Θα επέστρεφα ξανά για το αφράτο αρμενοβίλ και την απίθανη λεμονόπιτα!
Η θέση: Σε έναν πεζόδρομο στο κέντρο της πόλης, εκεί όπου συχνάζουν οι ντόπιοι για τη έξοδό τους.
Η ατμόσφαιρα: Λειτουργεί κοντά μια δεκαετία και θεωρείται το καλό εστιατόριο της πόλης, με τα πάνω του και τα κάτω του. Είναι το μαγαζί που θα βγάλουν οι ντόπιοι τους μουσαφιραίους τους.
Το φαγητό: Από την κουζίνα βγαίνουν πιάτα φτιαγμένα «a la minute, με δικούς μας ζωμούς και σάλτσες» λένε οι ίδιοι. Μια ωραία μους λευκού ταραμά και ψωμάκι ζυμωτό με κουρκουμά για καλωσόρισμα. Κάποια πιάτα σερβίρονται και σε μισές μερίδες, για μια εμπειρία τύπου degustation. Μας άρεσαν πολύ η γλυκόξινη σαλάτα με κινόα, αβοκάντο, γαρίδες και λάδι πηλιορείτικο, τα τρίγωνα βολιώτικης φέτας με τραγανή κρούστα αμυγδάλου και ανθόμελο Σκοπέλου και τα τσιπς μελιτζάνας με φέτα. Λιγότερο επιτυχημένα βρήκαμε τα μαύρα ταλιολίνι με μύδια και γαρίδες και το συκώτι με ξερά βερίκοκα και κονιάκ. Τοπ το αφράτο αρμενοβίλ και η απίθανη λεμονόπιτα με κρέμα που ηλεκτρίζει και φοβερή βουτυράτη πατ αμυγδάλου.
Ο λογαριασμός: 20-30 €/άτομο χωρίς τα ποτά.
Η κάβα: Μεγάλο προσόν η σοβαρή wine list με τις περίπου 300 ετικέτες από τον ελληνικό αμπελώνα, ειδικά για τα πενιχρά οινικά δεδομένα του Βόλου.
Επιπλέον πληροφορίες: Ανοιχτά καθημερινά 13:00-02:00.
