Χάρη στις χολιγουντιανές ταινίες, λίγο έως πολύ όλοι έχουμε «βρεθεί» σε γιορτινό τραπέζι κάποιας τυπικής αμερικανικής οικογένειας. Εδώ δεν υπάρχουν πρώτα και δεύτερα πιάτα· ορεκτικά και κυρίως τοποθετούνται απευθείας στο τραπέζι, για να τα απολαμβάνουν με τη σειρά που θέλει ο καθένας. Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Η γαλοπούλα είναι ψητή, ροδισμένη και υπέροχη, αλλά όχι πάντα γεμιστή. Συνοδεύεται απαραιτήτως από τη σάλτσα gravy, μια πυκνή σάλτσα από τους ζωμούς του ψητού, και τη γλυκιά cranberry sauce. Γλυκό και αλμυρό σε τέλεια ισορροπία. Άλλοι, αντί γαλοπούλας, φτιάχνουν το παραδοσιακό καπνιστό χοιρομέρι. Δεν θα τους ακολουθήσουμε, θα επιμείνουμε στη γαλοπούλα.
Το έθιμο θέλει να σπάνε το κόκαλο από το στήθος της γαλοπούλας και να κάνουν μια ευχή. Νικητής αυτός που θα κρατήσει στη μεριά του ανέπαφο τον σύνδεσμο του οστού. Κι αυτό θα σας θυμίζει κάτι, είμαστε σίγουροι. Αντί ψωμιού, φτιάχνουν κάτι τέλεια αλμυρά κρουασανάκια, για απολαυστικές βούτες στις σάλτσες του τραπεζιού. Η σαλάτα Waldorf, με μήλο, σελινόριζα, καρύδια, ολίγη μαγιονέζα και μπόλικο ξινόμηλο δροσίζει και καθαρίζει τη γεύση κρατώντας τις ισορροπίες στο πληθωρικό μενού. Και για γλυκό, τι καλύτερο από το αγαπητό σε όλους και εύκολο τσίζκεϊκ με κόκκινη μαρμελάδα.
Τι πίνουμε με το αμερικανικό μενού
Ο αμερικανικός αμπελώνας ανήκει πια στις κλασικές επιλογές των απανταχού οινόφιλων, με μεγάλη γκάμα κρασιών διεθνών ποικιλιών, που έχουν δώσει ιδιαίτερα ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Για το αμερικανικό μενού που προτείνουμε διαλέγουμε αρχικά δύο κρασιά από τη μοναδική γηγενή ποικιλία, το Zinfandel, που θα συνοδεύσει ιδανικά τα πιάτα. Ενα ροζέ, λοιπόν, φρουτώδες και τραγανό Zinfadel Beringer ή ένα στιβαρό κόκκινο Lutton Springs Zinfandel, που θεωρείται η επιτομή της ποικιλίας, από έναν ξεχωριστό παραγωγό. Ωστόσο, και ένα λευκό κρασί θα ταίριαζε εξίσου καλά. Οπως ένα Private Selection Chardonnay Mondavi. Εναλλακτικά ένα Chardonnay ή ένα ερυθρό της αρεσκείας μας.