Δυτικά της Τροιζήνας βρίσκεται η Κοκκινιά, που λέγεται ότι πήρε την ονομασία της από το κόκκινο χώμα της. Πεδινή περιοχή, φημισμένη για τα εσπεριδοειδή της και για το ποιοτικό λάδι της. Εκεί, μια ανάσα από τον υδροβιότοπο της λιμνοθάλασσας Ψήφτας, η Αθανασία Κρίκωνα μαζί με τον σύζυγό της Χρήστο και την κόρη τους Μαρία (φώτο), τεχνολόγο τροφίμων, καλλιεργούν 150 πατρογονικά στρέμματα. 1.000 λεμονιές και άλλες τόσες πορτοκαλιές, 1.200 μανταρινιές και οι ελαιώνες τους με τα Μανάκια ποτίζονται μία φορά την εβδομάδα από νερό γεώτρησης. Ανθεκτικά δέντρα, πολλά άνω των 50 ετών. Τα κτήματα είναι ευάερα και ευήλια, και ο αέρας που κατεβαίνει από την οροσειρά των Αδέρων τα αναζωογονεί.
Η οικογένεια Κρίκωνα, αγρότες εκ καταγωγής, έχουν τη βιολογική πιστοποίηση από το 1997 (TUV Austria), εποχή που, όπως λένε, «η βιοκαλλιέργεια ήταν ουτοπία και μας θεωρούσαν τους τρελούς της περιοχής». Πλέον οι παραγωγές τους είναι σχετικά μεγάλες και συνεργάζονται με εμπόρους οι οποίοι τα εξάγουν. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, η κόρη τους Μαρία φέρνει μικρές ποσότητες των προϊόντων τους στις βιολογικές αγορές. Ελιές φρέσκες υπάρχουν στον πάγκο τους από τον Νοέμβρη και ολοχρονίς έχουν το δικό τους αρωματικό ελαιόλαδο και ελιές αρτυμένες με λεμονοπορτόκαλα. Τα ξινά εναλλάσσονται ακολουθώντας τις εποχές. Μόνο τα Βαλέντσια μπαίνουν στο ψυγείο για να πουληθούν και εκτός εποχής, όλα τα άλλα είναι φρεσκοκομμένα. Τον Οκτώβρη αρχίζουν να ωριμάζουν τα περισσότερα. Αρχικά θα βρούμε την οβάλ ιταλική ποικιλία λεμονιών ιντερντονάτο (interdonato), που «πρέπει να τα κόψεις κατά μήκος για να σπάσουν οι ίνες και να βγάλουν τους χυμούς τους». Αργότερα προς τον Γενάρη θα βρούμε τα καρυστινά λεμόνια, μια σπουδαία δίφορη ποικιλία με απίθανα αρώματα και άφθονο χυμό. Στο μεταξύ ξεκινάνε τα πρώιμα μανταρίνια σατσούμα και λίγο αργότερα, στα μέσα Νοέμβρη, οι κλημεντίνες και τα μεγαλόκαρπα μινεόλα, που είναι τα «μανταρίνια των διαβητικών», αφού έχουν ελάχιστα σάκχαρα. Για τα πορτοκάλια την αυλαία σηκώνουν τα New Hall γύρω στα μέσα Οκτώβρη και ακολουθούν τα χειμωνιάτικα και πιο χυμώδη σαλουστιάνα και μέρλιν.
