«Πριβέ» λιχουδιές σε μια κρυμμένη παραλία του νησιού.
Η θέση: Στην παραλία της Αμπέλας στο νότιο τμήμα του νησιού, μεταξύ Μέγα Γυαλού και Ντελαγκράτσιας, βρίσκεται προστατευμένη από τα μελτέμια, η όμορφη αμμουδιά και ακριβώς μπροστά της η ομώνυμη ταβέρνα. Για να φτάσει κανείς ως εκεί θα χρειαστεί να βγει από τον κεντρικό δρόμο και να διανύσει μια μικρή απόσταση 800 μέτρων, ασφαλτοστρωμένου δρόμου. Τα ελάχιστα σπιτάκια των πέριξ και η μοναδική ταβερνούλα της παραλίας, προσφέρουν αρκετή ιδιωτικότητα και σχετική ησυχία.
Η ατμόσφαιρα: Μια απλωσιά στο επίπεδο της θάλασσας, ευρύχωρη και προσεγμένη είναι η αυλή μπροστά από την ταβέρνα. Σκεπασμένη από ένα μεγάλο αρμυρίκι κι ένα φουντωτό φοίνικα, είναι προέκταση της αμμουδιάς, με ατελείωτη θέα θάλασσα. Τσιμπάς κεφτεδάκι από το πιάτο σου, τρέχεις για βουτιά και πάλι πίσω. Αυτά ώσπου να φτάσει το σούρουπο. Ύστερα ρίχνεις επάνω σου ένα ελαφρύ παρεό, ένα αέρινο πουκαμισάκι, δροσιά από τη θάλασσα και κολωνάτα ποτήρια, χαίρεσαι περιποίηση βραδυνή, σένια και πιο χαλαρή. Κάποιες ημέρες μάλιστα, και μετά ζωντανής, lounge μουσικής.
Το φαγητό: Η Σύρος ακολουθεί τις γαστρονομικές εξελίξεις χωρίς βιασύνες και άτσαλες κινήσεις εντυπωσιασμού. Χρόνο με το χρόνο οι ταβέρνες και τα εστιατόρια του νησίου ανεβαίνουν επίπεδο και δικαιώνουν τους υπομονετικούς κι επίμονους επιχειρηματίες, χτίζοντας γερά θεμέλια. Σε αυτό το μοτίβο, η Αμπέλα του Μιχάλη Παπαδημητρίου και της Ζωής Κόλλια, φαίνεται πως κάνει σταθερά βήματα, φτάνοντας με τον τρίτο χρόνο λειτουργίας, σε ένα γαστρονομικό αποτέλεσμα που το χαίρεσαι με όλες σου τις αισθήσεις. Η κουζίνα έχει βάθος, νοστιμιά και κάποιες αληθινά αξέχαστες στιγμές. Είναι κουζίνα κυκλαδίτικη και ολόγευστη, μυρωμένη με τα βότανα από τον κήπο τους. Από τις σαλάτες, αξέχαστη μου έχει μείνει η ολόγλυκη συριανή ντομάτα, κομμένη σε λεπτές φετούλες, πλαισιωμένη με φρέσκο, ντόπιο κρίταμο και αρτυμένη με φοβερό μαϊντανόλαδο και τριμμένο βολάκι. Πολύ καλές είναι η πράσινη σαλάτα με ξερά σύκα, αλλά και το πικάντικο πλιγούρι με αμύγδαλα. Στα ορεκτικά ξεχωρίζουν η ζαφιοριαστή φάβα, η ωραία ρεβυθάδα με χταπόδι τουρσί , οι κολοκυθοκεφτέδες και το υπέροχο σαγανάκι με σάλτσα σύκου. Τα κεφτεδάκια κοτόπουλου με σάλτσα δυόσμου είναι απίστευτα ζουμερά και κρεατένια και παναρισμένα ελαφρά. Πολύ ενδιαφέρον το συκώτι με ελαφριά σάλτσα κόκκινου κρασιού και σκορδάτο πουρέ, ενώ ακόμα καλύτερο είναι το τρυφερό, μαγειρευτό χοιρινό με σκούρα σαλτσούλα και κορυφαίο χειροποίητο, ρουστίκ ζυμαρικό που πασπαλίζεται γενναιόδωρα με τριμμένο βολάκι. Υπάρχουν πάντα φρέσκα ψαράκια, μικρά και μεγάλα, αλλά και θαλασσινά, αναλόγως με τη ψαριά, τα οποία τυγχάνουν έκτακτης περιποίησης από την κουζίνα, είτε τα ζητήσουμε ψημένα στη σχάρα, ή στο φούρνο ή στο τηγάνι. Αν σας αρέσουν γλυκά τα γλυκά επιλέξτε για επιδόρπιο το τσίζκεικ λουκούμι. Αν προτιμάτε πιο απαλές γεύσεις, ζητήστε την απίθανα γλυκόξινη τάρτα λεμονιού.
Ο λογαριασμός: Μιλάμε για ένα εστιατόριο με χαρακτήρα άκρως value for money. Μπορούμε να φαμε με 15 ευρώ το άτομο, και να κάνουμε υπερπροσπάθεια για να ξεπεράσουμε τα 25. Ανάλογες είναι κι οι τιμές στη λίστα με τα κρασιά, με τις φιάλες να κυμαίνονται πάνω και κάτω από τα 20 ευρώ.
Η κάβα: Η λίστα με τα κρασιά είναι από μόνη της ένα ολόκληρο κεφάλαιο. Πασπαλισμένη με άφθονες κυκλαδίτικες πινελιές, πλήρης όσο χρειάζεται, και με ευχάριστες εκπλήξεις, από όλη την Ελλάδα.
Επιπλέον πληροφορίες: Το ειδικό μενού φτιαγμένο για πιτσιρίκια, οι επισημάνσεις σχετικές με την διατροφική αξία των πιάτων και άλλες τέτοιες λεπτομέρειες, δίνουν την αίσθηση πως οι ιθύνοντες έχουν φροντίσει για το παραμικρό, σα να είσαι καλεσμένος σε φιλικό, συριανό σπίτι.
