Βρε, τι δείπνο ήταν αυτό τις προάλλες! Ηδύ και ευφρόσυνο. Ζάχαρη περάσαμε. Με τέτοια θέα, θα μου πείτε, λογικό. Ποια θέα; Το τρώγειν αποτελεί το κύριο συμβάν εδώ. Το εδώ είναι το Pelagos, το θαλασσινό εστιατόριο του Four Seasons Astir Palace Hotel Athens. Με τη μαγική θέα – το έγραψα, ας καταδικαστώ ως μπανάλ. Δυο γουλιές από αυτό το θέαμα και φεύγει η καραντίνα από πάνω σου, εξατμίζεται. Αχ, αυτό το ανάγλυφο του αττικού τοπίου, η ακτογραμμή, οι μαλακοί λόφοι, η απέραντη θάλασσα. Ζάχαρη, ζάχαρη. Επιστρέφω στο τρώγειν, καθότι με εξέπληξε. Σπανίζουν τέτοιας υφής εστιατόρια ξενοδοχείων. Την κουζίνα εδώ λοιπόν διαφεντεύει ένας νεότατος, πλην όμως με κάμποσα χιλιόμετρα στο κοντέρ γκουρμεδοσύνης του, σεφ. Κυρίες και κύριοι, ο Luca Piscazzi. Που, αφού γύρισε τον ντουνιά μαζεύοντας γνώσεις και εμπειρίες σε αστεράτα μαγαζιά, με τελευταίο σταθμό το La Dame de Pic, το λονδρέζικο τσαρδί της σπουδαιότατης Anne-Sophie Pic, εισήχθη για να πιάσει το πηδάλιο του «Πελάγους». Σοφή, σοφότατη κίνηση. Το φαγητό του λάμπει.
 |
 |
Στα πιάτα του μια ήσυχη αριστοτεχνία, μοντέρνα ηδύσματα, πρωτότυπες ιδέες, αλλά και βάθος και μια σιγουριά. Η σιγουριά των υλικών, των τεχνικών, η σιγουριά της γνώσης και της καλής γεύσης. Ζωμοί, σάλτσες, γαρνιτούρες όλα στην εντέλεια. Όχι άνευρα, με τσαγανό. Τα καλωσορίσματα είναι θησαυροί. Ιδίως η ελαφρομαριναρισμένη, λεμονάτη σαρδέλα, σε ένα λεπτεπίλεπτο στο σχήμα του ψαριού ναπολεόν με καρπούζι και κρέμα φέτας, και η καβουροσαλάτα με τζίντζερ και λεμονόχορτο μέσα σε εικονικό καβουράκι.
Από τα πρώτα δοκιμάσαμε το φιλέτο yellowtail με ντομάτα, ρίγανη και κρέμα burrata και το καλαμάρι με σάλτσα μελανιού, τόνο, λαρδί, φασκόμηλο και ξύσμα λεμονιού. Αμφότερα εξαιρετικά.
 |
 |
Το κλου της βραδιάς όμως ήταν άλλο: το λαβράκι που υπομένει τετραήμερο dry ageing μέσα σε ντύμα από μαστίχα Χίου. Ένα τολμηρής, έξοχης νοστιμιάς πιάτο. Ελληνικό και ιντερνάσιοναλ, εμπνευσμένο, ταξιδιάρικο. Τα γλυκά φινετσάτα, αληθινά επιδόρπια. Να πάρετε τον αφρό βανίλιας με κηρήθρα και πορτοκαλόπιτα. Να τον ζηλεύετε οι Έλληνες συνάδελφοί του. Να τον ζηλεύετε γλυκά. Γιατί με τη δουλειά του δημιουργεί τις προϋποθέσεις ενός ουσιαστικού διαλόγου σε αυτό που λέμε μεσογειακή, θαλασσινή κουζίνα.
Ο κ. Piscazzi αντλεί από την ελληνική γκάμα και αρδεύει εμάς και τη γαστρονομία μας.
