ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Μαρίνα μας των βράχων
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η κυρά της Κινάρου είναι μια αληθινή ηρωίδα
Πρέπει να έχει περάσει πια τα εβδομήντα η κυρα-Λευτερία από τη Σύμη. Μινιόν, όσο μπόι τής λείπει, τόση καλοσύνη έχει. Ο άντρας της, ο κυρ Πέτρος, της είχε βάλει σκαλάκι στη βέσπα για να ανεβαίνει και να κάθεται γυναικεία. Έχουν 4 παιδιά και 7 εγγόνια, ζωή να ’χουν.
Καλοσύνη πολλή και δουλειά πολλή. Τα καλοκαίρια δούλευε σε δύο δουλειές. Ξύπναγε νωρίς, έκανε νοικοκυριό, μαγείρευε και μετά πήγαινε καθαρίστρια σε ξενοδοχείο και το απόγευμα βάρδια σε ταβέρνα.
Στη βραδινή δουλειά, στην ταβέρνα, έπλενε πιάτα. Από την πολλή κούραση κοιμόταν όρθια πάνω από τη γούρνα, όμως έκανε την κίνηση κανονικά, πλύσιμο, στέγνωμα και στράγγισμα. Όταν την ξυπνάγανε, έλεγε: «Ε κοιμούμαι πρε, ’κούω σας!». Και πάλι τα ίδια. Τα πιτσιρίκια ξεκαρδίζονταν στα γέλια, την κορόιδευαν, αλλά την αγαπούσαν πολύ.
Μαγείρευε πολύ και καλά. Μια μέρα, λέει, είχε κάνει κοτόπουλο στον φούρνο. Μπήκε η γάτα, άνοιξε την πόρτα της κουζίνας (γάντζωσε το πανί που ήταν πάνω της) και πήρε το κοτόπουλο κι έτρεχε. Ο κυρ Πέτρος την είδε, αλλά δεν είπε τίποτα. Για να γελάσει μετά. Όταν γύρισε η κυρα-Λευτερία, πήγε να βάλει φαΐ κι έγινε ο χαμός. Συνήθως του έλεγε «να ε δα».
Ο κυρ Πέτρος μάλαμα κι αυτός. Και καλαμπουρτζής μεγάλος. Τον έστελνε για ψωμί κι αντί για ένα, έπαιρνε δέκα καρβέλια. «Ε, παλαρός είσαι πρε», τον έβριζε. Είχε και βάρκα. Την είχε στον γιαλό δεμένη (μέσα στη θάλασσα), αλλά δεν την έβαζε μπρος, γιατί λέει ότι η βάρκα του ζαλιζόταν όταν έβγαινε στα ανοιχτά.
Ζουν τα πουλάκια μου στη φωλιά τους στο νησί. Ο Θεός να τους έχει καλά.
Παραλίγο να το ξεχάσω: Η κυρα-Λευτερία, αν κάποιος δεν έτρωγε, νόμιζε πως μπορεί να μην του άρεσε το φαΐ. «Ε σου ’ρέσκει, κοράκι μου, το φαΐ;» έλεγε στην ανιψιά της τη Σεβαστή, που ήταν λιγόφαγη. «Έφηκά σε νηστικό; Μάνα καλέ καώματα. Α σου κάμω δυο αυγουδάκια;»
Τα αυγουδάκια της κυρα-Λευτερίας: ο άσος στο μανίκι της, η πιο τρυφερή χορηγία αγάπης. Έτσι δεν το ’χαν όλες οι θειάδες και οι γιαγιάδες στην Ελλάδα; Αν δεν φάει το παιδί, να του φτιάξουνε δυο αυγά μάτια, βραστά ή ομελετίτσα, να ξενοιάσουνε.
Ο Θεός να την έχει καλά την κυρα-Λευτερία, κι εκείνη και τον άντρα της τον κυρ Πέτρο. Ο κρόκος αυτή κι εκείνος το ασπράδι της.
