Εντάξει, είναι εποχή που θέλεις να αποδράσεις. Με αυτοκίνητο, πλοίο ή αεροπλάνο. Ό,τι κινείται τέλος πάντων. Κάτι κάνει, όμως, και το ασανσέρ. Η ταράτσα του Mira Me, του μικρού εστιατορίου στην κορυφή του ομώνυμου boutique hotel που άνοιξε πέρυσι στο 118 της Ερμού, δεν είναι από τις πιο γνωστές του κέντρου ‒ακόμη καινούργια τη λες‒ αλλά είναι άκρως χαλαρωτική. Πας φορτωμένος και λίγα λεπτά μετά, με ένα ποτήρι κρασί ή ένα κοκτέιλ στο χέρι είσαι σε… ήρεμα νερά, με την Ακρόπολη, τον Ναό του Ηφαίστου και το Αστεροσκοπείο στο πλάνο και την πόλη μερικούς ορόφους πιο κάτω, τόσο μακριά-τόσο κοντά. Με τη τζαμαρία που ανοίγοκλείνει δε, ασπίδα στις θερινές μπόρες, άμα δεις να ξαναβαραίνουν τα σύννεφα, δεν χρειάζεται να αλλάξεις σχέδια.
Ευτυχώς έχουμε τις ταράτσες: 24 μαγαζιά για δροσερή έξοδο στην Αθήνα
Η κουζίνα είναι πιο δεμένη σε σχέση το περασμένο καλοκαίρι. Ο executive chef Άρης Ρούσσος κι ο σεφ Γρηγόρης Μπονιάκος δείχνουν να συνεργάζονται καλά. Τη σαλάτα τους με τις διάφορες υφές παντζαριού (σιγοψημένο στο φούρνο με όλη τη γλύκα του, σε τραγανή, ξινούτσικη πίκλα τραγανό και ελαφροπικλαρισμένο), φράουλες, πορτοκάλι και κατσικίσιο τυρί τη χαίρεσαι. Ο ελαφρά καψαλισμένος τόνος που έρχεται με μους αβοκάντο μέσα σε νερό από πιπεριά χαλαπένιο είναι νόστιμος, αν και η πιπεριά του δίνει περισσότερο άρωμα παρά κάψα (δεν θα ήταν άσχημο να ανέβαζε λίγο τους τόνους) και το μιξάζ αραντσίνι−ντολμαδάκια, με την κροκέτα ρυζιού να αρωματίζεται με αμπελόφυλλο και μυρωδικά, εξελληνίζει έξυπνα την ιταλική σπεσιαλιτέ.
Ηρώδειο: Η συναυλία τελείωσε, πού τρώμε τώρα;
Στα κυρίως πιάτα, τα σωστά βρασμένα χειροποίητα λινγκουίνι με ψιλοκομμένα χτένια και αχινό νομίζω ότι θα ικανοποιήσουν όσους θέλουν να κινηθούν σε θαλασσινό τερέν. Αν τώρα θέλει κανείς κάτι πιο ασυνήθιστο, τα τραγανά ρεβύθια με με κρέμα σελινόριζας και πράσινου μήλου, μάγουλα από σαλάχι, ουρά πεσκανδρίτσας και αφρό λεμονιού έχουν όλα τα φόντα να του κεντρίσουν την προσοχή. Κι ο κρασάτος κόκορας με ξινό τραχανά και καπνιστό γιαούρτι, που παρουσιάζει το κλασικό ελληνικό μαγειρευτό με άλλο τρόπο, έχει τη χάρη του, αν και σε σχέση με το μπούτι, το στήθος ήταν, στην περίπτωσή μας τουλάχιστον, κάπως στεγνό.
Στη λίστα κρασιών που έχει επιμεληθεί ο Άρης Σκλαβενίτης βρίσκεις ενδιαφέρουσες επιλογές, ενώ φέτος τα επιδόρπια έχει αναλάβει ο γνωστός ζαχαροπλάστης Μπάμπης Ζιντίλης. Από τη μια σου έχει μια πυκνή, εκφραστική κρέμα λεμονιού, με ιταλική μαρέγκα και μαγειρεμένη μπανάνα που δροσίζονται με τζελ από βασιλικό, ξύσμα λάιμ και φρέσκο δυόσμο, από την άλλη σοκολάτα, σε διάφορες υφές (με 70% κακάο, namelaka σοκολάτας γάλακτος και crumble κακάο) και σμέουρα σε marshmallows, τζελ και σορμπέ − κάπου εκεί θα πετύχεις και κρυμμένα Peta Zetas που σκάνε παιχνιδιάρικα στο στόμα. To βραδινό μενού σερβίρεται από τις 19.00 και μετά, έχετε υπόψη, πάντως, ότι στο Mira Me μπορείτε να ανεβείτε και για brunch. Το πρωί/μεσημέρι προτείνουν γιαούρτι και φρουτοσαλάτες, αυγά, πίτες, pancakes και μπέργκερ.
