Ένα Σαββατοκύριακο με εκλεκτά κρασιά στην Κρήτη

Εκτιμώ ιδιαίτερα και χειροκροτώ με ενθουσιασμό όταν συναντώ ξενοδοχειακές μονάδες που δίνουν μεγάλη σημασία όχι μόνο στις ανέσεις των δωματίων αλλά επίσης στη γαστρονομία και στο κρασί. Έτσι λοιπόν η πρόσκληση για μια Uncorked επίσκεψη με Culinary Marvels στο Daios Cove στην Κρήτη ήταν μια πρόκληση. Η μεγάλη (290 δωμάτια) ξενοδοχειακή μονάδα στο γραφικό λιμανάκι (cove) «κρύβεται» στις πέτρες και στην ημιτροπική βλάστηση με χάρη χαμαιλέοντα.

Ένας γαστρονομικός –και όχι μόνο– προορισμός, που δεν αρκείται παρά μόνο στο καλύτερο. Πώς αλλιώς να περιγράψω ότι η συμβουλευτική της κουζίνας είναι του Αλέν Ντουκάς, με πρώτο βιολί τον νεαρό, αξιόλογο σεφ Διονύση Δημητρούλη, που ανέλαβε να μας ξεναγήσει σε γεύσεις που την ιδιαίτερη εκείνη βραδιά θα συνόδευαν τα κρασιά μας. Και τι κρασιά! Clos de l’Obac από το φημισμένο Πριοράτ, κρασιά σπάνια και εκφραστικά. Οικοδεσπότες μας στο ατμοσφαιρικό εστιατόριο Ocean του Daios Cove ήταν ο Γκιγιέμ Παστράνα, γιος των ιδρυτών του οινοποιείου, και ο αγαπημένος μας πολυβραβευμένος οινοχόος Άρης Σκλαβενίτης, που ασχολείται με την οινική ευωχία του συγκροτήματος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΗ ιστορία του Σάκη Παπαδόπουλου, του ανθρώπου που έβαλε το Riesling στη ζωή μας

Επειδή πάντα χρειάζεται λίγη ιστορία πριν γεμίσουν τα ποτήρια με κρασί, να πούμε ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο δημοσιογράφος Κάρλες Παστράνα και η γυναίκα του, επίσης οινολόγος, Μαριόνα Ζάρκε ξεκίνησαν μια οινική περιπέτεια αφιερώνοντας τη ζωή τους στα κρασιά του Πριοράτ, φιλοδοξώντας οι δημιουργίες τους να γίνουν παγκόσμια γνωστές. Μετά 30 χρόνια, μαζί με τα δύο παιδιά τους, ο στόχος έχει επιτευχθεί. «Δεν έγιναν όλα τόσο απλά όσο φαίνονται», λέει ο Γκιγιέμ, «ειδικά όταν αποφασίσαμε να κάνουμε επιλεκτικές πωλήσεις σε σημεία ενδιαφέροντος ανά την υφήλιο. Μας κόστισε δέκα χρόνια οικονομικής καταστροφής, αλλά μετά ήρθε η ανταμοιβή».

Η κουβέντα κυλάει αβίαστα και φιλικά με μια εκλεκτή συντροφιά συναδέλφων, τον Δημήτρη Δάιο, εμπνευστή του Cove, και τον Γιώργο Μπριλάκη, γενικό διευθυντή του ξενοδοχείου. Home made «καμένο» βούτυρο και ένα φανταστικό ζυμωτό ψωμί με κονφί λεμονιού και μπαχαρικά κάνουν έναν ουμάμι συνδυασμό με το λευκό κρασί Usatges, φρουτώδες, με υψηλή οξύτητα και γοητευτική ορυκτότητα. Το επόμενο λευκό κρασί, το Kyrie, από το ελληνικό «κύριος», από τις πιο εμβληματικές λευκές ποικιλίες της Καταλονίας, πικάντικο και ιδιαίτερο, ήρθε κι έδεσε με καλαμάρι, κρέμα πιπεριάς Φλώρινας και σαλάμι Λευκάδας. Η καπνιστή πεντανόστιμη πάπια συναγωνίστηκε με το μπριός φουντουκιού που τη συνόδευε και υποκλίθηκαν αμφότεροι στο Miserere 2013, ένα ερυθρό κρασί με δομή, φινέτσα, υπέροχες τανίνες και μεγάλη ακόμα φρεσκάδα.

Το Clos de l’Obac 2013, ένα ισορροπημένο, πολύπλοκο κρασί, με τον μυστηριακό χαρακτήρα του Πριοράτ, δυνατό και φινετσάτο συνάμα, έκανε παιχνίδι με μοσχαρίσια μάγουλα με σαμπαγιόν αστακού και ένα μπριός κρητικών βοτάνων. Και πριν αποχωριστούμε, μια γλυκιά νότα με ένα φανταστικό Τοnka Bitter Mousse με παγωτό σουσάμι και μέλι και δυο γουλιές Dolc de l’Obac από υπερώριμα γλυκά σταφύλια.

Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα. Δεν είναι καθόλου συνηθισμένο τόσο μεγάλες μονάδες να είναι πραγματικά αστεράτοι γαστρονομικοί προορισμοί, ούτε βέβαια να έχουν σύμβουλο τον Ντουκάς. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους έδειξαν αρετή και τόλμη και δεν συμβιβάστηκαν στα εύκολα και προφανή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΣτο κτήμα του πρωτοπόρου βιοδυναμιστή οινοπαραγωγού Ζεράρ Μπερτράν