Η Μουτσούνα στα ανατολικά της Νάξου είναι το επίνειο τ’ Απεράθου, ένα ψαροχώρι κυρίως γνωστό ως εμπορικός όρμος εξαγωγής σμύριδας. Τα σκουριασμένα απομεινάρια του εναέριου τελεφερίκ είναι μάρτυρες πως η περιοχή υπήρξε κέντρο φόρτωσης του σμυριγλιού κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, γοητευτικά, αιωρούμενα φαντάσματα που μένουν να θυμίζουν παλιές, τραχιές εποχές. Η απόσταση από τη Χώρα της Νάξου ως τη Μουτσούνα, αν και μεγάλη –γύρω στα 40 χιλιόμετρα που για να τα διανύσεις θέλεις περίπου μια ώρα με το αμάξι–, είναι ιδιαιτέρως γοητευτική, και η διαδρομή απολαυστική, με πολλές αξιόλογες στάσεις στο ενδιάμεσο, όπως τα χωριά Σαγκρί, Φιλότι, Απείρανθος, αλλά και η όαση του Αγίου Μάμμα, οι παλιοί νερόμυλοι του Δανακού και η Ιερά Μονή Φωτοδότη.
 |
 |
Νάξος: Ένα γαστρονομικό εστιατόριο-happening που λέγεται Barozzi
Λίγο πιο πέρα από τη Μουτσούνα, σε μια απόσταση 2 λεπτών με το αυτοκίνητο, βρίσκεται η μικρή αμμουδερή παραλία Τηγάνι και το χαριτωμένο ξενοδοχείο Ostria Inn, ένα γαλήνιο καταφύγιο, που λειτουργεί από την οικογένεια Κώτσου που έχουν καταγωγή από τ’ Απεράθου. Ακριβώς μπροστά στη θάλασσα με θέα στις Μικρές Κυκλάδες, στον ίδιο μίνιμαλ χώρο όπου σερβίρεται το νόστιμο πρωινό του ξενοδοχείου, βρίσκεται εδώ και λίγο καιρό το ανακαινισμένο εστιατόριό τους, το Alos που έχει πάρει το όνομά του από το δακτυλίδι της σελήνης. Εκεί ο σεφ Άρης Ρούσσος έχει επιμεληθεί ένα ελληνικό μενού «χωρίς πειραγμένες και αποδομημένες συνταγές στο όνομα της μοντέρνας κουζίνας, αλλά με παγκόσμιες τεχνικές μαγειρικής, αξιοποιώντας την πρώτη ύλη της Νάξου που είναι από τις καλύτερες στην Ελλάδα, ακόμα και υλικά που έχουν πια χαθεί από τις κουζίνες», όπως λέει ο ίδιος.
 |
 |
 |
 |
Island hopping: 8 ταβέρνες στα νησιά που μαγειρεύουν την παράδοση
Αρκετά από τα λαχανικά και τα φρούτα που χρησιμοποιούν στην κουζίνα τους τα τροφοδοτεί ο δικός τους κήπος, κάποια από τα κρεατικά όπως κουνέλια και κόκορες, αλλά και αυγά, είναι από τα δικά τους ζώα, τα μοσχάρια είναι από το Γλινάδο, τα ψάρια από καΐκια από τις μικρές Κυκλάδες, ενώ ελαιόλαδο και μέλι προμηθεύονται από μικρούς παραγωγούς του νησιού. Αγοράζουν ντόπια γραβιέρα την οποία ωριμάζουν στο κελάρι τους και την ξεπλένουν με θαλασσινό νερό, ενώ η ξινομυζήθρα, το ανθότυρο και το ξινότυρο παράγονται από τον παππού της οικογένειας που έχει αιγοπρόβατα στον Άη Λεφτέρη. Το πρωί σερβίρουν νόστιμα αυγά ποσέ με ρόκα και ναξιώτικη γραβιέρα, καγιανά, λουκουμάδες και γιαούρτι με θυμαρίσιο μέλι, και μερικές ακόμα προτάσεις ταιριαστές στον τόπο και τον χρόνο. Το βράδυ ξεκινήσαμε με ένα πιάτο δροσερό καρπούζι με ντοματίνια και ντόπια ξινομυζήθρα, δοκιμάσαμε ένα ωμό μυλοκόπι με ωραίο λαδολέμονο αρωματισμένο με φραγκόσυκο, γούνα από ψάρι ημέρας που «ψήνεται» με αφύγρανση σε χοντρό αλάτι, κροκέτες με γραβιέρα, φέτα και ξινομυζήθρα, και ήπιαμε πορτοκαλί, νησιώτικο κρασί. Συνεχίσαμε με κριθαράκι με γάμπαρη, σαφράν και miso, μοσχαρίσιο φιλέτο Νάξου με κρέμα πατάτας, πορτομπέλο και θυμάρι, και κλείσαμε με το απαλό και βουτυράτο cheesecake με ξινομυζήθρα Νάξου και ντόπιο θυμαρίσιο μέλι. Φαγητό καλοφτιαγμένο, με σύνεση και νοστιμιά. Η λίστα με τα κρασιά, σφιχτή και αρκετά ενδιαφέρουσα, με τις περισσότερες επιλογές να προέρχονται από μικρά οινοποιεία από τις Κυκλάδες και το Αιγαίο, ενώ και τα κοκτέιλ τα οποία επιμελείται το ένα από τα αδέρφια της οικογένειας, ο Κωνσταντίνος Κώτσoς, είναι νόστιμα και με καλές ισορροπίες, ιδανικά για το άνοιγμα ή το κλείσιμο του δείπνου στη ρομαντζάδα της βεράντας.
