Στο Ροδόπολις στο Κερατσίνι φτιάχνουν σουβλάκια με μυστική σάλτσα από το 1945

Στα σύνορα του Κερατσινίου με τη Δραπετσώνα, σε έναν ήσυχο δρόμο κάθετο στην οδό Αναπαύσεως, συναντάμε το ιστορικό σουβλατζίδικο Ροδόπολις – Κοσμίδης. Είναι το αγαπημένο σουβλατζίδικο των ντόπιων. Τον χειμώνα κάθονται στα ξύλινα τραπεζοκαθίσματα μέσα και το καλοκαίρι το απέναντι πεζοδρόμιο, που έχει μπόλικες γλάστρες με βασιλικούς, γεμίζει με κόσμο κάθε βράδυ. Το μαγαζί το άνοιξε ο Παναγιώτης Κοσμίδης το 1945 με τη σύζυγό του Όλγα. Είχαν έρθει ως εσωτερικοί μετανάστες από τη Ροδόπολη Σερρών, το μαρτυράει το όνομα του μαγαζιού. Σήμερα το τρέχει ο γιος τους, Χρήστος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΑχιλλέας: Ο καλύτερος γύρος της Αθήνας φτιάχνεται στον Νέο ΚόσμοΤο Ροδόπολις σε κερδίζει αρχικά με την ιδιαίτερη διακόσμηση. Το έχει σχεδιάσει όλο ο σημερινός ιδιοκτήτης, ο οποίος είναι ζωγράφος. Οι τοίχοι είναι ντυμένοι με ραμποτέ και διάσπαρτα στον χώρο υπάρχουν πίνακες και διάφορα πράγματα καθένα από τα οποία έχει τη δική του ιστορία: ένα έργο από ανακυκλωμένα μπουκάλια, μια κάβα με ουίσκι και θρησκευτικές εικόνες, η μινιατούρα ενός Ποντίου που προδίδει την καταγωγή της οικογένειας. Χάλκινα, γυάλινα, μεταλλικά αντικείμενα, χρηστικά και μη, κοσμούν το μαγαζί, που θυμίζει ορεινό καταφύγιο – έχει κάτι από χωριό. Υπάρχει μια τηλεόραση μονίμως αναμμένη, που παίζει ειδήσεις ή κάποιον αγώνα ποδοσφαίρου. Μουσική δεν ακούγεται. Οι πελάτες είναι όλων των ηλικιών, κυρίως από τη γειτονιά. Άλλοι κάθονται στα τραπέζια και άλλοι περιμένουν την παραγγελία τους για πακέτο. Ντελίβερι το μαγαζί δεν κάνει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΤα σουβλατζίδικα του Πειραιά: Τα 10 αγαπημένα μας στη γενέτειρα του σουβλακιούΕδώ φημίζονται για τις ανοιχτές μερίδες και όχι τόσο για το τυλιχτό. Σε ένα λευκό πιατάκι μπαίνουν δύο μεγάλες μαλακές πίτες ψημένες σε μαντεμένια πλάκα, ελάχιστα λαδωμένες, από πάνω το καλοψημένο κρέας, η ζουμερή ντομάτα, που είναι γλυκιά ανεξαρτήτως εποχής, το κρεμμύδι, και πάνω από όλα αυτά η σάλτσα του Ροδόπολις, η επίγευση της οποίας σου μένει. Είναι μυστική συνταγή και δεν τη μοιράζονται. Η κόκκινη ντοματένια σάλτσα στο σουβλάκι, άλλωστε, είναι χαρακτηριστικό των συνοικιών του δυτικού Πειραιά – το γιατί ξεκίνησε εκεί αυτή η πρακτική και από ποιον είναι άγνωστο. Κάθε σουβλατζίδικο έχει τη δική του συνταγή που την κληροδοτεί από γενιά σε γενιά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΓιώργος και Μάνος: Το μυστικό στέκι των σουβλακόφιλων του κέντρου Το μενού στο Ροδόπολις είναι λιτό, μισή σελίδα όλο κι όλο: σουτζούκι, μπιφτέκι ή χοιρινό σε καλαμάκι για τις μερίδες, με το τζατζίκι ξεχωριστά, όπως συμβαίνει και με τις φρέσκες πατάτες. Τα κρεατικά τα ετοιμάζει ο ίδιος ο κύριος Παναγιώτης αφού τα αγοράσει από το κρεοπωλείο της γειτονιάς. Φτιάχνει λίγα, γιατί είναι της παλιάς σχολής και πιστεύει ότι αν «ανοίξει» τη δουλειά θα χαλάσει την ποιότητα. Έχει μεράκι για αυτό που κάνει. Το μπιφτέκι είναι μοσχαρίσιο και το καλαμάκι από χοιρινό άπαχο μπούτι – βάζει μόνο αλάτι και πιπέρι. Ειδικά το μπιφτέκι είναι τόσο μαλακό που λιώνει στο στόμα. Τα ψήνουν στα κάρβουνα, την ώρα της παραγγελίας, δεν έχουν προψημένα. Η σάλτσα είναι αρκετά γλυκιά αλλά και καυτερή και αφήνει μια ωραία κάψα στα χείλη.