Στην Καλλιθέα, χαμηλά προς τη θάλασσα, στις Τζιτζιφιές, πίσω από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, εκεί όπου από το 1925 έως το 2003 λειτουργούσε ο ιππόδρομος, ο παππούς Παναγιώτης Πεζούλας και η γιαγιά Παναγιώτα άνοιξαν στο ισόγειο του σπιτιού τους ένα οινομαγειρείο. Τα μεσημέρια σερβίρανε σε αναβάτες και επισκέπτες του ιπποδρόμου και τα βράδια κακαβιά για τους ξενύχτηδες, μια και πολλά κέντρα διασκέδασης της εποχής βρίσκονταν στα πέριξ. Οι σταρ της χρυσής εποχής του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού (όπως ο Παπαϊωάννου), όταν τελείωναν το πρόγραμμά τους, πήγαιναν εκεί για φαγητό: «Πάμε στου Πεζούλα για ψαρόσουπα», ήταν το σύνθημα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
10 ταβέρνες της Αθήνας που έχουν φτάσει τα 100
Η ξακουστή ταραμοσαλάτα του Πεζούλα
«Όταν έφτασαν στο μαγαζί, ετοίμασαν τα μπουζούκια τους και άρχισαν να παίζουν και να τραγουδούν. Τους ακολούθησαν η Πάνου, η Σακελλαρίου και η Ντάλμα. Το γλέντησαν έως το πρωί», γράφει ο δημοσιογράφος και μελετητής του λαϊκού τραγουδιού Πάνος Γεραμάνης. Το 1970 ανέλαβε η δεύτερη γενιά, ο Λυμπέρης Πεζούλας, και σέρβιρε μόνο ψάρια και θαλασσινά. Το 1996, ο γιος του ο Παναγιώτης ξεκίνησε να δουλεύει ως σερβιτόρος και από το 2021 μαζί με τη γυναίκα του Κατερίνα τρέχουν το μαγαζί. Πολλά έχουν αλλάξει από το 1951 που άνοιξε η ιστορική ψαροταβέρνα. Κολονάτα ποτήρια, εμφιαλωμένα κρασιά και ιδιαίτερα σερβίτσια. Η ατμόσφαιρα στον σημερινό Πεζούλα απέχει αρκετά από το πρώτο εκείνο οινομαγειρείο που άνοίξαν οι αρχικοί ιδιοκτήτες. Η μικρή αυλή που θυμίζει νησί παραμένει ίδια, αλλά στο εσωτερικό έχουν προστεθεί πιο σύγχρονες, καλόγουστες ωστόσο πινελιές. Πέρα από τις ζωγραφιές, ο χώρος είναι φτιαγμένος από μάρμαρα και τούβλα, με ντεκόρ από Τήνιους μαρμαράδες.
|
|
|
Ο Πεζούλας διατηρεί την απλότητα και την αίσθηση κουτουκιού που μας ταξιδεύει στις εποχές που μαζεύονταν οι μεγάλοι λαϊκοί τραγουδιστές. Στο μενού μπήκαν νέες γεύσεις, αλλά η ψαρόσουπα έχει ακόμη την ψήφο των μερακλήδων και πολλοί έρχονται μόνο και μόνο γι’ αυτήν. Τη φτιάχνουν με τα ίδια υλικά που την έφτιαχνε η γιαγιά Παναγιώτα και τη σερβίρουν σε απλό λευκό πιάτο με λίγο φρυγανισμένο ψωμί στο πλάι. Η γεύση της ψαρόσουπας είναι φίνα και ισορροπημένη και η βελουτέ υφή ευχάριστη. Μου αρέσει να την απολαμβάνω με μπολικο φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Δοκιμάστε επίσης τις ψητές καραβίδες στην εποχή τους, τη φάβα με καπνιστό χέλι, το χταπόδι με σταμναγκάθι και τα τηγανητά μπαρμπουνάκια. Αλλά και τα αχνιστά μύδια είναι πολύ νόστιμα και τα ντολμαδάκια γιαλαντζί. Η λακέρδα τους είναι εξαιρετική -την κάνουν οι ίδιοι- και τέλειος μεζές με ούζο. Οι σαλάτες τους γίνονται με φρέσκα λαχανικά που προμηθεύονται καθημερινά από τη λαχαναγορά του Ρέντη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αυτά είναι τα αγαπημένα μας συνοικιακά ταβερνάκια σε Αθήνα και Πειραιά
|
|
|
Σπύρος-Αντώνης: μια συνοικιακή ταβέρνα στα Πατήσια με φαΐ όπως στο σπίτι μας
Στο μενού έχουν προστεθεί και κάποια πιάτα πιο μοντέρνα, όπως το λαβράκι carpaccio και το ceviche τσιπούρα, που κάπως μας βγάζουν από την ατμόσφαιρα της παραδοσιακής ψαροταβέρνας. Τα ψάρια του είναι πάντα ημέρας ψημένα μαστόρικα στα κάρβουνα. Τα παίρνουν από την ψαραγορά της Αρτάκης στη Χαλκίδα, τη Βαρβάκειο και την ψαραγορά του Ρέντη. Πάντα μας καλούν στην κουζίνα για να διαλέξουμε το ψάρι που θέλουμε να μας ψήσουν. Στην κάβα τους έχουν εμφιαλωμένα ελληνικά κρασιά περίπου 14 ετικέτες και αρκετές επιλογές σε ούζα.
