Κάνω μια μικρή αναζήτηση στα αρχεία μου και βλέπω ότι την πρώτη φορά που έγραψα για το Παραδοσιακό Μπακάλικο ήταν ακριβώς 10 χρόνια πριν, τον Γενάρη του 2012. Το άρθρο μου δημοσιεύτηκε περίπου δύο χρόνια μετά το άνοιγμα του δεύτερου καταστήματος, στην Ηλιούπολη.
|
|
|
Το πρώτο μαγαζί του Γιάννη Βογιατζιδάκη λειτουργούσε ήδη από το 2008, και ήταν τότε από τα μετρημένα στα δάχτυλα παντοπωλεία με τόσο ενημερωμένο κατάλογο προϊόντων απ’ όλη την Ελλάδα και με πολύ υψηλές προδιαγραφές. Θυμάμαι πόσο με είχε ενθουσιάσει το γεγονός πως εκεί έβρισκα ψαγμένα και σπάνια προϊόντα και πόσο εντυπωσιακό μου είχε φανεί να έχει στην γκάμα του περί τις οκτώ διαφορετικές γραβιέρες, από τη μία ως την άλλη άκρη της Κρήτης. Και τι γραβιέρες! Η μία καλύτερη από την άλλη – τις έχει ακόμα, και επιπλέον άλλες τέσσερις, εξίσου φανταστικές. Στο μεταξύ, το 2014 διακρίθηκε και με Βραβείο Ποιότητας Γαστρονόμου. Ο καιρός πέρασε, και παρά τις δυσκολίες των χρόνων που ακολούθησαν, το κατάστημα του Ρεθυμνιώτη Γιάννη Βογιατζιδάκη συνέχισε να ευημερεί, να κρατά την πελατεία του και να την αυξάνει, αυξάνοντας μαζί την γκάμα των προϊόντων του και εδραιώνοντας τις σχέσεις του με τους παραγωγούς από όλη την Ελλάδα – ποτέ δεν έκρυψε μια κάποια, μικρή αδυναμία στους Κρητικούς του σύντεκνους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ελληνικά Καλούδια: Το παντοπωλείο της καρδιάς μας κάτω από την Ακρόπολη
10+ χρόνια μετά
«Μετά από 10 χρόνια επιτυχημένης πορείας, χρειαζόταν μια αλλαγή», μου λέει ο Γιάννης καθώς με ξεναγεί στο κατάστημα της Ηλιούπολης, που ανακαινίστηκε μέσα στο 2021, μεγάλωσε και έγινε πιο λουσάτο και γυαλιστερό. Πού να χωρέσουν πια οι τόσες διαφορετικές γραβιέρες και τα δεκάδες άλλα τυριά και αλλαντικά που βρίσκουμε στα ψυγεία του, χύμα αλλά και συσκευασμένα; Έπρεπε να βρεθεί περισσότερος χώρος, έτσι ώστε να τοποθετούνται με άνεση τα μέλια, τα παξιμάδια, τα ζυμαρικά, τα ξηροκάρπια και όλα αυτά που μπορεί να έχει ανάγκη ένα νοικοκυριό. Το καινούργιο μαγαζί είναι πιο λειτουργικό, πιο τακτοποιημένο και καλαίσθητο, και ως συνεπακόλουθο η εξυπηρέτηση είναι κι αυτή καλύτερη. Για τις ανάγκες της επέκτασης χρειάστηκε να επιστρατευτεί ένα διπλανό κατάστημα, οπότε το Παραδοσιακό Μπακάλικο, στο ίδιο σημείο που το βρίσκαμε ως τώρα, μοιράζεται στα δύο: Από τη μία το παντοπωλείο με τα άπαντα της μπακαλικής και από την άλλη το μανάβικο, με βιολογικά και συμβατικά φρούτα και λαχανικά, όπως επίσης με επιλεγμένα βιολογικά προϊόντα και με μια ωραία, συγυρισμένη και πολύ ενημερωμένη κάβα. «Οι πελάτες μας ανυπομονούσαν να μεταφερθούμε και τους άρεσε πολύ η αλλαγή», εξηγεί ο Γιάννης, διευκρινίζοντας ότι η πελατεία δεν είναι μόνο από τη γειτονιά, αλλά και περαστικοί, αφού το σημείο είναι πέρασμα.
|
|
|
Ο μπακάλης της καρδιάς μας
|
|
|
Ο Γιάννης είναι ένας δαιμόνιος έμπορος, μάστερ στην επιλογή προϊόντων, ξέρει καλά την πιάτσα, αφουγκράζεται την αγορά και βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά. Ξέρει να αγοράζει, ξέρει και να πουλάει, έχει πάντα στον νου του τις τιμές και δίνει μεγάλη σημασία στο value for money. Τον παρακολουθούμε στενά τόσα χρόνια που μπαινοβγαίνουμε στο μαγαζί του, πότε για δουλειά και πότε για τα ψώνια του σπιτιού μας. Ένα από τα σοβαρά πλεονεκτήματα του μαγαζιού είναι πως παραμένει ανοιχτό την Κυριακή και λειτουργεί από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ.
Καταλαχού: ένα μπακάλικο χωρίς μεσάζοντες
Όλα τα παραπάνω συνιστούν λόγους που το Παραδοσιακό Μπακάλικο παραμένει στις προτιμήσεις των πελατών του. Εξάλλου, δεν είναι λίγα τα προϊόντα που μάθαμε από τον Βογιατζιδάκη, ακόμα κι εμείς εδώ, στον Γαστρονόμο. Εκείνος μας έδωσε να δοκιμάσουμε πρώτη φορά την έξοχη φέτα Καλαβρύτων από τον Μηλιτσόπουλο, το πετρωτό τυρί Χαλκιδικής του Σταθώρη, το γίδινο τυρί από το Τυροκομιό στο Ρέθυμνο, τους πετεινούς και τα κουνέλια από τη φάρμα Αλεξανδράκη, αλλά και το παραμυθένιο ξύγαλο Σητείας του Κουβαράκη. Ήταν, αν όχι ο πρώτος, ένας από τους πρώτους που έφεραν στην Αθήνα τα αλλαντικά της κερκυραϊκής COMECO –βλ. το σπάνιο νούμπουλο και το σαλάδο-, τα δυσεύρετα βουβαλινά ζυμαρικά από τα Άνω Πορόια, τα ζυμαρικά της Αδαμαντίνας και τα αμίμητα παξιμάδια των Κυθήρων. Ξέρει από πριν, με βεβαιότητα και αυτοπεποίθηση, ποια προϊόντα θα πάνε καλά και θα αρέσουν στον κόσμο. Παρατηρεί όμως πάντα και σφυγμομετρεί, ζητώντας feedback από τους πελάτες του. Συνήθως πέφτει μέσα κι έτσι, από τις πιο πρόσφατες αφίξεις, τα βουβαλινά κρέατα του Βασίλη Παπαδόπουλου από την Kerkini Farm, το φύλλο βέργας από τη μικρή, οικογενειακή επιχείρηση Δια Χειρός και τα προζυμένια, ξυλοφουρνιστά ψωμιά Επιδαύρου από τον Τάσο Καλύβα πάνε εξαιρετικά καλά και αρέσουν – θα επανέλθουμε κι εμείς κατόπιν γευστικής δοκιμής με αναλυτικές εντυπώσεις. Κάποια προϊόντα που τα ξεχωρίζει για την ιδιαιτερότητα, τη νοστιμιά και το value for money, τα προωθεί με τη φίρμα του μαγαζιού, τοποθετώντας τους το private label του – εννοείται δίνοντας πάντα τα απαραίτητα credits στον παραγωγό τους.
Ανακαινισμένο Παραδοσιακό Μπακάλικο, Πλ. 28ης Οκτωβρίου 6-8, Ηλιούπολη, Τ/ 210-99.54.500. Επίσης κανονικά λειτουργεί το κατάστημα του Παγκρατίου, Πρόκλου 31, Παγκράτι, Τ/ 210-75.60.055
