Εκείνο το πρωί είχε έναν ήλιο με δόντια στο Παρίσι. Το θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Στην αρχή περπατούσαμε νωχελικά, χαζολογώντας τις βιτρίνες στις πολυσύχναστες λεωφόρους, και ύστερα από λίγο, που άρχισε να ρίχνει καρεκλοπόδαρα, περάσαμε σαν σίφουνες πλάι από το Μέγαρο των Ηλυσίων και από την Place Vendome, για να στρίψουμε σχεδόν τρέχοντας πια στη rue de Castiglione. Χωθήκαμε κάτω από τις στοές της rue de Rivoli, ώσπου φτάσαμε έξω από τον αριθμό 226, στο salon de thé Angelina, απέναντι από το Λούβρο. Ένα ευγενέστατο γκαρσόνι μάς άνοιξε την πόρτα, πήρε τις ομπρέλες μας, τις ακούμπησε παράμερα για να στεγνώσουν και μας οδήγησε στη ρομαντική σάλα. Ρωτήσαμε αν μπορούμε να καθίσουμε στο τραπέζι νούμερο «45». Εκεί ακριβώς απολάμβανε τη ζεστή της σοκολάτα «l’ Africain» η Coco Chanel. Εξάλλου, στο Angelina έδιναν ραντεβού όλοι οι μόδιστροι και η αριστοκρατία της εποχής. Η ιστορία του ξεκινά το 1903. Τότε που ο Αυστριακός ζαχαροπλάστης Anton Rumpelmayer ιδρύει μαζί με τον γιο του René το Angelina, δίνοντάς του το όνομα της νύφης του. Ήθελε να δημιουργήσει τον απόλυτο ναό της γαστρονομίας. Αμέσως αναθέτει στον διάσημο αρχιτέκτονα της Belle Epoque, Édouard-Jean Niermans, να αναλάβει τη διακόσμηση του χώρου κι εκείνος φροντίζει και συνδυάζει με απαράμιλλη κομψότητα, τη γοητεία του κτιρίου με την αρχοντική φινέτσα που του έχει θέσει ως προαπαιτούμενο ο καλόγουστος Αυστριακός ζαχαροπλάστης. Περίτεχνα γείσα, καμπυλωτοί, σκαλιστοί καθρέφτες και υπέροχες τοιχογραφίες υπογεγραμμένες από τον ζωγράφο Vincent Lorant-Heilbronn συνθέτουν το art nouveau στιλ της σάλας, η οποία σύντομα γίνεται σημείο συνάντησης της αριστοκρατίας, της καλλιτεχνικής και πολιτικής σκηνής του Παρισιού των αρχών του 20ού αιώνα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πού τρώει ένας foodie στο Παρίσι
Σπεσιαλιτέ τους η σοκολάτα και το μον μπλαν
Νιώθοντας κομμάτι μιας άλλης εποχής, δοκιμάσαμε, στα λευκά πορσελάνινα σερβίτσια με τα χρυσότυπα κεφαλαία γράμματα της Angelina, την περίφημη, αχνιστή σοκολάτα «L’ Africain», που τόσο πολύ άρεσε στην Coco. Ο Rumpelmayer ονόμασε έτσι το χαρμάνι λόγω της καταγωγής των τριών ειδών κακάο που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή του και προέρχονται από τη Νιγηρία, την Γκάνα και την Ακτή Ελεφαντοστού. Οι αναλογίες πετυχαίνουν αρμονία πίκρας και φρουτώδους, και μια διακριτική, γλυκιά βανιλάτη νότα που γίνεται ξεκάθαρη στην επίγευση αυτής της βελούδινης, παλαιάς κοπής σοκολάτας. Εξτραορντινέρ! Ποιος άλλωστε θα μπορούσε να αμφισβητήσει το γούστο της Coco; Μαζί με τη σοκολάτα μας παραγγείλαμε και το signature γλυκό του Angelina, το ξακουστό Mont Blanc, ένα ολόφρεσκο κομψοτέχνημα σχεδιασμένο έτσι ώστε να θυμίζει το κούρεμα των γυναικών των αρχών του 20ού αιώνα, ένα φουσκωτό, κοντό καρέ. Κάτω από τον απίθανο, γευστικό και πυκνό πουρέ κάστανου, φορμαρισμένου σαν πλούσια κόμη, απολαύσαμε μια αέρινη σαντιγί και γαλλική μαρέγκα στεγνή και τραγανή. Μας είπαν ότι κάθε Νοέμβρη διοργανώνουν τις «Ημέρες του Mont Blanc», αφιερωμένες στο εμβληματικό επιδόρπιο και στις σύγχρονες παραλλαγές του με σοκολάτα πραλινέ, βανίλια και φράουλα, φραμπουάζ, και άλλα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΣτρογγυλό μιλφέιγ; Κρουασάν τσίζκεϊκ; Οι pastry chefs έχουν κέφια!
Κολεξιόν Φθινόπωρο-Χειμώνας 2019/2020
Ο σημερινός σεφ πατισιέ του Angelina, Christophe Appert, από όταν ανέλαβε το ζηλευτό πόστο το 2013, έχει επαναπροσδιορίσει τα επιδόρπια, έτσι ώστε να τα προσαρμόσει στο σήμερα, απαλλάσσοντάς τα από την υπερβολική ζάχαρη. Μιλφέιγ, εκλέρ σοκολάτας, succès noisette (δύο τραγανά μπισκότα ντακουάζ και ενδιάμεσα κρέμα με πραλίνα) και άλλα διαχρονικά γλυκά εκσυγχρονίζονται με φινέτσα, ενώ, δίπλα σε αυτά, νέες δημιουργίες παίρνουν θέση στις προθήκες. Σαράντα και βάλε ζαχαροπλάστες εργάζονται με σχολαστικότητα και πάθος για να προετοιμάζουν καθημερινά μια ολόφρεσκη παρτίδα. Σας υπόσχομαι πως, αν ζούσα στο Παρίσι, τις μέρες που δεν θα έβρισκα καταφύγιο, βρεγμένη ή στεγνή, στη σάλα του, θα σας υποδεχόμουν στο σπίτι μου σε μια δεξίωση με οποιαδήποτε αφορμή, με επιδέξια pièces montées, τις θεαματικές πυραμίδες με croquembouches, μαντλέν και μαρέγκες, ειδική παραγγελία από το Maison Angelina.
Στη Γαλλία, στη Μέση Ανατολή και στην Ασία υπάρχουν περίπου 18 υποκαταστήματα.
