Η σαραλία είναι στην ουσία ένα σαραγλί φτιαγμένο με μεγάλα ρολά που σχηματίζουν σαλίγκαρο, γεμιστά με καρύδια, φυστίκια και μπαχαρικά και το σιρόπι να του δίνει ξεχωριστή νοστιμιά και άρωμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΑμπεάσκο, το τσιγγάνικο γαμοπίλαφοΤα ανατολίτικα σαραγλί εδώ σε μορφή σιροπιαστής στριφτόπιτας, με άφθονο σιρόπι με πορτοκάλι. Είναι μία ακόμη παρακαταθήκη της πολίτικης κουζίνας που επιβιώνει σε ορισμένες κοινότητες Ελλήνων Ρομά. Παλαιότερα, τα φύλλα τα άνοιγαν ένα ένα με το χέρι και ήταν δουλειά ιδιαίτερα λεπτή και μπελαλίδικη. Η Φωτεινή Δημητρίου, που μας έφτιαξε το γλυκό, μας είπε πως παλαιότερα στο βούτυρο που έλιωναν για το άλειμμα των φύλλων ανακάτευαν και 2 κουτ. σούπας γιαούρτι πρόβειο. Η γεύση γίνεται ακόμη πιο ρουστίκ και έντονη. Μόλις το κατσαρόλι απομακρυνόταν από τη φωτιά, το γιαούρτι καθόταν στον πάτο του σκεύους και δεν ανακατευόταν με το βούτυρο του αλείμματος, έδινε όμως τη νοστιμιά του. «Σε κάποια επίσκεψή μου στην Πόλη είδα ότι δεν βουτύρωναν τα φύλλα ένα ένα, αλλά περιέχυναν το γλυκό με το βούτυρο με το διαλυμένο γιαούρτι, πριν το βάλουν στον φούρνο. Έτσι το φύλλο καψαλιζόταν και γινόταν ακόμη πιο τραγανό», λέει η Φωτεινή.
Για να φτιάξουμε το γλυκό σαραλία, αρχικά βάζουμε, σε μέτρια κατσαρόλα, το νερό, τη ζάχαρη και τα ξυλάκια κανέλας.
Κόβουμε το πορτοκάλι στη μέση και μισοστύβουμε τα κομμάτια μέσα στην κατσαρόλα.
Στο ένα κομμάτι μπήγουμε τα γαρίφαλα και βάζουμε και τα δύο κομμάτια μέσα στην κατσαρόλα.
Τοποθετούμε σε δυνατή φωτιά, μέχρι να πάρει βράση το νερό και ανακατεύουμε.
Χαμηλώνουμε τη φωτιά καλά και σιγοβράζουμε για 25-30 λεπτά, μέχρι το σιρόπι να δέσει λίγο και να αποκτήσει ξανθό χρώμα ανοιχτής καραμέλας.
Αποσύρουμε από τη φωτιά, το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς και το σουρώνουμε.
Γέμιση
Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε καλά τους ξηρούς καρπούς, τη φρυγανιά, το σιμιγδάλι, τη ζάχαρη, τις βανίλιες και τα μπαχαρικά.
Σαραλία
Βουτυρώνουμε καλά το ταψί.
Σε καθαρή επιφάνεια απλώνουμε 1 φύλλο κρούστας.
Το αλείφουμε γενναιόδωρα με άφθονο λιωμένο βούτυρο, ώστε να μουλιάσει, και ακριβώς επάνω του απλώνουμε άλλο ένα φύλλο, πολύ καλά βουτυρωμένο και αυτό.
Στο «προσκέφαλο» του φύλλου, δηλαδή στην άκρη κατά μήκος της στενής πλευράς του διπλού φύλλου, βάζουμε από τη μία άκρη μέχρι την άλλη 4-5 κουτ. σούπας (ίσως και περισσότερο) γέμιση.
Τυλίγουμε με προσοχή το διπλό φύλλο μέχρι να φτιάξουμε ένα ρολό το πάχος του οποίου να είναι περίπου 2 εκ.
Τυλίγουμε το ρολό σε σχετικά σφιχτό σαλίγκαρο και τον τοποθετούμε στο κέντρο του βουτυρωμένου ταψιού.
Συνεχίζουμε τη διαδικασία ανά δύο φύλλα, τυλίγοντας κάθε φορά το κάθε ρολό γύρω από το προηγούμενο ώστε να φτιάξουμε έναν μεγάλο σαλίγκαρο. Τα πακέτα με φύλλα κρούστας περιέχουν 10-12 φύλλα, επομένως θα έχουμε συνολικά 5-6 ρολά.
Αλείφουμε όλο τον σαλίγκαρο με άφθονο λιωμένο βούτυρο και σε κάθε ρολό μπήγουμε κι από ένα καρφάκι γαρίφαλο.
Ψήνουμε το γλυκό σε φούρνο προθερμασμένο στους 180°C στο μεσαίο ράφι, για 30-35 λεπτά, μέχρι τα φύλλα να πάρουν ωραίο χρυσαφένιο χρώμα.
Το ξεφουρνίζουμε και όσο είναι καυτό το περιχύνουμε με το κρύο σιρόπι. Ίσως δεν χρειαστεί να το ρίξουμε όλο, σίγουρα όμως το γλυκό θα πρέπει να «κολυμπάει» στο σιρόπι, η στάθμη του να φτάνει μέχρι τη μέση του σαλίγκαρου.
Αφήνουμε για 2 ώρες το γλυκό να απορροφήσει το σιρόπι και το σερβίρουμε, το σαραλία, σε κομμάτια.
Ένα παλαιωμένο απόσταγμα γλυκό και δυνατό.
Η συνταγή πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γαστρονόμος, τεύχος 178.
Αμπεάσκο, το τσιγγάνικο γαμοπίλαφοΤα ανατολίτικα σαραγλί εδώ σε μορφή σιροπιαστής στριφτόπιτας, με άφθονο σιρόπι με πορτοκάλι. Είναι μία ακόμη παρακαταθήκη της πολίτικης κουζίνας που επιβιώνει σε ορισμένες κοινότητες Ελλήνων Ρομά. Παλαιότερα, τα φύλλα τα άνοιγαν ένα ένα με το χέρι και ήταν δουλειά ιδιαίτερα λεπτή και μπελαλίδικη. Η Φωτεινή Δημητρίου, που μας έφτιαξε το γλυκό, μας είπε πως παλαιότερα στο βούτυρο που έλιωναν για το άλειμμα των φύλλων ανακάτευαν και 2 κουτ. σούπας γιαούρτι πρόβειο. Η γεύση γίνεται ακόμη πιο ρουστίκ και έντονη. Μόλις το κατσαρόλι απομακρυνόταν από τη φωτιά, το γιαούρτι καθόταν στον πάτο του σκεύους και δεν ανακατευόταν με το βούτυρο του αλείμματος, έδινε όμως τη νοστιμιά του. «Σε κάποια επίσκεψή μου στην Πόλη είδα ότι δεν βουτύρωναν τα φύλλα ένα ένα, αλλά περιέχυναν το γλυκό με το βούτυρο με το διαλυμένο γιαούρτι, πριν το βάλουν στον φούρνο. Έτσι το φύλλο καψαλιζόταν και γινόταν ακόμη πιο τραγανό», λέει η Φωτεινή.
Σαραγλί σουσαμένιο, από τον Έβρο
