ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Ο πρώην σου ήταν εδώ χθες

Η Ελίνα Δημητριάδη πίνει negroni στο The bar in front of the bar. Μαζί με τον Fredo από τον Νονό και τον Collin Farrell από το Miami Vice.

01.12.2021| Updated: 08.02.2022
Εικονογράφηση: Ακριβή Κάκκαβα
Ο πρώην σου ήταν εδώ χθες

Το νέο φλερτ της Αθηνάς που ξεκίνησε στην προηγούμενη έξοδό μας ανήκει πια στο παρελθόν, αλλά εκείνη φωτογραφίζει το εξώφυλλο στον κατάλογο του The bar in front of the bar που λέει «ο πρώην σου ήταν εδώ χθες» και γελάει. So it goes, όπως λέει και ο Kurt Vonnegut στο Σφαγείο Νούμερο Πέντε, κάθε φορά που κάτι τελειώνει.

Ήρθαμε στο The bar in front of the bar, γιατί με έχει ιντριγκάρει το κόνσεπτ του. Πρόκειται για ένα υπαίθριο μπαρ στην οδό Πετράκη στο Σύνταγμα, το οποίο άνοιξε ως καλοκαιρινό pop up μέχρι να ανοίξει το μπαρ που βρίσκεται ακριβώς από πίσω, και τελικά έμεινε για να ζεστάνει λίγο και τον χειμώνα μας. Νέον φώτα και πιασάρικες ατάκες που εναλλάσσονται στα τισέρτ του προσωπικού, στους καταλόγους, στους τοίχους και στην επιγραφή led πάνω από το μπαρ – η πληροφορία είναι σχεδόν καταιγιστική και η ατμόσφαιρα μου θυμίζει την ταινία του Michael Mann, Miami Vice. «Είμαι λάτρης των μοχίτο», λέει ο Colin Farrell στην ταινία κι εμείς λέμε στον Πάνο, τον μπάρμαν που μας συστήνεται και μας σερβίρει όλο το βράδυ, ότι είμαστε λάτρεις των negroni. Μήπως, όμως, είναι η ευκαιρία να βγούμε από την comfort zone μας για λίγο και να δοκιμάσουμε κάποιο από τα cocktails που προτείνει ο σημερινός κατάλογος; Ίσως μας εξιτάρει η σκέψη ότι αυτά τα cocktail αύριο δεν θα υπάρχουν, καθώς στην καρδιά της φιλοσοφίας αυτού του μπαρ βρίσκεται το «άκου τη δίψα σου» και κάθε μέρα σερβίρονται διαφορετικά ποτά, ανάλογα με τη διάθεση, τα κέφια ή τον καιρό. Ακούω, λοιπόν, κι εγώ τη δικιά μου και αποφασίζω να δοκιμάσω μία Pineapple Margarita, ενώ η Αθηνά διαλέγει ένα Mango Gimlet με chilli – ζούμε στη στιγμή και η γεύση της αποδεικνύεται τροπική και πικάντικη.

Ο ανανάς δίνει μια εξωτική διάσταση στη μαργαρίτα μου, αλλά παράλληλα μου ανοίγει και την όρεξη, οπότε ξανανοίγουμε το μενού που περιλαμβάνει και τρεις προτάσεις για πίτσα. Από αμαρτήματα, δεν αναγνωρίζω το προπατορικό, μόνο εκείνο του ανανά στην πίτσα και, ευτυχώς, το Bar in front of the bar δεν υποπίπτει σε αυτό. Παραγγέλνουμε μία Pizza Piccante και έναν δεύτερο γύρο cocktails, παρατείνοντας το vivere pericolosamente και αποφεύγοντας την ασφάλεια των negroni για ακόμη μια φορά. Εγώ ζητάω ένα Manhattan και η Αθηνά ένα Banana Old Fashioned. Γελάω, γιατί σκέφτομαι την ταινία Νονός 2, όπου ο Fredo ρωτάει τον Michael (τον Al Pacino) πώς να ζητήσει το Banana Daquiri στα ισπανικά κι εκείνος του απαντάει «Banana Daquiri» με ένα μειδίαμα που κρύβει από πίσω του ανεπαίσθητη ειρωνεία και κριτική για την παιδική άγνοια και την αδυναμία του αδερφού του να παραγγείλει ένα πιο «αντρικό ποτό». Πόσο κρίμα να ορίζουν τις επιθυμίες σου τα κοινωνικά στερεότυπα. Στο bar in front of the bar σίγουρα δεν θα σε κρίνει κανείς για καμία επιλογή σου, γιατί ξέρουν ότι σερβίρουν ανθρώπους, με όλα τα γούστα – το λέει και η τεράστια επιγραφή του «We serve humans too».

Η ώρα περνάει, η πίτσα τελειώνει, τα ποτήρια μας αδειάζουν, το μπαρ γεμίζει όμως, καθώς έρχεται και ο Ηλίας που θέλει να μας μιλήσει για τον καλοκαιρινό έρωτα που γνώρισε στο νησί. Όσο εμείς μιλάμε για το πρόσφατο παρελθόν, τα φώτα led στο μπαρ σχηματίζουν τη φράση «το μέλλον είναι αξέχαστο» – ποιος ξέρει, μπορεί να είναι και Ομηρική προοικονομία για το πώς θα εξελιχθεί ο έρωτας του Ηλία. Για τέτοιες συζητήσεις, ένα είναι το ποτό της παρέας μας και έχει έρθει πλέον η στιγμή να δοκιμάσουμε τα negroni του Πάνου, συμπληρώνοντας τις συμμετοχές για τον άτυπο διαγωνισμό που εγκαινιάσαμε πρόσφατα, αναζητώντας το καλύτερο negroni στην Αθήνα. To bar in front of the bar κερδίζει δικαίως μία θέση στα προκριματικά.

Ο βοηθός μπάρμαν καθαρίζει τη μηχανή του καφέ και στην πλάτη του τισερτ του γράφει «κάτι για να συζητήσεις με τον ψυχολόγο σου» και η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλά να συζητήσουμε στις συνεδρίες μας, όμως και οι μπάρμεν ένα είδος ψυχολόγου δεν είναι για λίγες ώρες; Θυμάμαι σε ένα άλλο βιβλίο, το Κάτω από το Ηφαίστειο του Malcolm Lowry, πως ο μπάρμαν ονομαζόταν Diosdado – δηλαδή, σταλμένος από τον θεό, και σέρβιρε τους πελάτες του μεσκάλ. Ο θεόσταλτος Πάνος καταφτάνει και μάς κερνάει δύο σφηνάκια μεσκάλ για να σβήσουμε τη δίψα μας και να κλείσουμε τη βραδιά.

The bar in front of the bar

Πετράκη 1, Σύνταγμα

*Οι τιμές και το μενού των εστιατορίων είναι αυτά που ίσχυαν κατά τη χρονική περίοδο συγγραφής και δημοσίευσης του άρθρου και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.

*Τα ρεπορτάζ αγοράς και τα προϊόντα που προτείνουμε στον Γαστρονόμο είναι επιλογές των συντακτών και δεν έχουν εμπορικό σκοπό ούτε αποφέρουν διαφημιστικό έσοδο.

Βραβεία Ποιότητας

Δες ανά κατηγορία τα βραβεία των προηγούμενων ετών