Και μόνο για την κρεμμυδόσουπά του, θα επέστρεφα πολύ εύκολα.
Η θέση: Στη busy γειτονιά των Πετραλώνων.
Η ατμόσφαιρα: Τρία τραπέζια έχει όλα κι όλα το γαλλικό ταβερνείο των Πετραλώνων, το ένα εκ των οποίων κρέμεται από το ταβάνι. Τα άλλα δύο είναι της μοιρασιάς. Έξω, στον πεζοδρόμιο της Τρώων, έχει 5-6 ακόμα τραπεζάκια.
Το φαγητό: Το Chez Lucien, χρόνια τώρα, είναι στέκι. Έχει οικιακή ζεστασιά, είναι value for money, προσφέρει γευστικές κλασικούρες με την καλή την έννοια. Η κρεμμυδόσουπα γκρατινέ είναι το μεγάλο σουξέ τους, καθησυχαστικά νόστιμη. Η σαλάτα με δυνατή βινεγκρέτ και σπιτική τερίνα με συκωτάκια πουλερικών θα ήταν ακόμα καλύτερη αν ενισχύονταν από κάποιο γλυκό στοιχείο – τη θέλει τη γλύκα του αυτό το πετυχημένο πατέ -, ενώ πολύ πιο ισορροπημένες είναι οι ανάκατες πρασινάδες με ζεστό κατσικίσιο τυρί και βινεγκρέτ μελιού. Από τα κυρίως, απολαυστική είναι η εντρεκότ μόσχου με βούτυρο café de Paris (ή εναλλακτικά με πυκνή σάλτσα μπεαρνέζ), εξίσου γευστική η πάπια (φιλέτο μπούτι) με σάλτσα πιπεριού απαλά πικάντικη. Αμφότερα ψημένα άψογα, όλο χυμούς και ροδαλή σάρκα, καρυκευμένα ιδανικά και συνοδευμένα από κρεμώδεις, πεντανόστιμες πατάτες ογκρατέν τόσο μα τόσο comme il faut γαλλικές. Ένα φίνο calvados για τελείωμα μαζί με τη συμπαθέστατη κρεμ μπρυλέ τους.
Ο λογαριασμός: 22-27 ευρώ/άτομο χωρίς τα ποτά, με επιδόρπιο για δύο άτομα.
Η κάβα: Πίνουμε κρασί γαλλικό, καλής ποιότητας – φτηνό το μπουκάλι, τα αξίζει τα λεφτά του. Το ακριβότερο, ένας ερυθρός Ροδανός πρώτης τάξης, κοστίζει 20ευρώ. Το κρασοπότηρο χαμηλό κολονάτο, στυλ γαλλικού καπηλειού, γραφικό μεν αλλά όχι το πρέπον.
Επιπλέον πληροφορίες: Καθημερινά ανοιχτά 19:00-01:00 και την Κυριακή 14:00-00:00.
