Παγκόσμια κουζίνα σε ένα νέο bar restaurant με νοσταλγική αίσθηση.
Η θέση: Λίγα μόλις μέτρα περπάτημα από το σταθμό του ηλεκτρικού στο Μοναστηράκι και ούτε μισό τετράγωνο από τον πεζόδρομο της Ερμού, στον πρώτο όροφο ενός ροζ νεοκλασικού. Προφανώς το Φουάρ σκοπεύει να γίνει προορισμός και όχι το μαγαζί που θα τρυπώσεις μέσα επειδή… είδες φως.
Η ατμόσφαιρα: Μια μυστηριώδης είσοδος, μια νουάρ αισθητικής στριφογυριστή σκάλα και το ασανσέρ που παίζει το ρόλο του στο μαυροκόκκινο σκηνικό, οδηγούν σε ένα μοντέρνο κι άψογα διακοσμημένο χώρο, ευφυώς διαμορφωμένο με τρόπο ώστε να διαχωρίζει ξεκάθαρα το κομμάτι του μπαρ από τον χώρο όπου σερβίρεται το φαγητό. Αν και το μπαρ είναι προσεγμένο, τις εντυπώσεις κλέβει το υπερυψωμένο και στρωμένο με ψηφιδωτό πλακάκι τμήμα που βρίσκεται στο κέντρο του μαγαζιού, κάτω από μια διάφανη οροφή που όταν ο καιρός το επιτρέπει ανοίγει. Ο ίδιος αυτός χώρος είναι διαρρυθμισμένος έτσι ώστε να θυμίζει αίθριο διανθισμένο με φυτά εσωτερικού χώρου. Άνετος, χωρίς στριμωγμένα τραπέζια, ιδανικός για το σερβίρισμα του φαγητού. Εν ολίγοις οι δυο συνέταιροι Χρήστος Πότσιος και Αλένανδρος Κελτσόπουλος έχουν κάνει καλή δουλειά όσον αφορά στον αέρα που αποπνέει το Φουάρ.
Το φαγητό: Όσοι πιστοί των Soul και Soul Kitchen, προσέλθετε. Η κουζίνα θα σας φανεί γνώριμη, διατηρώντας την παιχνιδιάρικη διάθεσή της, αλλά σε πιο ώριμη και καλοδουλεμένη εκδοχή. Το ύφος του μενού έχει, όπως και στα προαναφερθέντα μαγαζιά, μια έθνικ εσάνς, δείχνοντας όμως ιδιαίτερη προτίμηση στο wok. Την επιμέλειά του έχει ο σεφ Γιώργος Δραμηλαράκης με θητεία στα Soul και Kona Kai. Το μενού είναι σχετικά σφιχτό, κι όλα τα ορεκτικά του καταλόγου (αρκετά από τα οποία τρώγονται ωραιότατα και στο μπαρ ως συνοδευτικό του ποτού) κοστολογούνται στην ίδια τιμή, των 4 ευρώ. Ωραία και ζουμερή η βιετναμέζικη σαλάτα με αγγούρι, καρότο, κόλιανδρο και φυστίκι, αρκετά καλά και τα σπρινγκ ρολς λαχανικών. Ωστόσο οι επιλογές στα πρώτα δίνουν αφορμή για ενδιαφέροντα μπερδέματα, αφού περιλαμβάνουν από σαλάτα Ceasar’s σε κλασική εκτέλεση, μέχρι σαλάτα φατούς και τάρτα με καραμελωμένα κρεμμύδια και κατσικίσιο τυρί. Από τα κυρίως δοκιμάσαμε το, όσο πρέπει καυτερό, κοτόπουλο με πράσινο κάρυ – εκτελεσμένο στην εντέλεια – και ένα νόστιμο, κλασικό μπέργκερ (για την επόμενη φορά έχω βάλει στο μάτι το ασιατικού στυλ μπέργκερ με βιετναμέζικη σαλάτα και σάλτσα τεριγιάκι, και το κοτόπουλο ταντούρι που μου τρύπησε τη μύτη με τις μυρωδιές του περνώντας από δίπλα μου).
Ο λογαριασμός: Για 2 ορεκτικά και 2 κυρίως πιάτα υπολογίστε από 25 μέχρι 32 ευρώ. Στα συν οι καλές τιμές στα μπουκάλια κρασιού.
Η κάβα: Η ισχυρή μόδα των κοκτέιλ δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από ένα μοντέρνο μαγαζί, όμως δεν της δίνεται περισσότερη έμφαση από ό,τι στη λίστα με τα ποτά ή στην υποδειγματική λίστα με τα κρασιά – που νομίζω πως είναι και το δυνατό χαρτί στο κομμάτι της κάβας. Εξάλλου το ύφος του μαγαζιού προδιαθέτει τόσο για κοκτέιλ, όσο και για ποτό ή κρασί όσον αφορά στη συνοδεία του φαγητού.
Επιπλέον πληροφορίες: Το μπαρ και το εστιατόριο βρίσκονται μαζί σε μια ενιαία σάλα. Σε ένα ιδιαίτερο δωμάτιο με τζαμωτό διαχωριστικό υπάρχει η γκαλερί Φουάρ, ένας χώρος όπου διοργανώνονται θεματικές εκθέσεις. Το κυριότερο όμως, είναι πως παραδίπλα, σε ένα ξεχωριστό κομμάτι του ορόφου, καλά μονωμένο, βρίσκεται το μικρό club stage του Φουάρ, όπου μπορεί να συνεχίσει κανείς τη βραδιά του, με δυνατές μουσικές indie, disco, acid, funky, κλπ. Παρασκευοσάββατα στο εστιατόριο είναι σχεδόν πάντα απαραίτητη η κράτηση.
