Ο κάμπος του Κορθίου θρέφει όλη την Άνδρο, και ο σεφ Δημήτρης Γιγίνης τους γευσιθήρες ουρανίσκους.
Η θέση: Στον όρμο Κορθίου, στα νοτιοανατολικά του νησιού, μια ανάσα από τη θάλασσα.
Η ατμόσφαιρα: Ομορφο, συγυρισμένο και μοντέρνο το εσωτερικό του. Τα τραπέζια όμως έξω στην ήσυχη πλατεία, κάτω από τις μουριές είναι ότι καλύτερο για περιποιημένα φαγοπότια.
Το φαγητό: «Να πάτε οπωσδήποτε να φάτε στου Γιγίνη»! Ισαμε 10 φορές άκουσα αυτή τη προτροπή από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στην Άνδρο. Σπουδαίο πράγμα σε τόσο μικρό τόπο να έχεις την αποδοχή των συντοπιτών σου. Υπέροχα πράγματα συμβαίνουν σ’ αυτή τη μικρή κουζίνα, στην άλλη άκρη της Άνδρου, στο Κόρθι, το μικρό ψαροχώρι. «Είμαστε μια παρέα, μια οικογενειακή επιχείρηση. Η γυναίκα μου η Μαίρη κι εγώ, ο Γιάννης και η Στάσα», μου λέει ο Δημήτρης. Μην πάει χαμένος ο θησαυρός που έχουν στα χέρια τους. Αυτή είναι η έγνοια τους. Οι μπαξέδες και τα οπωροφόρα, τα τυροκομικά και τα κρασιά του καινούριου οινοποιείου, τα ψάρια από τα καϊκάκια, η μεγαλύτερη κάθετη μονάδα εκτροφής χοιριδίων στις Κυκλάδες… Και τι δεν έχει αυτός ο τόπος, ακόμα και περιστεριώνες κι ανεμόμυλους είχε κάποτε. Λένε ότι ο κάμπος του Κορθίου θρέφει όλη την Άνδρο. Με τα καλούδια λοιπόν που βγαίνουν εκεί, η Μαίρη ετοιμάζει μαρμελάδες από ξινά, κάνει τσάτνεϊ το τζίντζερ – ακόμα κι η εξωτική ρίζα φύεται στο κάμπο -, γλυκό παμπιλόνι (υπερμέγεθες ντόπιο εσπεριδοειδές), φτιάχνει μαρμελάδα την καυτερή πιπεριά και καταπιάνεται με ότι άλλο εποχικό πέσει στα χέρια της.
Τα μεταποιημένα της Μαίρης και τα άλλα αγαθά του τόπου είναι τα «καύσιμα» της κουζίνας. Υπάρχει μεν ένα μικρό μενού, όμως το φαγητό εδώ το κανονίζει ο καιρός, οι εποχές, οι αγρότες κι οι ψαράδες. Δοκιμάσαμε τη λούζα θερμού καπνίσματος που φτιάχνει ο Δημήτρης με ντόπιο χοιρινό, στεγνή, κρεάτινη, ένα κορυφαίο ανδριώτικο χαμόν, βολάκι τηγανητό – τέλεια ιδέα και παρουσίαση – με ντοματίνια ψητά και δικό τους πέστο βασιλικού αλλά και τυροκροκέτα από τις λίγες με Μαλακό ντόπιο τυρί από το τυροκομείο Λούβαρη, πανέ σε πάνκο με συνοδευτικό τσάτνεϋ τζίντζερ και μήλου. Άγρια, λεπτά σπαράγγια έφτασαν εκείνη τη μέρα από το βουνό, και ο Δημήτρης τα προσέθεσε σε μια υπέροχη ομελέτα με ζουμερή καρδιά. Είχε και μπρόκολο ραμπέ – θυμίζει ταυτόχρονα τη γεύση της βρούβας, του σπαραγγιού και του μπρόκολου και τα φύτεψε ένας φίλος του αγρότης κατόπιν δικής του προτροπής – που το έκανε σοτέ με σκόρδο και το πασπάλισε με χοντροτριμμένη παλαιωμένη γραβιέρα του τυροκομείου Ασούτη. Μας ετοίμασε και έκτακτα στριφτάρια με συγκάθουρο (η ανδριώτικη εκδοχή της σιτάκας) και με ντόπια κοπανιστή – να τα δοκιμάσετε! Από τα πιο διάσημα πιάτα του Sea Satin Nino είναι το ριζότο ντόπιων μανιταριών, ο μπακαλιάρος πλακί, το καλαμάρι με πέστο βασιλικού και η πανσέτα λουκούμι με άγρια χόρτα από συνταγή του καλού φίλου του Δημήτρη, σεφ Γιάννη Γαβαλά.
Ο λογαριασμός: 15-20€/άτομο χωρίς τα ποτά.
Η κάβα: Θα ξεδιψάσετε με κρύο νεράκι από την ανδριώτικη πηγή Σάριζα! Μια μικρή λίστα με εμφιαλωμένα κρασιά και ελληνικές μπίρες είναι στα σκαριά. Η έμφαση φυσικά στις Κυκλάδες.
Επιπλέον πληροφορίες: Εχετε εμπιστοσύνη στο μάγειρα, αν σας προτείνει πιάτα εκτός καταλόγου – καιρός φέρνει τα λάχανα… Ανοιχτά καθημερινά 07:00 – 02:00.
