Μια από τις πιο ωραίες καρμπονάρες της Αθήνας τη βρήκαμε σε έναν φούρνο

Δεν είναι ότι δεν έχουμε αρκετά ιταλικά εστιατόρια στην Αθήνα. Έχουμε πάρα πολλά. Είναι μετρημένα όμως αυτά που είναι πραγματικά ωραία. Και κάθε φορά που προσπαθώ να θυμηθώ πού σερβίρουν καλή (και οικονομική) καρμπονάρα σκαλώνω λίγο και τις περισσότερες φορές καταλήγω να τη φτιάχνω στο σπίτι. Μέχρι που, πριν λίγες ημέρες, βρήκα μια περιποιημένη, ζουμερή και πιπεράτη σε έναν φούρνο.

Εντάξει, το Black Salami δεν είναι ο μέσος φούρνος. Από την πρώτη μέρα που άνοιξε τράβηξε την προσοχή μας ξεφουρνίζοντας φανταστικά καρβέλια αργής ωρίμανσης με βαθιά γεύση, «φορητά» brunch με παρασκευές αυγών και διαφορετικά ψωμιά αλλά και μερικά από τα πιο «έμπειρα» σάντουιτς της πόλης. Τα δύο τελευταία χρόνια χαιρόμαστε να βλέπουμε το micro-bakery των Εξαρχείων να εξελίσσει τις τεχνικές του και να δημιουργεί νέες συνταγές με καλές πρώτες ύλες (για τα ψωμιά τους εισάγουν ιταλικά άλευρα χωρίς πρόσθετα, σταθεροποιητές ή ενισχυτικά ενώ μεγάλο ποσοστό από τα υπόλοιπα υλικά τους έρχονται από απευθείας συνεργασίες που συνάπτουν με μικρούς Έλληνες παραγωγούς, παρακάμπτοντας τους μεσάζοντες).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΚαρμπονάρα: Μάθε την ιστορία της και πού θα βρεις την πιο νόστιμη στη Ρώμη Η ζήτηση είναι μεγάλη, οπότε για να πετύχει κανείς ψωμί προτού εξαντληθεί καλό είναι να περάσει νωρίς το πρωί από εκεί. Η κουζίνα που λειτουργεί παράλληλα με το αρτοπαρασκευαστήριο φτιάχνει πολύ ωραία αυγά μπένεντικτ που σερβίρονται με το θεϊκό σπιτικό μπριός, όπως και πιο σύνθετες παρασκευές που βρίσκουν συνήθως θέση στα πολύ δημοφιλή σάντουιτς του φούρνου (όπως το pulled pork σάντουιτς με σιγομαγειρεμένο χοιρινό, χειροποίητη bbq γκρέιβι, σπιτικές πίκλες και coleslaw, εκείνο με το μπρίσκετ ή, πιο πρόσφατα, τη δική τους εκδοχή στο Philly cheesesteak).

Εκτός απ’ όλα αυτά όμως κάνουν και νόστιμες μακαρονάδες – καρμπονάρα και μπολονέζ. Τις σερβίρουν σε χαρτονένιο μπολάκι και (με το δίκιο τους) συστήνουν να φαγωθούν επιτόπου, στη «μπάρα» που περιβάλλει το μαγαζί, όσο ακόμα είναι αχνιστές και κρεμένιες. Να πω κάπου εδώ ότι δεν είναι καινούργιες προσθήκες στο μενού. Τις μακαρονάδες τις φτιάχνουν εδώ και αρκετό καιρό αλλά για κάποιο περίεργο λόγο μου είχαν ξεφύγει. Ίσως επειδή είναι τελευταίες στον κατάλογο και, από λαιμαργία για όλα τα υπόλοιπα, δεν είχα προλάβει να φτάσω ως εκεί. Αν σας έχουν ξεφύγει και εσάς, δοκιμάστε τις. Η καρμπονάρα έχει πλούσια, δεμένη σάλτσα, από κρόκους αυγών ελευθέρας βοσκής και πικάντικο πεκορίνο crosta nera, μπόλικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι και, στη θέση του παραδοσιακού guanciale, καπνιστή πανσέτα Σερρών. Και η (διαφορετική) μπολονέζ τους, όμως, δεν πάει πίσω. Στην σάλτσα με ανάμεικτο κιμά και ντομάτα προσθέτουν επίσης δύο κρόκους αυγών για έξτρα κρεμώδες αποτέλεσμα. Και λίγο λάιμ για φρεσκάδα στο τέλος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΤρεις άγνωστες ιταλικές μακαρονάδες που θα φτιάχνουμε χειμώνα-καλοκαίρι