Η θέση: Πέριξ της Μητρόπολης.
Η ατμόσφαιρα: Ένα γνήσιο wine restaurant, με σάλα καλαίσθητα ανάλαφρη και σέρβις έμπειρο!
Το φαγητό: Καλοσώρισμα με ψημένο ψωμάκι, εξαιρετικό αγουρέλαιο και τραγανό θαλασσινό αλάτι. Αρωματικά γιουβαρλάκια σφυρίδας με τραγανό φιδέ λαχανικών είναι ό,τι πρέπει για “ζέσταμα”, ενώ τα χτένια σωτέ με μανιτάρια, αφρό λεμονιού και βασιλικό τεμπούρα, θα τα θέλαμε πιο ροδοψημένα για να χτυπάει η αντίθεση με το ζωντανό τους εσωτερικό – ο συνοδευτικός πουρές κουνουπιδιού απίθανα μεταξένιος. Δοκιμάσαμε σπαγγέτι με μελάνι σουπιάς, αυγοτάραχο και μύδια τουρσί, ένα όμορφα πικάντικο πιάτο, και κορυφαίο καρπάτσιο μαγιάτικου με ευφάνταστο ποπ κορν χοιρινού, μαύρη μαγιονέζα με τζίντζερ, γλυκόξινο σέλερυ και ραπανάκια. Για κυρίως, ζουμερό, πεντανόστιμο σολομό σωτέ με μάνγκο, τσίλι και μαύρο ρύζι με λάιμ, και μάγουλα μοσχαριού Aberdeen Black Angus σιγομαγειρεμένα για 72 ώρες με κρέμα τρούφας, foglie d’ulivo με σπαράγγια και πεκορίνο, πιάτο βαθιάς νοστιμιάς, με ακριβά υλικά αλλά comfort χαρακτήρα. Για επίλογο προτείνω εναλλακτικό μπακλαβά με θεϊκό παγωτό σφένδαμο και καρύδι.
Ο λογαριασμός: 55-65/ζευγάρι χωρίς τα ποτά
Η κάβα: Η λίστα με τα κρασιά που επιμελείται ο σομελιέ Σωτήρης Κανδύλης, είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του μενού που υπογράφει ο σεφ κι ιδιοκτήτης Βασίλης Βασιλείου. Γραμμένη σαν παραμύθι, δεν είναι απέραντη, είναι όμως μελετημένη κι αντιπροσωπευτική του ελληνικού αμπελώνα. Περισσότερες από 20 ετικέτες σε ποτήρι και καλή τιμολόγηση.
Επιπλέον πληροφορίες: Βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση με τα πόδια, από τον σταθμό του ηλεκτρικού και του μετρό του Μοναστηρακίου. Το παρκάρισμα είναι ιδιαιτέρως δύσκολο, αλλά στην περιοχή υπάρχουν αρκετά ιδιωτικά πάρκινγκ.
