«Το αντέτι στα σουτζουκάκια είναι το κύμινο», έλεγαν οι κυράδες καθώς καλοκαρύκευαν τον κιμά σπάταλα κι αρχινούσαν τα ζυμώματα. «Αντέτι σημαίνει απαραίτητο ή σύνηθες», μας εξήγησαν. «Τον κιμά παλιά τον γκιλντίζανε με δύο μαχαίρια, για να είναι χοντροκομμένος. Ύστερα θέλει καλό ζύμωμα με τα δύο χέρια, κάνα δεκάλεπτο τουλάχιστον, να ζαλιστεί η ζύμη. Τα σουτζουκάκια να ξέρεις δεν τρώγονται σκέτα. Θέλουν είτε ρύζι βουτύρου με κουκουνάρια είτε πουρέ». Η ωραιότερη στιγμή της παρασκευής τους είναι η ώρα της ένωσης, όταν, πριν από το φούρνισμα, λούζεις τα τηγανητά σουτζουκάκια με την πυκνή, μπαχαρένια σάλτσα μέσα στο ταψί. Αυτά μας είπαν οι μαγείρισσες ενώ μας εξιστορούσαν τις ιστορίες ξεριζωμού των οικογενειών τους και πώς από τον Τσεσμέ και το Λυθρί της Σμύρνης βρέθηκαν στη Χίο.
