κρήτης, μέλι από την Κάσο, τυρί φέτα ΠΟΠ. Παραθέτω και δύο νούμερα: το μήνα χρησιμοποιούν 16.800 αυγά -ελληνικά- ενώ κάθε μέρα πλάθουν με το χέρι 1.400 κουλούρια Θεσσαλονίκης!
*Οι τιμές και το μενού των εστιατορίων είναι αυτά που ίσχυαν κατά τη χρονική περίοδο συγγραφής και δημοσίευσης του άρθρου και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.
*Τα ρεπορτάζ αγοράς και τα προϊόντα που προτείνουμε στον Γαστρονόμο είναι επιλογές των συντακτών και δεν έχουν εμπορικό σκοπό ούτε αποφέρουν διαφημιστικό έσοδο.
