Ραφίκι στον Βοτανικό: ωραίοι μεζέδες στη νέα πιάτσα της Αθήνας

Από τότε που θυμάμαι να βγαίνω στην Αθήνα οι βραδιές με ατελείωτες συζητήσεις, άφθονα ποτά και νόστιμους μεζέδες είχαν την τιμητική τους. Ήταν ο τρόπος που διασκεδάζαμε. Τα νεοκαφενεία, τα μεζεδοπωλεία και τα low budget μαγαζιά ήταν τα στέκια συχνάζαμε. Κάποτε ήταν το Γκάζι, τα Πετράλωνα, το Παγκράτι και το Μετς και αργότερα το Κουκάκι, ο Κεραμεικός και το Μεταξουργείο. Αυτόν τον καιρό το ενδιαφέρον έχει στραφεί στον Βοτανικό, μια γειτονιά γνωστή για τα συνεργεία, τα μαγαζιά με ανταλλακτικά και βίδες, το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο με τους κήπους και τις φάρμες του, αλλά και τις σχολές χορού, τα θέατρα και τα εργαστήρια φωτογραφίας. Εκεί, λοιπόν, έχει αρχίσει να δημιουργείται μια καινούρια γαστρονομική γειτονιά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ10 μεζεδοπωλεία για να βγούμε με την παρέα

Η συντροφιά του Βοτανικού

«Ο Βοτανικός ανεβαίνει πολύ τα τελευταία χρόνια και η αλήθεια είναι ότι δεν το περιμέναμε», λέει ο Δημήτρης Φραγκογιάννης, ο οποίος μαζί με τον φίλο του, τον Κώστα Καλαμπόκη, έχουν ανοίξει το πιο φρέσκο, νόστιμο και value for money μεζεδοπωλείο της περιοχής. «Τη μέρα η γειτονιά είναι γεμάτη μαστόρους, αλλά το βράδυ το σκηνικό αλλάζει, με σπουδαστές από τις σχολές θεάτρου, χορού και φωτογραφίας, καλλιτέχνες, μουσικοί γινόμαστε μια παρέα. Έχει πολύ ζωή εδώ και θέλουμε ν’ ανοίξουν και άλλα μαγαζιά, να γίνει ο Βοτανικός η νέα γαστρονομική γειτονιά. Παλιά βλέπαμε τουρίστες να περνάνε τυχαία και τους φωτογραφίζαμε και τώρα έχουν γίνει πελάτες. Ο κόσμος που έρχεται στο μαγαζί είναι πολύ διαφορετικός, αλλά όλοι κάπως ταιριάζουν και κουμπώνει ωραία το σκηνικό».

Ραφίκι στα σουαχίλι σημαίνει «φίλος» και «σύντροφος» και ήταν αυτό που ενέπνευσε τους τρεις τους να ανοίξουν το μαγαζί. «Βγαίναμε πολύ στη γειτονιά, αλλά πάνω από τις γραμμές – στο Καμπεθόν, στον Λούη. Πίναμε, τρώγαμε, περνάγαμε ωραία και η κουβέντα πάντα κατέληγε στο “μήπως ν’ ανοίξουμε κι εμείς κάτι τέτοιο;”. Ήρθε πολύ φυσικά όλο. Ήμασταν στη Λάικα ένα βράδυ, εδώ πιο κάτω, στον πεζόδρομο, και γνωρίσαμε τυχαία τον άνθρωπο που είχε τον χώρο. Μας άρεσε πολύ και το αποφασίσαμε. Μας βοήθησαν πολύ οι φίλοι μας να φτιάξουμε το μαγαζί – ο WD μας έκανε την τοιχογραφία, ενώ ο Γιώργος οργάνωσε και υλοποίησε το μενού», συνεχίζει ο Δημήτρης.

Γκουρμέ διάθεση, παρεΐστικη ατμόσφαιρα

Το μενού στο Ραφίκι έχουν επιμεληθεί ο Γιώργος Τουρλούκης και ο Γιώργος Σκουταρίδης. Αυτοδίδακτοι μάγειρες με εμμονή στη λεπτομέρεια, έφτιαξαν έναν value for money κατάλογο, με υλικά σχεδόν κατευθείαν από τους παραγωγούς, συνταγές βασισμένες στην εποχικότητα και τεχνικές που δύσκολα συναντάς σε αντίστοιχο μαγαζί. «Θέλαμε να διαφοροποιηθούμε από το κλασικό μεζεδοπωλείο χρησιμοποιώντας κάποια twists σε τεχνικές και συνταγές», εξηγεί ο Γιώργος Σκουταρίδης. «Χρησιμοποιούμε ελληνικά προϊόντα, αλλά τα παντρεύουμε και με άλλα που βρίσκουμε στην αγορά και μας αρέσουν, όπως μίσο, πάνκο, γλάσα. Ξεκινήσαμε απλά, αλλά ο κόσμος άρχισε να ζητάει και τα πιο ιδιαίτερα. Πάντα θέλαμε να έχουμε φάβα στο μενού μας, το topping όμως αλλάζει – είτε είναι πίκλα, καραμελωμένο κρεμμύδι, καπαρόφυλλα, ντοματίνια κονφί ή ψητά.

Ένα «γκουρμέ» μεζεδοπωλείο, που θέλει να διαφέρει από τα υπόλοιπα. Στο μενού ξεχωρίζουν το ζουμερό γευστικότατο mac and cheese με ωραία καπνιστό σύγλινο που δίνει πολύ ιδιαίτερη γεύση στα ζυμαρικά. Τα νιόκι με καπνιστή πανσέτα είναι επίσης πολύ νόστιμα με πλούσια και ισορροπημένη κρέμα γραβιέρας. Τα χοιρινά μπριζολάκια σε γλάσο Hoisin και πουρέ σελινόριζας και το ταρτάρ καπνιστού μπακαλιάρου με πουρέ παντζάρι και λάδι μυρωδικών, δεν πρέπει με τίποτα να τα παραλείψετε.

«Να πάμε με έναν φίλο μας, με την κοπέλα μας και να πληρώσουμε λογικά. Αυτός είναι ο στόχος μας», λέει ο Κώστας.  «Βασιζόμαστε πάρα πολύ στις προσωπικές σχέσεις με τους πελάτες, τους προμηθευτές, τους συνεργάτες και παίρνουμε τα περισσότερα προϊόντα μας απευθείας από τους παραγωγούς. Τυριά από το τυροκομείο Κωστάκη στα Χανιά, που έχει κατάστημα στην Ευριπίδου. Αλλαντικά από τα Καραμανλίδικα του Φάνη. Έχουμε σύγλινο Μάνης, το οποίο προμηθευόμαστε από τον κύριο Κουράκο, έναν παππού στην Μάνη – είναι τοπ και δεν το βρίσκουμε στην Αθήνα, πρέπει να του τηλεφωνήσω μια εβδομάδα πριν για να μου το στείλει με courier, δεν έχει και υπολογιστή και κάθε φορά μου ζητάει το ΑΦΜ, είναι μια σχέση ανεκτίμητη. Ακόμη και ο τραχανάς μας δεν είναι από το σούπερ μάρκετ, αλλά από τη φάρμα Αρκούδη, από τον κουμπάρο του χασάπη μας. Τα πιάτα τα ανανεώνουμε κατά καιρούς, με στόχο να κάνουμε 2-3 αλλαγές μέσα στον χρόνο – τώρα ετοιμάζουμε το πιο καλοκαιρινό. Τον χειμώνα θα χρησιμοποιήσουμε κονκασέ, αλλά το καλοκαίρι μόνο φρέσκιες ντομάτες. Σαλάτες, ντιπάκια, τυράκια, ορεκτικά -κυρίως με κρέας- αλίπαστα, τίποτα στον κατάλογό μας δεν ξεπερνά τα 8 ευρώ. Δεν ποντάρουμε στο εύκολο κέρδος. Η λογική μας είναι το κάθε πιάτο να μπαίνει στη μέση του τραπεζιού και να το μοιράζονται όλοι», καταλήγει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΗ νέα ζωή της Ζωοδόχου Πηγής – Τι τρώμε, τι πίνουμε, τι ψωνίζουμε