Η θέση: Πίσω από το κτήριο του ΕΛΤΑ, απόμερο, χωμένο σε ένα στενάκι.
Η ατμόσφαιρα: «Να πάτε οπωσδήποτε στον Αίο» μου είπαν φίλοι ντόπιοι. Η ταμπέλα γράφει «Το στέκι του Γιάννη» αλλά όλοι στη Μυτιλήνη το λένε Αίο γιατί εκεί συχνάζουν οι οπαδοί του Αιολικού. Το μαγαζί το έχει ο Γιάννης Καραμπέτσος, μερακλής κι επικοινωνιακός, ωραίος τύπος, έχει το ουζερί του σένιο και περιποιημένο.
Το φαγητό: Θα σας ταΐσουν θάλασσα. Ατόφιες γεύσεις σπαρταριστές. Ένα πιάτο με ωμά, ολόφρεσκα και άκοπα λαχανικά έρχεται για την όρεξη, βλ. αγγουράκι, ρόκα, ντοματίνια, ελιές. Κι ύστερα καλοβρασμένα χόρτα εποχικά, φρέσκα όστρακα και αχνιστά, κρεμώδη φασόλια πιάζ, αέρινα τηγανισμένα τα τραγανά και καμαρωτά κολοκυθάκια σε τσιπς, πολύ καλή, ζωντανή και σαρκώδης λακέρδα, σαρδέλα παστή λουκούμι και μπιζελόφαβα, αλλά και το τηγανητό πλοκάμι χταποδιού είναι αλ ντέντε, όπως πρέπει όλο θαλασσινούς χυμούς. Και δεν συζητώ και για το ψήσιμο που κάνει στο ψάρι, μεγάλο και μικρό! Σερβίρουν ό,τι είναι της εποχής, ό,τι βρίσκεται στα μανάβικα, στα ιχθυοπωλεία και στα κρεοπωλεία της πόλης. Δεν βιάζουν τις καταστάσεις, να πρέπει σώνει και ντε να εισάγουν προϊόντα, παρά συμβιβάζονται με όσα βρίσκουν και τα κάνουν όλα να γίνονται νόστιμα, με τον απλούστερο τρόπο. Οι Λέσβιοι είναι μαθημένοι σε αυτό, είναι το ευνόητο.
Η κάβα: Ούζα άφθονα, σε μεγάλη ποικιλία.