Μικρά Ασία: Η Ανατολία στην πλατεία Αμερικής

«Στην Ελλάδα δεν μπορούσα να συνεχίσω την Ιατρική. Έτσι, όταν έπρεπε να βρω τι δουλειά θα κάνω, θυμήθηκα τον όρκο που είχα δώσει στον Ιπποκράτη και σκέφτηκα το ρητό του “η τροφή σας ας γίνει το φάρμακό σας”. Επειδή ήμουν ξένος και δεν επιτρεπόταν να έχω στο όνομά μου επιχείρηση, συνεταιρίστηκα δύο φορές, αλλά δεν πήγε καλά. Ενώ είχαμε μαγαζί, στο σπίτι δεν είχαμε φαγητό. Πάντα όμως σκεφτόμουν πρώτα την υγεία και μετά τα οικονομικά».

Ο Σινάν, απόφοιτος Ιατρικής, και η γυναίκα του Τσιτσέκ είναι πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία, με καταγωγή από τη Μεσοποταμία και τη Σεβάστεια αντίστοιχα. Ήρθαν εδώ πριν από τριάντα δύο χρόνια, καθώς τα πράγματα ήταν καλύτερα πολιτικά και επειδή είχαν φίλους που τους ενθάρρυναν ότι τα «χνότα» των Ελλήνων ταιριάζουν κάπως με τα δικά τους. Τα τελευταία είκοσι δύο χρόνια, στην πλατεία Αμερικής έχουν ένα μικρό εστιατόριο-κεμπαπτζίδικο.

Στην Ελλάδα δεν μπορούσα να συνεχίσω την Ιατρική. Έτσι, όταν έπρεπε να βρω τι δουλειά θα κάνω, θυμήθηκα τον όρκο που είχα δώσει στον Ιπποκράτη και σκέφτηκα το ρητό του “η τροφή σας ας γίνει το φάρμακό σας”

Από την αρχή, η κουζίνα του σπιτιού τους μεταφέρθηκε στο μαγαζί τους. Εκεί μέσα μεγάλωσαν και τα τρία παιδιά τους, την Όλγα, την Εύα, τον Φιντέλ, εκεί έρχονταν και όλοι οι γνωστοί τους και αργότερα οι γείτονες, για να φάνε τα εξαίσια κεμπάπ του Σινάν, ο οποίος, όπως αποκαλύπτει υπερήφανα η Τσιτσέκ, πάντα ήταν ο κυρίαρχος στην κουζίνα, τα κάνει όλα με γούστο. «Η γαλλική κουζίνα έχει ιστορία διακοσίων ετών, ίσως και παραπάνω, αλλά της Μεσοποταμίας έχει χιλίων διακοσίων.

Πρώτα οι χριστιανοί, μετά ορθόδοξοι, Εβραίοι, μουσουλμάνοι, όποιος έχει περάσει από εκεί έχει αφήσει κάτι στον τρόπο με τον οποίο φτιάχνεται το φαγητό της», λέει ο Σινάν, που έχει χαμηλή φωνή, αλλά μεγάλη γνώση και δυνατή γνώμη. «Μαύρο πιπέρι, μπούκοβο, πάπρικα, δυόσμος, αυτά είναι τα πιο σημαντικά για μένα στο φαγητό της χώρας μας, όπως και η σάλτσα κόκκινης πιπεριάς, καυτερή ή γλυκιά.

Στην Τουρκία πρώτα μπαίνει στο τραπέζι η σούπα, ζεστή ή κρύα, ανάλογα με την εποχή. Μετά, το κρέας με άσπρα μικρά φασόλια ή ρύζι με κριθαράκι ή με ρεβίθια. Εδώ φέρνουμε πρώτα τη σαλάτα και μετά τα ψητά. Πολλά από τα μπαχαρικά μας τα φέρνουμε από την Τουρκία. Τριάντα χρόνια τώρα, δεν έχουμε επιστρέψει, αν και οι οικογένειές μας είναι εκεί. Όταν δεν μοιράζεσαι τα καθημερινά, η απόσταση μεγαλώνει», λέει η Τσιτσέκ, της οποίας το όνομα σημαίνει «λουλούδι». Τι έχει το μενού: Θα τύχετε θερμότατης υποδοχής από όλη την οικογένεια και στα δύο μαγαζιά. Το ντονέρ το φτιάχνουν οι ίδιοι με μοσχαρίσιο φιλέτο γάλακτος και φρέσκο κιμά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΤο ατζέμ πιλάφι της Τσιτσέκ

Είναι «αφρός». Το πιο γνωστό πιάτο τους είναι το μπεϊντί κεμπάπ, τυλιγμένο σε μια λεπτή πιτούλα σαν κρέπα, που συνοδεύεται με ψητές ντομάτες και πιλάφι με ρεβίθια, το οποίο μοσχοβολάει βούτυρο. Αξίζει να δοκιμάσετε το γιαουρτλού κεμπάπ, αλλά και κάποια μαγειρευτά τους, όπως το ατζέμ πιλάφι και το χουνκιάρ, τα οποία φτιάχνονται κατόπιν προσυνεννόησης, καθώς θέλουν ιδιαίτερη προετοιμασία. Για γλυκό έχει κιουνεφέ σπιτικό. Θα έρχεστε και θα ξανάρχεστε στο μαγαζί τους, όπως συνέβη σε όλους μας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΚεμπάπ με μελιτζάνες από το «Μικρά Ασία»