Η Άννα Σαββουλίδη δεν διαπραγματεύεται την ποιότητα στα γλυκά που φτιάχνει, γι’ αυτό αν κάποιος τη ρωτήσει αν είναι φρέσκα, θα του απαντήσει αυστηρά «φυσικά και είναι!». Τα φτιάχνει καθημερινά στο εργαστήριό τους στο πίσω μέρος του μαγαζιού και μοσχοβολάει όλη η γειτονιά όταν τα ετοιμάζει. Τούρτες «μεντοβίκ», «μέρα-νύχτα», γλυκάκια «τρούμποτσκι», «ρουλέτικι» και «καρτόσκι» αλλά και φουρνιστές ρώσικες λιχουδιές όπως πιερογκί και πιροσκί με ανθότυρο, παπαρουνόσπορο και σπιτικές κρέμες από φρούτα του δάσους. Πρόκειται για συνταγές που ήταν δημοφιλείς στα κράτη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και τα βρίσκεις ακόμη στα ζαχαροπλαστεία τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι γλυκές αναμνήσεις μιας οικογένειας Ποντίων από το Καζακστάν
Το μαγαζί άνοιξε το 2005 η Άννα με τη μητέρα της Αφροδίτη. Η κυρία Αφροδίτη είχε σπουδάσει ζαχαροπλαστική στο Καζακστάν. Όταν ήρθαν οικογενειακώς στην Ελλάδα ως παλιννοστούντες στις αρχές της δεκαετίας του 1990 δούλεψε σε αθηναϊκά ζαχαροπλαστεία και στη συνέχεια άνοιξε το δικό της. «Αποφασίσαμε με τη μητέρα μου να ανοίξουμε το δικό μας μαγαζί. Το είπαμε “Τα Γλυκά της Αφροδίτης” προς τιμήν της και το όνομα έμεινε», λέει η Άννα. Το μπάτζετ τους ήταν χαμηλό και γι΄αυτό αποφάσισαν να επενδύσουν σε μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας και να αφήσουν τη διακόσμηση για αργότερα. Η Άννα παρακολούθησε κάποια σεμινάρια, αλλά τα περισσότερα τα διδάχτηκε από τη μαμά της, που της έμαθε όλα τα μυστικά. «Πάντα ανακατευόμουν με τα γλυκά. Θυμάμαι ερχόταν η μητέρα μου από τη δουλειά έβρισκε έτοιμα γλυκά και μου έλεγε “μα καλά, δεν σου φτάνουν τα γλυκά που φέρνω;”. Μου άρεσε η διαδικασία από τότε που ήμουν μικρούλα. Να μετατρέπω τα υλικά σε όμορφα γλυκά. Το πρώτο γλυκό που έφτιαξα ήταν το μεντοβίκ».
Όσο η Άννα μας διηγείται την ιστορία τους, έρχεται ο προμηθευτής που τους φέρνει φρέσκα αυγά καθημερινά. «Η μητέρα μου είχε μάθει να χρησιμοποιεί καλά υλικά και είναι κάτι που δεν διαπραγματευόμαστε». Στα γλυκά τους χρησιμοποιούν κρέμα γάλακτος με 48% λιπαρά, όπως τονίζει η Άννα. «Βάζουμε κρυσταλλική ζάχαρη, απλά όπου μπορούμε μειώνουμε την ποσότητα, μέλι ανθέων, σμετάνα (σ.σ. ρωσική ξινόκρεμα)». Πολλές συνταγές προέρχονται από ένα ρώσικο βιβλίο ζαχαροπλαστικής του 1970. Από εκεί παίρνει η Άννα ιδέες για τη διακόσμηση στις τούρτες της. Επιμένει στα ρετρό στοιχεία που ομολογουμένως τις κάνουν όμορφες και ιδιαίτερες. Όπως η τούρτα Κιέβου, που την φτιάχνει κατόπιν παραγγελίας, και η διάσημη τούρτα μεντοβίκ που φτιάχνεται από γιαουρτόκρεμα από σμετάνα και έχει πέντε στρώσεις από μελένιο παντεσπάνι. Το σουφλέ «του πουλιού το γάλα» από λευκή κρέμα, μπισκότο και σοκολατένιο γλάσο ή η τούρτα «Ναπολέων» με τις 10 στρώσεις και την κρέμα πατισερί ή η τούρτα «μέρα-νύχτα» που λέγεται έτσι επειδή είναι μισή σοκολατένια και μισή από βανίλια. Είναι και το γλυκό «νιέζνοστ», που στα ρώσικα σημαίνει αγνότητα, ένα γλυκάκι αφρός, ελαφρύ σαν πούπουλο και πολύ γευστικό, με κρέμα από αληθινή σαντιγί και ντελικάτο φρεσκότατο παντεσπάνι. Φτιάχνει επίσης νοστιμότατα ρολάκια με καρύδα, κρέμα βατόμουρο ή καρύδι και τα περίφημα «καρτόσκι», ένα μπισκοτογλυκό που σε σχήμα και χρώμα θυμίζει στα παιδάκια πατάτες, κι αυτό σημαίνει και το όνομά του στα ρωσικά.
Τα μαγαζί έγινε γνωστό από στόμα σε στόμα, αρχικά στην κοινότητα των παλιννοστούντων Ποντίων που ζουν στην Καλλιθέα από τις αρχές του 1990. Αργότερα το έμαθαν οι κάτοικοι της γειτονιάς και έγινε το αγαπημένο τους ζαχαροπλαστείο.
