Βράδυ, λίγο πριν της Παναγίας, με οδήγησε στο πίσω μέρος της πλακόστρωτης αυλής, εκεί που δεν φτάνουν τα πελώρια κλαδιά της άγριας μουριάς. Από τα ηχεία ακουγόταν μια ωραία διασκευή του Σινάτρα, που και που πεταρίσματα διαφόρων πουλιών ξεπετάγονταν από το εικοσιπεντάχρονο δέντρο. Κοντοσταθήκαμε μπροστά από ένα λευκό ψυγείο το οποίο μοιάζει με μπαούλο. Ο Αστέριος Σουσούρας, ο ιδιοκτήτης που κληρονόμησε το Τριζόνι από τον πατέρα του Γιώργο, άνοιξε σαν μάγος του Οζ το βαρύ καπάκι. Μπροστά μου εμφανίστηκε ο ελληνικός πλούτος της θάλασσας: συναγρίδες, στείρες, άγρια λαυράκια, μαγιάτικα, κοκκινωπές σκορπίνες, τροφαντά μπαρμπούνια, όστρακα από τη «μύτη» του πρώτου ποδιού και πάνω-πάνω ένας αρχοντικός, καλοθρεμμένος, κιτρινόπτερος τόνος. Όλα ήταν «ψαριές» εντός εικοσιτετραώρου.
Το Τριζόνι, στην Κρυοπηγή Χαλκιδικής, μετρά αισίως τριάντα εφτά χρόνια ιστορίας. Και σε όλη αυτή τη μακρά πορεία, πυξίδα του ήταν πάντα τα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, μια εξαιρετική πρώτη ύλη-θησαυρός που σπάνια συναντάς σε άλλα μέρη. Με προίκα τις γνώσεις για τον βυθό που αποκόμισε από τον ψαροντουφεκά πατέρα του, ο Αστέριος επιμένει να προτάσσει την ψαροφαγία σαν επιλογή ζωής, συνδυάζοντάς την με εκλεκτά προϊόντα της πατρίδας του. Mάλιστα φέτος, σταθερά προσανατολισμένος στη λογική «από το χωράφι στο ράφι», απέκτησε και τον δικό του τυροκόμο για να φτιάχνει εποχικά μπάτζο και γιδοτύρι. Το δεύτερο το χρησιμοποιεί ως στεφάνι της κασσανδρινής σαλάτας, μιας γευστικής πανδαισίας από βιολογικές ντομάτες κοντινού μπαχτσέ, κρίταμα τουρσί από το Κάνιστρο και παξιμάδια χαρουπιού. Όλα τα φυσικά καλούδια είναι «βρεγμένα» με λάδι άγριας ρίγανης.
Μετά τη σαλάτα, και έχοντας ήδη εξαφανίσει από το τραπέζι τις μαύρες χονδρές ελιές που σερβίρονται μαζί με το ζυμωτό ψωμί για καλωσόρισμα, αποφασίσαμε να κάνουμε τα «στραβά» μάτια στα λιμπιστά ορεκτικά ώστε να απολαύσουμε τα ψάρια. Ο τρίχρονος γιός μας επίλεξε κοιλιά τόνου, μέτρια ψημένη, με τραγανές άκρες και ζουμερό κρέας. Εμείς, μια βασιλική σφυρίδα στη σχάρα (ένα ψάρι τεσσάρων κιλών που μας έκοψε το μισό) και μια μερίδα ξιφία μπουρδέτο, με τον βασιλικό να αρωματίζει ιδανικά την κόκκινη σάλτσα.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, «παρασυρθήκαμε» και από την εξαιρετική κάβα του μαγαζιού. Βιολογικό «Chardonnay» Τζήκα για αρχή, ένα αφιλτράριστο κρασί που έχει περάσει πέντε μήνες σε δρύινα βαρέλια και έχει μια ευωδία λευκών ανθών, και στη συνέχεια «Cuvee Monsignori» του Αργυρού. Χαλκιδική και Σαντορίνη, Βορράς και Νότος, ένα ταγκό φυσικού δυναμισμού και διαχρονικής αυτοπεποίθησης.
Επιπλέον πληροφορίες: Τα επιδόρπια είναι μεγάλος πειρασμός, μην αντισταθείτε στον σιμιγδαλένιο χαλβά με καϊμάκι γιατί θα το μετανιώσετε. Υπολογίστε 30-35 ευρώ το άτομο, χωρίς κρασί. Επισκεφθείτε το άφοβα, τηρεί και με το παραπάνω όλα τα μέτρα προστασίας για τον κορωνοϊό. Λειτουργεί από τις 14:00 μέχρι τις 00:00, ενώ η κουζίνα κλείνει στις 23:15. Κάντε κράτηση οπωσδήποτε. Κρυοπηγή Χαλκιδικής, Τ/ 23740-51945
