Το περασμένο καλοκαίρι, η αρχή της οδού Πετράκη απέκτησε ένα νέο στέκι για κοκτέιλ al fresco, το Bar in front of the bar. Όσο στο μπροστινό μέρος σερβίρονταν κάθε μέρα διαφορετικές δημιουργίες με αλκοόλ στους επισκέπτες του πεζόδρομου, πίσω έπαιρνε μορφή ένα άλλο μπαρ που, όταν ολοκληρώθηκε, δεν έκανε grand opening. Για την ακρίβεια, η είσοδός του παραμένει μια μονόχρωμη πόρτα, χωρίς καμία σήμανση. Ένα «speakeasy» της εποχής, σε υπερ-κεντρικό σημείο της πόλης, που σε λίγα τετραγωνικά χωράει λεοπαρδάλεις, neon επιγραφές και σοφιστικέ, νόστιμα κοκτέιλ.
 |
 |
Με σκηνικό που παραπέμπει σε ζούγκλα, το Rumble in the Jungle υποδέχεται τους «μιλημένους», προσφέροντας ποτά με μίνιμαλ εμφάνιση, που κρύβουν όμως πολλές μοντέρνες τεχνικές. Οι περιγραφές μπορεί να είναι λιτές -για να μην κουράζουν-, αλλά αν ρωτήσετε τους bartenders θα σας μιλήσουν για τις επαναποστάξεις, ζυμώσεις, ανθρακώσεις και άλλες εκτενείς διαδικασίες από τις οποίες περνάνε τα υλικά πριν φτάσουν στα ποτήρια. Ο Αλέξανδρος Τσελεπής και ο Κωνσταντίνος Θεοδωρακόπουλος, παρέα με τον Συμεών Παπανικολάου, εξασκούν τη δημιουργικότητά τους με έμφαση στη zero waste φιλοσοφία και πετυχαίνουν αποτελέσματα ισορροπημένα και απολαυστικά. Οι δύο πρώτοι έχουν μαθητεύσει μάλιστα στο πλευρό του Tony Conigliaro, του «Heston Blumenthal των κοκτέιλ», διάσημου για τα ποτά-εμπειρίες που δημιουργεί, χρησιμοποιώντας επιστημονικό εξοπλισμό και καινοτόμες τεχνικές.
 |
 |
Η βάση για τους πειραματισμούς του αθηναϊκού μπαρ είναι ένα εργαστήριο εκατό τετραγωνικών στα δυτικά προάστια. Εκεί, κανένα από τα υλικά δεν πάει χαμένο. Ο χυμός, η σάρκα, ακόμα και οι φλούδες των φρούτων αξιοποιούνται στη δημιουργία σπιτικών σιροπιών, κόρντιαλ και άλλων συστατικών που δίνουν αργότερα ταυτότητα στα κοκτέιλ.
Έμπνευση για το όνομα και τη διακόσμηση του Rumble in the Jungle ήταν ο ομώνυμος, ιστορικός αγώνας πυγμαχίας του Μοχάμεντ Άλι με τον Τζορτζ Φόρμαν, που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 1974 στη Κινσάσα του τότε Ζαΐρ. Κόντρα στις προβλέψεις, ο Άλι είχε κερδίσει με νοκ άουτ στον όγδοο γύρο. Σε αυτό τον αγώνα μάλιστα παρουσίασε για πρώτη φορά τη διάσημη τακτική του, Rope-a-Dope: Πέφτοντας με την πλάτη πάνω στα σχοινιά, έριχνε όλο το βάρος του πίσω κάθε φορά που ο αήττητος αντίπαλός του τον χτυπούσε, αφήνοντάς τα να απορροφήσουν μέρος από τη σφοδρότητα της επίθεσης, κουράζοντας και αποδυναμώνοντας, τελικά, τον Φόρμαν. Το κοκτέιλ που δανείζεται το όνομά του από το ιδιοφυές κόλπο, «απορροφά» τα υλικά που σε άλλη περίπτωση θα πετιούνταν, δίνοντάς τους νέα διάσταση. Πρόκειται για ένα διαφορετικό old fashioned με ρούμι. Leftovers από την εκχύλιση καφέ ενώνονται με φλούδες μανταρινιού, ώστε να φτιάξουν το σιρόπι που αρωματίζει και νοστιμίζει το κοκτέιλ.
 |
 |
Οι ορολογίες του μποξ εμφανίζονται σε όλο τον κατάλογο: Στο Walkout Bout βρίσκουμε rye whiskey, amaro montenegro, σπιτικό σιρόπι falernum και το δικό τους τεπάτσε – μεξικάνικο αναψυκτικό που παραδοσιακά φτιάχνεται από φλούδες ανανά. Γλυκό αλλά όχι λιγωτικό, το Caught Cold είναι μια παραλλαγή του whiskey soda: το bourbon αποστάζεται με σπιτική lemon cream και βγαίνει διάφανο, κρατώντας γεύσεις από τη κρέμα. Ό,τι μένει από την τελευταία, περνιέται με μια πινελιά γύρω από το στόμιο του ποτηριού. Όσο για το Punch Drunk, πρόκειται για τεκίλα και κονιάκ, «μαγειρεμένα» με palo santo -ναι, το αρωματικό ξύλο που χρησιμοποιείται σε τελετές εξαγνισμού- συν ένα σιρόπι από κυδώνια και αρμπαρόριζα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ποτά και πάγος διατηρούνται στην κατάψυξη στους -24 βαθμούς, γεγονός που βοηθά τα κοκτέιλ να μείνουν δροσερά και ανέρωτα για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από το συνηθισμένο.
