Ο αγκιναράς της καρδιάς μας στην Καλλιδρομίου αναλαμβάνει και το καθάρισμα!

Κάθε Σάββατο πρωί η βόλτα στη λαϊκή της Καλλιδρομίου είναι αρκετή για να σου φτιάξει τη διάθεση. Τα ζουμπούλια και οι φρέζιες στο λουλουδάδικο της μίας άκρης, οι ντομάτες «ΕΚΣΤΑΣΗ» (για το όνομα και ας είναι εκτός εποχής), η κύρια με τα ωραία πορτοκάλια απέναντι από τα σκαλάκια, τα άγρια σπαράγγια που βρίσκεις αυτό τον καιρό… Και οι φρέσκες καθαρισμένες αγκινάρες!

Ναι, κι όμως. Χαζεύοντας τους πάγκους πριν από λίγες εβδομάδες έπεσα πάνω στον παραγωγό Βαγγέλη Σελλή από το Σκαφιδάκι του Άργους. Εκτός από τα μανταρίνια, τα λεμόνια, τα πορτοκάλια και τα μανιτάρια του (έχει και king oyster), τακτικά τοποθετημένες μπροστά του ήταν και οι αγκινάρες που καλλιεργεί, καθαρισμένες και κλεισμένες σε πλαστικά σακουλάκια με νερό και στυμμένες λεμονόκουπες. Ένα μικρό θαύμα για τους φανατικούς της αγκινάρας που διστάζουμε συχνά να αγοράσουμε το λαχανικό φρέσκο λόγω της φασαρίας που έχει στο καθάρισμα.

«Στην αρχή τις πουλούσαμε ακαθάριστες αλλά δεν τις έπαιρναν πολλοί γιατί βαριούνται να τις καθαρίσουν. Είναι μπελάς. Και λέω κάποια στιγμή, δεν ξεκινάμε να το κάνουμε εμείς;» εξηγεί ο παραγωγός πριν διακόψει για λίγο για να φωνάξει δυνατά: «Μανταρίνια γλυκά και ζουμερά! Αγκινάρες για τεμπέληδες!». «Δεν είναι μόνο οι τεμπέληδες, είναι αυτοί που δεν έχουν χρόνο. Οι γυναίκες ειδικά δεν προλαβαίνουμε να ανασάνουμε, όχι να καθαρίσουμε αγκινάρες» τον διορθώνει αμέσως μια πελάτισσα και ο κ. Σελλής το ξανασκέφτεται.

Η δουλειά πάντως για τον ίδιο και τον βοηθό του, τον Μπιλάλ, ξεκινάει από τα χαράματα. Τότε στήνουν τους πάγκους τους και αργότερα ξεκινάνε το καθάρισμα. Η κάθε αγκινάρα, με το που καθαριστεί τοποθετείται σε «λουτρό» από νερό και λεμόνι. Μόλις γεμίσει το πρώτο τελάρο, οι αγκινάρες μπαίνουν (ανά δεκάδα συνήθως) σε διάφανα πλαστικά σακουλάκια με νερό, φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού και τις λεμονόκουπες μαζί. Όταν τις πάμε σπίτι, προτιμότερο είναι να τις ξεπλύνουμε 2-3 φορές με λεμονόνερο, να τις βάλουμε στο ψυγείο και να τις μαγειρέψουμε άμεσα.

Τις έχω δοκιμάσει ψιλοκομμένες και τηγανητές, σε ομελέτα. Άλλη φορά τις έβρασα για πολύ λίγο μέχρι να μαλακώσουν ελαφρώς και μετά τις έψησα στον φούρνο με κρεμμύδι και τριμμένη παρμεζάνα. Την επόμενη λέω να δοκιμάσω τη συνταγή για lasagne con i carciofi, με λαζάνια και αγκινάρες σε βουτυράτη μπεσαμέλ. Και μετά με αυγολέμονο, με κατσικάκι και γιαούρτι, με ψάρι, με ζυμαρικά… Ο κόσμος είναι μια αγκινάρα που θα ανοίξει με το σπαθί…του κυρίου Βαγγέλη).