Φτάνω στις εννιά το βράδυ στην καντίνα Foofoo, στο δημοτικό πάρκινγκ στα Γιάννενα. Έχει αρκετό κόσμο απέξω, άλλοι τρώνε και άλλοι περιμένουν να εξυπηρετηθούν. Ήρθα μετά από προτροπή φίλων – «πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις, τα φτιάχνουν όλα οι ίδιοι», με ενημέρωσαν. Η Άννα Παπαδοπούλου και ο Δημήτρης Τσιάνος, μετά τις σπουδές τους στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, επέστρεψαν στα Γιάννενα και άνοιξαν μια καντίνα ιδιαίτερη τόσο σε στιλ όσο και σε γεύσεις. Παρήγγειλαν ένα airstream (αμερικανικό βαν με χαρακτηριστικό σχήμα και μεταλλικό περίβλημα) και το τοποθέτησαν στο δημοτικό πάρκινγκ. Ξεκίνησαν να φτιάχνουν δύο πιάτα όλα κι όλα: smashed μπέργκερ και χορτοφαγικές σούπες. Η ιδέα τους αγκαλιάστηκε τόσο από τους ντόπιους όσο και από τους επισκέπτες, που σχεδόν κάθε βράδυ κάνουν sold out.
Ο Δημήτρης στα φοιτητικά του χρόνια μαγείρευε για τους φίλους του και πειραματιζόταν με τις γεύσεις. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 2004 αποφάσισε να αφήσει πίσω του τις σπουδές στο βιομηχανικό σχέδιο και να φοιτήσει σε σχολή μαγειρικής στην Αθήνα. Το σχέδιο δράσης για το πώς θα το εξελίξει επαγγελματικά είχε αρχίσει να δουλεύει. «Βασικό μου ερέθισμα ήταν πάντα το φαγητό του δρόμου», λέει ο Δημήτρης. «Θυμάμαι όσο σπούδαζα στην Αγγλία και στα ταξίδια μου στην Ευρώπη να με συναρπάζουν οι καντίνες, τα μικρά corner shops. Εκεί έτρωγα πιάτα νόστιμα και δημιουργικά από διάφορες φυλές που δεν μπορούσα να φαω αλλού. Η αμεσότητα που έβγαζε όλο αυτό και η επικοινωνία με τον πελάτη με κέρδισαν. Ποτέ δεν ήθελα να δουλέψω σε μεγάλες κουζίνες, ήθελα να κάνω κάτι δικό μου». Ο Δημήτρης είχε λόξα με το αμερικάνικο τροχόσπιτο airstream. Το είχε δει σε ένα βίντεο κλιπ των Radiohead. Βρήκαν με την Άννα μια εταιρεία στο Μπέρμιγχαμ που αναπαλαιώνει παλιά aistream και τα μετατρέπει σε καντίνες και το παραγγείλανε. «Δύο χρόνια μας πήρε να το ολοκληρώσουμε γιατί παράλληλα δουλεύαμε και μαζεύαμε χρήματα», λέει η Άννα.
Αποφάσισαν να εγκατασταθούν στα Γιάννενα, γιατί ήταν ο τόπος όπου μεγάλωσαν και εκεί ζούσαν οι οικογένειές τους. «Ήταν λίγο δύσκολο να βρούμε τον χώρο, γιατί δεν υπάρχει η street food κουλτούρα εδω», λέει ο Δημήτρης. «Ήμασταν τυχεροί, γιατί στον δήμο βρήκαμε νέους ανθρώπους που μας πίστεψαν και μας βοήθησαν να ολοκληρώσουμε το πρότζεκτ», συμπληρώνει.
Από την αρχή ήθελαν να προσφέρουν κάτι ποιοτικό και σωστά δομημένο. Το έψαξαν πολύ με τα υλικά. Το ψωμί το φτιάχνουν σε συνεργασία με έναν ντόπιο αρτοποιό, μια συνταγή ειδικά γι’ αυτούς, και το ψήνουν φρέσκο κάθε μέρα. Χρησιμοποιούν μοσχαρίσιο κρέας που προέρχεται από βιολογικές φάρμες στη Γαλλία. Είναι κομμένο σωστά και το μόνο που κάνουν είναι να το πρεσάρουν ελαφρώς πριν το ψήσουν. Προσθέτουν μόνο λίγο αλάτι στο ψήσιμο. Το ψήνουν σε πλάκα «μέτριο», έτσι βγαίνει ζουμερό και γεμάτο γεύση. Φτιάχνουν τη δική τους μαγιονέζα, που είναι πολύ νόστιμη, φρέσκια και αφράτη, με ελαφριά γεύση. Η λιβανέζικη σάλτσα χαρίσα που προσθέτουν στην καυτερή εκδοχή του μπέργκερ, είναι επίσης δικής τους παρασκευής. Φτιάχνουν ακόμη και τις πίκλες κρεμμυδιού και τα καραμελωμένα κρεμμύδια (χωρίς προσθήκη ζάχαρης), που ταιριάζουν ιδανικά με το μοσχαρίσιο μπιφτέκι.
Εκτός από μπέργκερ, φτιάχνουν και γκουρμέ σούπες με λαχανικά εποχής από ντόπιους παραγωγούς και μανάβηδες: από καροτόσουπα μαροκινή με τζίντζερ και καυτερή πιπεριά μέχρι κολοκυθόσουπα και μανιταρόσουπα με μανιτάρια από τα βουνά της Ηπείρου και δικό τους τραχανά.
Η Foofoo ανοίγει στις 7.30 το απόγευμα και στις 11.30 κλείνει. Πολλές μέρες ξεπουλάνε πιο νωρίς. «Δεν είμαστε καντίνα για ξενύχτηδες, θέλουμε να έχουμε ποιότητα ζωής», λέει η Άννα. «Το πρωί θα σηκωθούμε, θα στείλουμε το παιδί στο σχολείο και μετά θα ξεκινήσουμε τις ετοιμασίες», συμπληρώνει ο Δημήτρης. «Έρχονται μικρά παιδιά με τις οικογένειές τους, φοιτητές, όλοι ευχαριστιούνται. Είναι τρομερή ικανοποίηση όταν βλέπουμε πρόσωπα χαρούμενα να τρώνε τα πιάτα μας. Μας είπε κάποιος τις προάλλες ότι το μπέργκερ μας είναι πιο νόστιμο και από διάσημα αθηναϊκά. Δεν το βλέπουμε ανταγωνιστικά, το φαγητό είναι υποκειμενικό και πλέον ο κόσμος καταλαβαίνει τι τρώει και το ψάχνει πιο πολύ. Οι νεότεροι έχουν αναφορές και μπορούν να κατανοήσουν τι σημαίνει ότι σε μια καντίνα φουρνίζουν κάθε μέρα το ψωμί τους».