Την Παρασκευή το βράδυ έκλεισα τραπέζι στους γονείς μου, για να γιορτάσουν την επέτειο των γάμων τους. Το Σάββατο το μεσημέρι σταμάτησα να πω ένα γεια στη Νένα, μετά από τα ψώνια μου, και μου έβγαλε δύο-τρία (#not) από τα καινούργια πιάτα της, να τα δοκιμάσω. Την Κυριακή έστειλα δύο Παριζιάνους φίλους, που είχαν έρθει για δουλειές στην Αθήνα.
 |
 |
Το μενού που ετοιμάζει για το Ella Greek Cooking η σεφ Νένα Ισμυρνόγλου είναι ευέλικτο και περιεκτικό, κατάλληλο για πολλές διαφορετικές περιστάσεις, αλλά ταυτόχρονα αρμονικό, σχετικά σφιχτό και χωρίς παραφωνίες. Μα, πώς τα καταφέρνει; Όπως πάντα, στο επίκεντρο της δημιουργικότητάς της βρίσκεται η ελληνική, εκλεκτή πρώτη ύλη. Ψάχνει στοχευμένα τα τοπικά προϊόντα, τα δοκιμάζει και τους δίνει πολλές διαστάσεις μέσα από τα έξυπνα πιάτα της.
Δύο από τα αγαπημένα μου φαγητά που παρέμειναν στο χειμωνιάτικο μενού –επειδή, προφανώς, είναι αγαπημένα και πολλών άλλων– είναι το πεϊνιρλί με το φανταστικό του ζυμάρι και τον καβουρμά Δράμας, και τα dumplings γαρίδας μέσα σε μια παχιά σούπα του ονείρου, φτιαγμένη από ζωμό καραβίδας, κακαβιάς και γάλα καρύδας. Να σημειώσω εδώ ότι αυτό που μου αρέσει στη Νένα είναι η φιλελεύθερη σκέψη, η άνεση και η αυτοπεποίθησή της. Μπορεί σε πρώτη ανάγνωση να μοιάζει παράταιρο το πιάτο με τα dumplings μέσα στον υπόλοιπο κατάλογο, αλλά δεν είδα κανέναν να διαμαρτύρεται. Προσωπικά το καταφχαριστήθηκα, όπως πάντα, ως πρώτο πιάτο, πριν από το θριαμβευτικό χειμωνιάτικο χοιρινό με μελωμένα ψητά κυδώνια, πράσα και δαμάσκηνα, που έκανε θραύση στον ουρανίσκο μου παρέα με μια υπέροχη Ραψάνη του Ντούγκου.
Στο μικρό μου γκάλοπ, αγαπημένα πιάτα των γονιών μου ήταν τα ντολμαδάκια με τα αμύγδαλα και το γιαούρτι Μαστίχας, τα κεφτεδάκια γαλοπούλας και το οσομπούκο με πορτσίνι και πουρέ πατάτας, ενώ οι δύο μπον βιβέρ Παριζιάνοι αναφώνησαν «ω λα λα» για το αρνάκι φρικασέ, το ζυγούρι γιουβέτσι και το αχλάδι ποσέ σε Μοσχάτο κρασί με παγωτό φιστίκι. Φεύγοντας, αμφότερα τα ζεύγη εφοδιάστηκαν με προμήθειες από το κόρνερ με τα ντελικατέσεν ελληνικά προϊόντα.
Το οικουμενικό φαγητό της Νένας μου θυμίζει τα κυριακάτικα, οικογενειακά τραπέζια, κάτι που επαυξάνουν ο περιποιημένος χώρος και το άψογο, οικείο σέρβις. Χαίρομαι πολύ που σε ένα τόσο κεντρικό σημείο υπάρχει ένα θαυμάσιο, value for money εστιατόριο που μπορώ να προτείνω και στους ξένους επισκέπτες, οι οποίοι θέλουν να πάρουν μια γερή δόση Ελλάδας.
