Η θέση
Πειραιώτικο, λιμανίσιο γαρ. Αν είχε μάτια στην πλάτη θα έβλεπε τα πλοία να αρμενίζουν στον Σαρωνικό.
Η ατμόσφαιρα
Το Υπερωκεάνειο με τη διακόσμηση μπακαλοταβέρνας δεν είναι καινούριο μαγαζί. Έχει μόνιμους πελάτες που γνωρίζονται πια με τους ιδιοκτήτες, έρχονται τακτικά και παραγγέλνουν φρέσκο ψάρι ψητό ή τηγανιτό, αλλά και κάμποσα πιάτα σουξέ σταθερά στον κατάλογο.
Το φαγητό
Καθημερινά καταφτάνουν εδώ φρεσκαδούρες από την ιχθυόσκαλα του Πειραιά, κι αν η τύχη το θελήσει παραλαμβάνουν και μια καλή ψάρια από τον ψαρά τους στην Αίγινα ή στην Κίμωλο. Ειδικά με την τελευταία, οι ιδιοκτήτες έχουν οικογενειακούς δεσμούς, Κιμουλιάτες γαρ. Η αρχή στο ψαρομάγαζο του Πειραιά γίνεται με μπουγιαμπέσα αχνιστή με ψάρι αλεσμένο, όσο παχιά πρέπει και όλο ουσία. Στη σουπιά με ταχίνι θα προτιμούσα την ταιριαστή οξύτητα λεμονιού αντί για την αδέξια σάλτσα ντομάτας που της προσδίδει βάρος. Τα αρμυρίκια ήταν βρασμένα ώστε να έχουν σπιρτάδα και ζωντάνια και σερβίρονται με ντοματίνια και ανθότυρο, τα μύδια αχνιστά με ωραία σαλτσούλα, τα, αν και όχι και τόσο ντούρα, μακαρόνια με τις αντζούγιες, με ντοματίνια και καλό ελαιόλαδο ήταν ιδεωδώς νόστιμα και χορταστικά στην απλότητά τους. Οι θαμώνες προτείνουν ένθερμα τη γαριδομακαρονάδα, τη λαδένια, την ψητή σαρδέλα με την ντομάτα και το καψαλισμένο χωριάτικο ψωμί. Για το τέλος σερβίρεται παγωτό καϊμάκι. Όσοι ξέρουν το ζητάνε σκέτο γιατί είναι αρκετά γλυκό – όμως οι γλυκατζήδες ζητήστε έξτρα γλυκό βύσσινο.
Η κάβα
Μια αξιόλογη λίστα με ούζα, είναι ότι πρέπει για αυτού του είδους το φαγητό.
