Είναι από τα μαγαζιά που οι ντόπιοι δεν αποκαλύπτουν εύκολα. Και είναι επίσης από τα μαγαζιά που δεν τα βρίσκεις εύκολα…
Η θέση: Κάναμε τουλάχιστον 20 λεπτά προσπαθώντας να βρούμε τη Μουριά. Τα μόνα στοιχεία που είχαμε ήταν το όνομα του συνοικισμού, η μεγάλη μουριά μπροστά από το μαγαζί και η περιγραφή ότι «δεν το πιάνει το μάτι σου». Η Μουριά βρίσκεται στη δυτική παραλία της Καλαμάτας, εκτός κέντρου, αλλά δεν είναι πάνω στη θάλασσα, είναι δύο στενάκια πιο μέσα. Θα παρκάρετε σχεδόν απ’ έξω.
Η ατμόσφαιρα: Όταν φτάσαμε, μπήκαμε και εμείς στο νόημα: ένα ταπεινό μαγαζάκι, στέκι ψαράδων, εργατών και γειτόνων, που δεν θα μαζέψει πολλά likes στο instagram. Το μόνο που έχει να προσφέρει, εκτός από την καλτ ατμόσφαιρα, είναι ολόφρεσκο ψάρι σε σούπερ οικονομικές τιμές. 5-6 τραπεζάκια έξω, 5-6 τραπεζάκια μέσα.
Το φαγητό: Μενού δεν υπάρχει: ό,τι φέρουν οι ψαράδες από την περιοχή, συνήθως κουτσομουράκια, σαργούς, καλαμάρι φρέσκο, αλλά και σαλάχι και γαρίδες. Τα μαγειρευτά και τα συνοδευτικά λίγα και καλά: πατάτες τηγανητές κομμένες στο χέρι, χόρτα βραστά, χάντρες κοκκινιστές, αμπελοφάσουλα και σουπιές στιφάδο που ετοιμάζει η Μαρία στην κουζίνα και σερβίρει ο γιος της οικογένειας.
Ο λογαριασμός: Δύσκολα θα πληρώσετε πάνω από 15 ευρώ το άτομο, ακόμα και αν φάτε γαρίδες ή λίγο μεγαλύτερο ψάρι.
Η κάβα: Χύμα κρασί και τσίπουρο (τσίπουρο έχει και εμφιαλωμένο), ούζο, μπίρες.
Επιπλέον πληροφορίες: Η Μουριά ανοίγει στις 06.30 για να σερβίρει και καφέ, ενώ στις 5-6 το απόγευμα, μόλις τελειώσουν και τα ψάρια της ημέρας, κλείνει. Οι ντόπιοι, για να προλάβουν όλη την ποικιλία των ψαριών, συνηθίζουν να πηγαίνουν νωρίς το μεσημέρι, κατά τη 1-2 μ.μ.
