Μυστικά για να μη λασπώσει το κριθαράκι
Τα υγρά που αναφέρουμε στις συνταγές των γιουβετσιών μας είναι μετρημένα. Όμως, για ένα πλήθος λόγων (ανάλογα με την ένταση του φούρνου μας, το μέγεθος του ταψιού στο οποίο θα ψήσουμε το γιουβέτσι, το μέγεθος και την απορροφητικότητα του ζυμαρικού που θα χρησιμοποιήσουμε, την περιεκτικότητα των λαχανικών σε υγρασία κ.λπ.) καλό είναι να έχουμε δίπλα μας καυτό ζωμό ή νερό, μήπως χρειαστεί να το προσθέσουμε στο φαγητό αν δούμε ότι στεγνώνει γρήγορα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
10 εύκολες και αγαπημένες μακαρονάδες
Γενικά, το γιουβέτσι θέλει παρακολούθηση και πότε πότε ανακάτεμα με σπάτουλα, για να μην κολλήσει στον πυθμένα του ταψιού. Στο τέλος, το φαγητό πρέπει να είναι μελωμένο και κάπως ρευστό, σαν πηχτή σούπα, όχι στεγνό. Επίσης, πρέπει να έχουμε στον νου μας πως όσο μένει το γιουβέτσι, σφίγγει, πίνει τα υγρά του και το κριθαράκι συσσωματώνεται. Γι’ αυτό πολλοί, ιδίως αν πρόκειται να το σερβίρουν μετά από ώρες, ρίχνουν επιπλέον καυτό νερό όταν το ξεφουρνίσουν και ανακατεύουν (άλλοι πάλι ρίχνουν παγάκια, για να κόψουν τον βρασμό και να δώσουν την απαραίτητη υγρασία). Σε αυτό βοηθά και η προσθήκη λίγης επιπλέον λιπαρής ουσίας στο τέλος. Αν μείνει το γιουβέτσι, το ζεσταίνουμε σε ταψί σκεπασμένο με αλουμινόχαρτο, όχι στην κατσαρόλα, γιατί θα λαπαδιάσει. Και ένα μυστικό για έξτρα νοστιμιά: στο ανακάτεμα του γιουβετσιού μη φτάσετε στις άκρες του ταψιού – το ξεροψημένο και ελαφρώς αρπαγμένο κριθαράκι είναι πεντανόστιμο!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο γύρος της Ιταλίας σε 10 καλοκαιρινές μακαρονάδες
