Στο νέο taproom στα Πετράλωνα πίνουμε μπίρα με νερό από την Ικαρία

Τα taprooms (μέρη που σερβίρουν craft μπίρα) στις γειτονιές της Αθήνας ξεφυτρώνουν πλέον σαν τα μανιτάρια και όλοι εμείς οι μπιρόφιλοι δεν μπορούμε παρά να πανηγυρίζουμε. Στο Κουκάκι, στην Ηλιούπολη, στην Αγία Παρασκευή, στο Χαλανδρι βρίσκουμε μαγαζιά που σερβίρουν φρέσκια μπίρα από ελληνικές μικροζυθοποιίες και μας μυούν στην craft κουλτούρα. Ακολουθώντας τη νέα τάση ο Τζόναθαν Σπανός και η Νάσια Κυριάκου άνοιξαν πριν από λίγες μέρες στα Πετράλωνα το Slow Down, το πρώτο taproom της περιοχής, όπου σερβίρουν την ομώνυμη μπίρα τους, που παράγεται στο νανοζυθοποιείο τους στον Εύδηλο Ικαρίας.

«Μου αρέσει η σκέψη ότι είμαστε το taproom της γειτονιάς», λέει ο Τζόναθαν. «Όπως είναι ο φούρνος ή το παντοπωλείο της γειτονιάς, έχει το στοιχείο του ντόπιου. Το Slow Down είναι ένα στέκι για τους γνώστες της craft μπίρας αλλα για όλους όσοι θέλουν να μυηθούν στη χειροποίητη μπίρα. Στο taproom ο πελάτης θα δοκιμάσει τις μπίρες και μετά θα αποφασίσει ποια του αρέσει. Θα ρωτήσει, θα μάθει και κάθε φορά που θα έρχεται θα μαθαίνει και κάτι παραπάνω. Το έχεις δει όταν μπαίνεις σε taproom· ο μπάρμαν κατευθείαν θα σε ρωτήσει τι θέλεις να δοκιμάσεις. Μαζί με τη δοκιμή, ξεκινάει και η συζήτηση. Στην Ικαρία ξεκινήσαμε, όχι από το μηδέν, αλλά από το μείον. Στην αρχή οι Ικαριώτες έπιναν IPA και έλεγαν “σε παρακαλώ μπίρα παρήγγειλα”. Τώρα έρχονται και ρωτάνε “τι IPA έχεις σήμερα;”. Σιγά σιγά οι ελληνικές μπίρες θα ακουστούν και στο εξωτερικό, όσοι θέλουν να το κυνηγήσουν θα το καταφέρουν».

Από τη Νέα Υόρκη στην Ικαρία

Ο Τζόναθαν γεννήθηκε και έζησε για χρόνια στη Νέα Υόρκη πριν αποφασίσει να μετακομίσει μόνιμα στην Ελλάδα. Στα ταξίδια του γνώρισε τη Νάσια. «Έχω καταγωγή από Ικαρία, ο πατέρας μου είναι από το νησί και όλα τα καλοκαίρια από 9 μηνών τα περνούσα εκεί. Ήμουν πάντα φαν της μπίρας. Στη Νέα Υόρκη, στις αρχές του ‘90, είχε πέντε μπίρες να διαλέξεις, δεν υπήρχαν μικροζυθοποιίες. Δεν υπήρχε η λέξη IPA, και κανείς δεν ήξερε τι θα πει λυκίσκος. Στις αρχές του 2000, στο Μπρούκλιν, πέτυχα την πρώτη craft μπίρα, ήταν IPA. Ακόμη θυμάμαι τη φοβερή γεύση της. Δεν είχα πολλές γνώσεις τότε, αλλά μου άρεσε και μπήκα δυναμικά στο χώρο. Έπιασα δουλειά στο Μανχάταν σε ένα από τα πρώτα taproom της πόλης. Τότε έμαθα πολλά, μιλούσα με πωλητές, ζυθοποιούς, δοκίμαζα, αγόραζα 25-30 βαρέλια από όλη την Αμερική. Βρέθηκα σε ένα περιβάλλον ζυμώσεων και απέκτησα καλό know-how για την craft μπίρα και τα taprooms. Ήταν και το homebrewing στα πάνω του τότε. Παραγγείλαμε ένα κιτ και αποφασίσαμε με τη Νάσια να φτιάξουμε την μπίρα μας. Την πήγα σε κάτι γνωστούς μου μπιρογνώστες για να μου πουν τη γνώμη τους. Τους άρεσε τόσο που με συμβούλεψαν να τη στείλω σε διαγωνισμό. Πήρε πρώτη θέση στην κατηγορία της και τότε κατάλαβα ότι κάτι κάνουμε. Ήταν η Saison μας που βραβεύτηκε. Ήταν η πρώτη μπίρα που φτιάξαμε στο μικροζυθοποιείο μας στον Εύδηλο. Ήμασταν σε μια φάση τότε που είχαμε αφήσει τις δουλειές μας, είχαμε έρθει στην Ελλάδα μόνιμα και ψαχνόμασταν για το τι θα κάνουμε. Το βραβείο της Saison ήταν το τελευταίο σκούντηγμα που χρειαζόμασταν για να το ρισκάρουμε και να ξεκινήσουμε. Είχα πάντα στο μυαλό μου ότι οι τάσεις από την Αμερική τελικά καταλήγουν στην Ελλάδα. Και δεν έπεσα έξω. Στην Ελλάδα έχει πάρει φόρα το πράγμα και θα πάρει ακόμη παραπάνω».

Αγάπη για την craft μπίρα

Η κοινότητα της craft ζυθοποίησης είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της εξέλιξής της σε όλο τον κόσμο. Ξεκίνησε με το homebrewing και ήταν πάντα ένα ανοιχτό community. Δεν έκρυβε κάποιος κάτι από τον άλλον, ήταν χόμπι και ανταλλαγή ιδεών. «Πώς το πέτυχες, κοίτα τι εξοπλισμό έφτιαξα…». «Είμαστε μαζί σε αυτό το παιχνίδι και απέναντι μας είναι μεγάλες ζυθοποιίες που έτσι και αλλιώς έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς», λεει η Νάσια. «Όσες περισσότερες μπίρες φτιάξουμε τόσες περισσότερες θα καταναλωθούν και το κομμάτι μας στην «πίτα» της μπίρας θα γίνεται όλο και μεγαλύτερο», λέει. «Αν φτάσει στο 3% θα είναι καλά. Φαντάσου στην Αμερική έχει φτάσει στο 10-15% της αγοράς. Είναι τεράστια επιτυχία απέναντι στις μεγάλες εταιρείες», συμπληρώνει ο Τζόναθαν. «Υπάρχει τόσο πολύ παιχνίδι με την μπίρα και τις συνταγές. Κανεις δεν βγάζει την ίδια μπίρα με τον άλλο. Αυτός που πίνει craft μπίρα θέλει να δοκιμάζει καινούργιες, να μαθαίνει γεύσεις, συνταγές και ποικιλίες».

Craft μπίρα για το σπίτι

Στο Slow down βρίσκουμε μπίρες on tap από το ομώνυμο ζυθοποιείο τους στην Ικαρία και άλλες μπίρες από την ελληνική μικροζυθοποιία. Η Saizon τους, η οποία είναι η μόνη που έχουν εμφιαλώσει έχει ήπια ξηρή γεύση, με νότες φρούτων και πιπεριών, είναι πολύ γευστική και δροσιστική. Η Porter τους είναι μια πολύ γευστική, μαύρη μπίρα με 7% αλκοόλ, ελαφριά σε σώμα με νότες καφέ και σοκολάτας, πίνεται σιγά σιγά. Η Amber έχει τέλειο κεχριμπαρένιο χρώμα, μέτριο σώμα και φρουτώδη, γλυκιά επίγευση. Τέλος, η Slow Down Pale Ale είναι μια ανοιχτόχρωμη ξανθιά pale, με ελαφρύ σώμα και νότες από εσπεριδοειδή. Όλοι έχουν την ευκαιρία να πιουν τις μπίρες στο μαγαζί και όσοι θέλουν μπορούν να τις πάρουν για το σπίτι. Στο Slow Down έχουν σύστημα επαγγελματικής εμφιάλωσης. «H διαδικασία μας έχει ως εξής: μπίρα στο βαρέλι στην Ικαρία, το βαρέλι στο taproom στην Αθήνα και από το βαρέλι του taproom, εμφιάλωση σε μπουκάλια απευθείας. Είναι κάτι καινούριο για την Αθήνα αυτό», λέει ο Τζόναθαν. «Αν θέλεις να δοκιμάσεις τη Slow Down έρχεσαι εδώ να μας γνωρίσεις να πιεις την μπίρα μας και αν σου αρέσει μπορείς να την πάρεις για το σπίτι». Στο Slow Down βρίσκουμε επίσης, κρασιά από μικρούς Έλληνες παραγωγούς όπως το Μπραέρι από την Ικαρία και κρασιά φυσικής οινοποίησης όπως το Agiorgitiko Natur – Τετράμυθος από το Διακοφτό. «Θέλουμε το taproom να γίνει ένας χώρος όπου νέοι ζυθοποιοί, οινοποιοί και άλλοι μικροί παραγωγοί να εκπροσωπούνται», λέει η Νάσια ενώ μας ετοιμάζει ένα μικρό πλατό με μανούρα Σίφνου, Τσαλαφούτι και μαλακό τυρί Άνδρου με μαστίχα και σουμάκ.

Slow down Αθηναίοι…

Το λογότυπο του Slow Down κρύβει μια ενδιαφέρουσα ιστορία που αποτυπώνει την ενέργεια και τον αυθορμητισμό του project. «Έξω από το κτίριο του ζυθοποιείου μας στην Ικαρία, έχει μια πολύ απότομη στροφή με γκρεμό από κάτω», λέει ο Τζόναθαν. «Σούπερ επικίνδυνη που στενεύει και δεν χωράνε δύο αυτοκίνητα. Δεν έχει καμία σήμανση, τίποτα. Σκεφτήκαμε ότι θα είχε πλάκα να κρεμάσουμε ένα κόκκινο τρίγωνο για προσοχή έξω από το κτίριο μας και να γράφουμε Slow Down. Βοηθήσαμε αρκετούς οδηγούς! Το Slow Down μας ταίριαξε και το υιοθετήσαμε. Βοήθησε και το γεγονός ότι είμαστε στην Ικαρία και όλα κινούνται πιο αργά εκεί. Οπότε αυτό που λέμε είναι αν κάποιος κάνει Slow Dοwn και πίνει την μπίρα μας, που έχει νερό Ικαρίας θα ζήσει σίγουρα παραπάνω».