Πίνοντας ένα «Die Die, Must Try» στο ολοκαίνουργιο Uncle Tan’s Drinking House σκέφτομαι τους λόγους που έρχομαι σπάνια βόλτα στη μαρίνα Ζέας με την ασφυκτικά γεμάτη πιάτσα και τα τραπέζια το ένα πάνω στο άλλο. Και τους λόγους που έρχομαι: για να χαζέψω τα σκάφη και τα αστεία τους ονόματα (βλέπε Toy No 1), για το Hams & Clams, για τη σχετική εγγύτητα στο γαλακτομπούρεκο του Μαστρονικόλα. Χωρίς λοιπόν να είμαι μεγάλη φαν της εκεί πιάτσας, μεταδίδω ότι το Uncle Tan’s είναι ένα διασκεδαστικό μαγαζί με πραγματικά νόστιμα cocktail και κατάλογο που προσφέρεται για εξερεύνηση.
Δηλώνει cocktail bar με έμπνευση από τη Σιγκαπούρη και καμαρώνει για τα ασιατικά ποτά που στολίζουν τα ράφια του. Στο ποτήρι που έχω μπροστά μου, για παράδειγμα, βρίσκεται μια παραλλαγή του Zombie, ένα γλυκόξινο, φρουτώδες κοκτέιλ με μείγμα ρουμιών, χυμό τζίντζερ, σιρόπι τόνκα (μπαχαρικό με γεύση ανάμεσα σε βανίλια και πικραμύγδαλο), bitters δαμάσκηνο και μια ιδιαίτερη φρεσκάδα από το καλαμανσί, ένα εσπεριδοειδές κοντά σε μανταρίνι και λάιμ. Πίσω από τη μπάρα θα δεις όμορφα μπουκάλια gin με μπαχαρικά απ’ την Ινδονησία, ρούμια από το Μπαλί και τις Φιλιππίνες, ουίσκι από την Ιαπωνία, την Ταϊβάν και την Ινδία, σάκε και umeshu (γιαπωνέζικο λικέρ από δαμάσκηνα).
 |
 |
Η σχέση με τη Σιγκαπούρη
Ο «θείος Ταν» δεν είναι πραγματικό πρόσωπο αλλά οι ιδιοκτήτες του μπαρ έχουν ιδιαίτερη σχέση με τη Σιγκαπούρη. «Ο ξάδερφός μου μένει στη Σιγκαπούρη και ο αδερφός μου έχει στήσει εκεί ένα πολύ καλό ελληνικό εστιατόριο, το Αλάτι», λέει ο Θάνος Σεμιτέκολος που έφτιαξε το νέο πειραιώτικο μπαρ μαζί με τους Γιάννη Σεμιτέκολο και Γιάννη Μάλλιo. Ο ίδιος βρίσκεται επίσης πίσω από τα άλλα δύο μπαρ στο στενό πάνω από τη μαρίνα – το Nazaré Surf Bar και το Rockfellas. Αφηγείται όσα είδε όταν επισκέφθηκε εκείνος τη χώρα, στο τελευταίο του ταξίδι προτού η πανδημία σταματήσει τον κόσμο. Μιλάει για τα υπέροχα μπαρ -όπως μου λέει, εκεί βρίσκονται πέντε από τα μπαρ που φιγουράρουν στις λίστες με τα κορυφαία του κόσμου- και για τις πολιτισμικές ανταλλαγές σε high tech φόντο.
«Η Σιγκαπούρη δεν έχει καμία σχέση με τις γύρω χώρες, βλέπεις παντού ουρανοξύστες. Είναι λόγω του εμπορίου το πιο πολυπολιτισμικό ίσως μέρος της Ασίας. Βλέπεις επίσης απίστευτα πράγματα στα μπαρ. Βγήκα σε μαγαζιά που είχαν ολόκληρα δωμάτια με παλαιώσεις ποτών. Οι άνθρωποι ήταν πολύ φιλικοί και μας έκαναν ξεναγήσεις στα δωμάτια με τα μπαχαρικά και τα βότανα που χρησιμοποιούν στα ποτά τους. Είδαμε εντυπωσιακές τεχνικές και επίσης μια άλλη νοοτροπία στην έξοδο, αφού εκεί το κοινό βγαίνει νωρίς. Όχι για να μεθύσει αλλά για να απολαύσει το ποτό του», λέει ο ίδιος.
Νέον φώτα, ενυδρεία και νουντλς στιγμής
Το Uncle Tan’s Drinking House, με τη συνδρομή του design studio Studiomateriality, γέμισε με ποπ αναφορές από Ασία: νέον πολύχρωμα φώτα, ηλεκτρονικά παιχνίδια (η δαγκάνα με τα λούτρινα είναι το hit του μαγαζιού), ενυδρεία με πλαστικά κοράλλια και πλαστικές μέδουσες, κι άλλα νέον φώτα. Στα ηχεία funk και hip hop. Για σνακ, αν πεινάσεις, νουντλς στιγμής σε τρεις γεύσεις.
Και στα ποτά, λίγη ακόμα Ασία
Ο bar manager, Πέτρος Μυτιληναίος ενθουσιάστηκε με την έρευνα στα ασιατικά ποτά και τα υλικά των κοκτέιλ. Στη λίστα θα βρεις επιλογές όπως το So Kiasu!, ένα «μοχίτο» με σάκε, λάιμ, σόδα, βασιλικό και cordial γκρέιπφρουτ, το πλούσιο και απαλό Batta με κρέμα γάλακτος, midori (λικέρ από γιαπωνέζικο πεπόνι), λικέρ κακάο και λικέρ μέντα ή το Bloody Mary με πάστα κίμτσι και sriracha με wasabi (Άγνωστες λέξεις; Μην ανησυχείτε, το μόνο που χρειάζεται να ξέρετε είναι ότι οι συνδυασμοί «δουλεύουν»).
Στο κοκτέιλ Chinatown, που σύμφωνα με τον ίδιο θυμίζει βόλτα σε αντίστοιχη αγορά, θα βρεις μεταξύ άλλων βότκα, γιασεμί, matcha και bitters από μαύρο τσάι. Αν όμως πρέπει να δοκιμάσεις ένα μόνο κοκτέιλ τότε το Singapore Sling, με την αυθεντική συνταγή καλιμπραρισμένη ελαφρώς ώστε να απευθύνεται στο σήμερα, είναι η γεύση που δεν πρέπει να χάσεις. Εδώ έχουμε τζιν, λικέρ κεράσι, benedictine, triple sec, ανανά και τόνκα. «Λατρεύω τα ξεχασμένα, αδικημένα κοκτέιλ που δεν συναντάς συχνά πλέον. Στο Singapore Sling δεν έχουμε αλλάξει κάτι, έχουμε παίξει λίγο με τις δοσολογίες, το έχουμε κάνει λίγο πιο σύγχρονο» συμπληρώνει.
Το εθνικό ποτό των Κινέζων
Από τα πιο δύσκολα «ευρήματα» του μπαρ ήταν το Baijiu, το «εθνικό» ποτό της Κίνας που σερβίρεται σε χαριτωμένα, μικροσκοπικά κολονάτα ποτήρια. «Είναι αυτό που πίνουν στη Κίνα σε περιστάσεις όπως η επισφράγιση μιας συμφωνίας. Δεν υπάρχει σε ελληνικές κάβες. Ο αδερφός μου τυγχάνει να γνωρίζει μέσω Σιγκαπούρης τον άνθρωπο που είναι ο επίσημος εισαγωγέας του στην Ελλάδα, έναν καταπληκτικό 70χρονο, τον κύριο Τσανγκ. Το ποτό έχει μια ιεροτελεστία. Είναι αγένεια να πιεις πριν κάνει πρόποση ο οικοδεσπότης, πρέπει όλοι να τσουγκρίσουν και αφού το πιεις, πρέπει να γυρίσεις προς τους υπόλοιπους το ποτήρι σου για να δείξεις ότι είναι άδειο», λέει ο Θάνος. Η εκδοχή του Baijiu που εξασφάλισε για το μπαρ μπορεί να έχει 53% αλκοόλ αλλά είναι απρόσμενα γευστική, κάτι ανάμεσα σε τσίπουρο και ρούμι, με ωραία, σχεδόν σοκολατένια επίγευση.
