Με ένα μπολ pho μπροστά σου, το φθινόπωρο στο κέντρο της Αθήνας μπορεί να φαντάζει έως και υποφερτό. Είναι καθησυχαστικό να ξέρεις ότι δυό βήματα απ’ το Σύνταγμα άνοιξε ένα ανεπιτήδευτο βιετναμέζικο εστιατόριο στο οποίο με λίγα χρήματα μπορείς να φας του σκασμού και να να ζεστάνεις το κοκαλάκι σου απολαμβάνοντας ένα από τα νοστιμότερα είδη σούπας του πλανήτη.
Δώδεκα ώρες τουλάχιστον βράζει ο ζωμός με τα μοσχαρίσια κόκκαλα και τα νοστιμευτικά -από καψαλισμένα κρεμμύδια και τζίντζερ, μέχρι γλυκάνισο και κανέλα- για να αποκτήσει τη βαθιά, πολύπλοκη γεύση του. Με οκτώ ευρώ έρχεται στο τραπέζι σου ένα τεράστιο μπολ με το αχνιστό ζουμί μαζί με ρυζομακάρονα, λεπτοκομμένο κρέας, λωρίδες φρέσκου κρεμμυδιού, κόλιανδρο και δυόσμο. Έξτρα τσίλι και λάιμ στη διάθεσή σου.
Φαίνεται πως τα νέα για το Hanoi έχουν μαθευτεί γρήγορα γιατί όσο ρουφάμε τα νουντλς στον πεζόδρομο της Πετράκη, η ουρά από κόσμο που περιμένει τη σειρά του έχει φτάσει μέχρι το απέναντι μαγαζί, εκεί όπου οι πελάτες φωτογραφίζονται πλάι στα αμπαζούρ και τα πλαστικά λουλούδια. Το Hanoi από την άλλη είναι απλό, μακρόστενο, χωρίς πλαστικά φυτά, ούτε αμπαζούρ. Για την ακρίβεια τα διακοσμητικά στοιχεία είναι ελάχιστα και αν περπατάς βιαστικά εκεί γύρω, μπορεί εύκολα να το προσπεράσεις. Αυτή η έλλειψη σε φύκια και μεταξωτές κορδέλες ωστόσο το κάνει πιο ελκυστικό όταν του δώσεις μια ευκαιρία. Ιδιοκτήτρια του εστιατορίου είναι η Νικολέτα, Βιετναμέζα τρίτης γενιάς στην Αθήνα. Οι παππούδες της ήρθαν πολιτικοί πρόσφυγες, πριν από 45 χρόνια στην Ελλάδα, και οι γονείς της ασχολούνται την τελευταία εικοσαετία με την εστίαση στην πόλη.
 |
 |
Η ίδια μας προτείνει τα «φρέσκα ρολά» στον ατμό. Μέσα σε ημιδιάφανα φύλλα ρυζιού κλείνουν πολλά φρέσκα μυρωδικά, iceberg, γαρίδες, χοιρινό στο γκριλ και ομελέτα. Σε λεπτεπίλεπτα ορθογώνια είναι κομμένο το bánh cuốn. Ημιδιάφανο και εκείνο, με απολαυστικά κολλώδη υφή, είναι μια «κρέπα» ρυζιού γεμιστή με ψητό, καραμελωμένο σχεδόν χοιρινό, πασπαλισμένη με τραγανό τηγανητό κρεμμύδι. Την στιγμή που έρχονται και τα bao buns, έρχεται με φόρα και μια μηχανή να παρκάρει κολλητά ανάμεσα στο τραπεζάκι μας και τη διπλανή κολόνα. Ξεπερνάμε το σοκ με μπύρες και μπουκιές από τα αξιοπρεπέστατα bao.
Δοκιμάσαμε και άλλα ρολά, αυτή τη φορά τηγανητά, γεμισμένα με χοιρινό κιμά μαζί με τσιμπιές από ψιλοκομμένο κόλιανδρο (μην τον αφήσετε για ντεκόρ, η φρεσκάδα του ταιριάζει πολύ με την τραγανή κρούστα). Αν και υπό κανονικές συνθήκες δεν θα είχα παραγγείλει σαλάτα, είδα μια πανδαισία στο διπλανό τραπέζι και ζήτησα εκείνη με το τόφου. Ρυζομακάρονα, φυστίκια, δυόσμος, αγγουράκια σε στικ, ροδέλες από κριτσανιστά ρολά ήταν λίγα μόνο από τα υλικά στο φουλαρισμένο μπολ το οποίο -εκτός από vegetarian (και γεύμα από μόνο του)- κατάφερε και πάλι να κρατά το ενδιαφέρον με τις εναλλαγές των υφών.
 |
 |
Η τηγανητή πάπια με γάλα καρύδας και κάρυ λαχανικών ήταν το πιάτο που με ενθουσίασε λιγότερο, αλλά η μόνη πραγματική απογοήτευση ήταν ότι εκείνη τη μέρα δεν σέρβιραν τηγανητό παγωτό για επιδόρπιο. Την επόμενη φορά λοιπόν.
