Η αυθεντική συνταγή αναφέρει 1 ποτήρι αλισίβα και 2 κουταλάκια του γλυκού μπέικιν πάουντερ. Οι Σμυρνιές χρησιμοποιούσαν την αλισίβα, το σταχτόνερο δηλαδή, για να γίνουν τα κουλουράκια πιο αφράτα. Έβραζαν νερό μαζί με καθαρή στάχτη (από ξύλα που δεν ήταν ψεκασμένα ή λαδωμένα), το σούρωναν και το χρησιμοποιούσαν στα γλυκά. Η πρώτη γενιά συνέχισε αυτή την παράδοση, χρησιμοποιώντας στάχτη από ξυλόσομπες ή τζάκια. Όσο σιγά σιγά τα καλοριφέρ αντικαθιστούσαν τις φωτιές, η αλισίβα αντικαταστάθηκε από σκέτο νερό με επιπλέον μπέικιν πάουντερ ή σε άλλες περιπτώσεις χυμό πορτοκαλιού. Η Θέμις Παπαδοπούλου, έφορος των μουσείων της Εστίας Νέας Σμύρνης, θυμάται: «Όταν παντρεύτηκα και επιχείρησα να τα φτιάξω πρώτη φορά και είδαν η μαμά και η γιαγιά ότι τα κατάφερα, ήρθε η επιβράβευση ότι τώρα έχω και εγώ θέση στην κουζίνα. Θέλουν επιδεξιότητα στο σχήμα τα κουλουράκια και είναι αναγνώριση για μια νοικοκυρά να μάθει να τα φτιάχνει όπως πρέπει στο σχήμα τους».
