Έχει γράψει τη μουσική για περισσότερες από 30 ιαπωνικές ταινίες, ανάμεσά τους οι αριστουργηματικές «2046» και «Ερωτική Επιθυμία», τα «Τα Ιπτάμενα Στιλέτα» κ.α. Ευγενικός, προσιτός, χαμογελαστός, με μια ταπεινότητα που σπάνια συναντάς σε ανθρώπους τέτοιου βεληνεκούς, ο Shigeru Umebayashi (Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι), o Ume, όπως ο ίδιος επιθυμεί να τον αποκαλούν, επισκέπτεται για δεύτερη φορά τη χώρα μας και δηλώνει λάτρης της. «Την πρώτη φορά, που ήρθα, το 2010, ήμουν πολύ συγκινημένος, γιατί ήρθα στην κοιτίδα των Ολυμπιακών Αγώνων», μού λέει με ενθουσιασμό. Η γνωριμία του με τον Έλληνα ατζέντη Γιώργο Χριστόπουλο της Οticons στα World Soundtrack Αwards του κινηματογραφικού φεστιβάλ της Γάνδης ήταν η αφορμή για να γνωρίσει τους Έλληνες από κοντά και να χτίσει μια σχέση με τη χώρα μας. «Μου αρέσει που είστε τόσο ανοιχτός λαός, που έχετε χιούμορ και αμεσότητα. Νιώθω ότι ταιριάζω πολύ με τους Έλληνες, γιατί κι εγώ κάπως έτσι είμαι» («a young boy», όπως θα μου πει λίγο αργότερα κι ας έκλεισε τα 71 του χρόνια).
Καλαμαράκια όπως τεμπούρα
Μαζί με τους Έλληνες αγάπησε και την κουζίνα τους. «Το αγαπημένο μου ελληνικό φαγητό είναι τα ψάρια και τα τηγανητά καλαμαράκια όπως τεμπούρα», μου λέει χαρακτηριστικά. Ωστόσο δεν βρίσκει άλλες ομοιότητες ανάμεσα στις δύο κουλτούρες, την ιαπωνική και την ελληνική, όσον αφορά το φαγητό. «Η Ελλάδα έχει παραδοσιακό φαγητό και οι Έλληνες γνωρίζουν ποιο είναι αυτό. Και η Ιαπωνία έχει παραδοσιακό φαγητό -ρύζι, σούπες και πιάτα με ψάρι ή κρέας- αλλά στους Ιάπωνες αρέσει πολύ οτιδήποτε εισαγόμενο. Παίρνουν το ιταλικό, το κινέζικο, το ευρωπαϊκό και το προσαρμόζουν στα δικά τους γούστα. Ξέρεις, αν ρωτήσεις οποιοδήποτε παιδί στην Ιαπωνία ποιο είναι το αγαπημένο του ιαπωνικό φαγητό θα σου πει τα σπαγγέτι, τα κεφτεδάκια και τα μπιφτέκια… Νομίζουν ότι αυτά είναι ιαπωνικό φαγητό! Αυτό που τρώει έξω στα εστιατόρια ο κόσμος στο Τόκιο και αυτά που φτιάχνει στο σπίτι του είναι αποτέλεσμα όλων των αναμείξεων που έγιναν από τους πολιτισμούς που ζουν στην Ιαπωνία. Μια fusion κουζίνα».
Μiso soup για πρωινό, ramen για απογευματινό
Καταλήγουμε λοιπόν, πως το φαγητό είναι όπως η μουσική, μια μείξη ηθών και πολιτισμών. Ο ίδιος, ωστόσο, όταν δεν τρώει ευρωπαϊκό φαγητό και όταν δεν ταξιδεύει μαγειρεύει παραδοσιακά ιαπωνικά πιάτα: «Miso soup για πρωινό, ρύζι και τουρσιά, σούσι, σασίμι, τεμπούρα, βοδινό κρέας στην κατσαρόλα με χορταρικά. Στην Ιαπωνία το κρέας είναι τόσο μαλακό, που λίγο να βράσεις γίνεται η τέλεια σούπα», μου λέει. «Βράζω ζωμό από κόκαλα χοιρινού ή κοτόπουλου και φτιάχνω ράμεν επίσης, μου αρέσει το ράμεν, ακόμα και το στιγμιαίο, υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία ράμεν στην Ιαπωνία. Προσθέτεις κρεατικά ή λαχανικά και πολύ κάρυ και έχεις ένα νόστιμο πιάτο. Παλιά ήταν απογευματινή συνήθεια το ράμεν. Φτιάχνω πολύ ωραίο yaki soba επίσης. Την επόμενη φορά που θα έρθω στην Αθήνα θα σου μαγειρέψω yaki soba που σου αρέσουν», μου απαντά όταν πάνω στην κουβέντα μας του λέω ότι το αγαπημένο μου ασιατικό πιάτο είναι τα τηγανητά νουντλς με λαχανικά.
Κάτω τα -γυναικεία- χέρια από το σούσι
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
8 εύκολες ιδέες για σούσι στο σπίτι Όση ώρα μιλάμε, έχω μια απορία για το σούσι. Είναι το ίδιο εδώ όπως στην Ιαπωνία. «Όχι ακριβώς», μου λέει. «Αρχικά το σούσι ήταν φαγητό του δρόμου, έτσι ξεκίνησε. Να παίρνεις με το χέρι μια μπουκιά μαζί με ρύζι για να φας κάτι γρήγορα, οικονομικά και να γυρίσεις πάλι στη δουλειά σου. Με τον καιρό, άνοιξαν πολλά μαγαζιά -κάποια μάλιστα πολύ ακριβά- και έγινε πια της μόδας σε όλο τον κόσμο. Έπειτα, στην Ιαπωνία φτιάχνεται μόνο από άντρες σεφ. Ξέρεις γιατί;» Αδυνατώ να σκεφτώ, το μόνο που μου βγαίνει να πω, είναι γιατί έχουν μεγαλύτερη παλάμη! Δεν το πετυχαίνω και μου εξηγεί κάτι που δεν θα πήγαινε ποτέ το μυαλό μου… «Οι γυναίκες έχουν υψηλότερη θερμοκρασία από τους άντρες, οπότε και τα χέρια τους είναι πιο ζεστά. Επειδή το ψάρι είναι ωμό και ευαίσθητο, δεν θέλει εναλλαγές στη θερμοκρασία ή ζέστη. Εκτός αυτού θέλει και πολύ wasabi για να μην πονέσει το στομάχι», καταλήγει.
Ανακαλύπτοντας τον Μπετόβεν ξανά
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Στο «Point α» για νόστιμο χάζι στην Ακρόπολη Ο ταλαντούχος συνθέτης ξεκινά την ημέρα του με Μπετόβεν. «Κάθε μέρα ακούω Μπετόβεν και κάθε μέρα ανακαλύπτω και κάτι άλλο στη μουσική του. Είναι εκπληκτικό!» Αγαπά επίσης τη soul και την τζαζ, ακούει φανατικά Ότις Ρέντινγκ και Μπίλι Χόλιντεϊ και εν ολίγοις καθημερινά είτε γράφει είτε ακούει μουσική παρέα με σαμπάνια ή κόκκινο κρασί. «Η μουσική είναι η ζωή μου, η μουσική δεν έχει σύνορα, η μουσική κατοικεί μέσα στις ψυχές των ανθρώπων και το να δημιουργώ κι εγώ κάτι που αγγίζει τις ψυχές των ανθρώπων με κάνει πραγματικά ευτυχισμένο», μού εξομολογείται. Άλλα πράγματα που αγαπά είναι η φωτογραφία και η ζωγραφική, δυστυχώς, όμως, δεν έχει πολύ χρόνο για να τα εξασκεί.
Η μουσική είναι συναίσθημα
Οι παραγγελίες για κινηματογραφική μουσική έρχονται από όλο τον κόσμο πλέον. Αυτή τη στιγμή, για παράδειγμα, γράφει τη μουσική για μια ιταλική και για μια ινδική ταινία – με έναν πολύ νέο σκηνοθέτη – και για ένα νέο άλμπουμ της Deutsche Grammophon σε συνεργασία με τον διάσημο βιολιστή Gidon Kremer και την ορχήστρα του Kremerata Baltica. Του αρέσει να δουλεύει με νέους σκηνοθέτες που έχουν μια διαφορετική, πιο φρέσκια, ματιά και θα ήθελε πολύ να γράψει μουσική και για μια ελληνική ταινία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ντολμάδες σαν σούσι Έμπνευση αντλεί από οτιδήποτε: «Από τα πουλιά που κελαηδούν, από τους ανθρώπους που ακούω γύρω μου, από τα συναισθήματά μου. Ό,τι αισθάνομαι αυτό βγαίνει και στη μουσική μου. Συνήθως διαβάζω ένα σενάριο και φαντάζομαι ότι σε κάποιο σημείο υπάρχει νότα, πάω στο πιάνο και πατάω τη νότα, δοκιμάζω ξανά και ξανά μέχρι να νιώσω ότι η μουσική που δημιουργώ ταιριάζει στη σκηνή που διαβάζω. Λειτουργώ με τη φαντασία μου. Άλλες φορές μπορεί να μην υπάρχει καν σενάριο, όπως στην περίπτωση του “2046”. Τη μουσική την έγραψα μόνο και μόνο μέσα από τις συζητήσεις που έκανα με τον σκηνοθέτη».
Η παράσταση στο Ηρώδειο
Στη μία και μοναδική μουσική παράσταση που θα δούμε αυτή την Τετάρτη, 28 Σεπτεμβρίου 2022, στις 21.00, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, ο Shigeru Umebayashi θα αποκαλύψει και τρία νέα τραγούδια σε παγκόσμια πρεμιέρα από δύο ταινίες πάνω στις οποίες γράφει τη μουσική αυτή τη στιγμή. Παράλληλα, θα μας ταξιδέψει στα σάουντρακ αγαπημένων ταινιών, όπως τα: «2046», «Τα Ιπτάμενα Στιλέτα», «In the Mood for Love», «Η Κατάρα του Χρυσού Λουλουδιού», «Hannibal: Rising» και άλλες. Τη μουσική του στο Ηρώδειο θα ερμηνεύσει η 40μελής Athens Philharmonia Orchestra υπό τη διεύθυνση του φημισμένου Βέλγου μαέστρου, Dirk Brossé, με τη συμμετοχή του σχήματος Alex Drakos Ensemble υπό τη διεύθυνση του συνθέτη, ντράμερ Αλέξανδρου Δράκου Κτιστάκη. Τραγουδούν η τραγουδοποιός της εγχώριας αγγλόφωνης μουσικής σκηνής Κατερίνα Ντούσκα, ο Θοδωρής Μαυρογιώργης και η σοπράνο Βάσια Ζαχαροπούλου.
Ευχαριστούμε την κυρία Mitsuko Kinoshita Alimatiri που βοήθησε στη διερμηνεία κατά τη διάρκεια συνομιλίας με τον Shigeru Umebayashi. Ευχαριστούμε επίσης το Ξενοδοχείο Herodion για τη φιλοξενία κατά τη διάρκεια της συνέντευξης και τον Άρη Βεζενέ για τη φιλοξενία στο Birdman.
