Η Εlisabeth Taddasse έχει σγουρά κόκκινα μαλλιά και είναι πολύ κοινωνική. Η Tsehay Taddasse, πιο σοβαρή, με καστανοκόκκινες πυκνές μπούκλες, δεν μιλάει, μένει στην κουζίνα. Η επικοινωνία είναι πολύ δύσκολη, δεν συνεννοούμαστε, αν και έχουμε περάσει μαζί αρκετή ώρα, προσπαθώντας να καταλάβει η μία τι θέλει η άλλη. Μαγειρεύουν τη συνταγή και έπειτα μου προσφέρουν καφέ. Έτσι γίνονται όλα πιο εύκολα. «Δεκαννέα χρόνια είναι εδώ το μαγαζί μας, στην Ελλάδα είμαστε είκοσι πέντε χρόνια. Είμαστε από την Αντίς Αμπέμπα. Tο μαγαζί το ονομάσαμε Lalibela επειδή είναι το πιο γνωστό θρησκευτικό μνημείο της χώρας. Πρώτα ήρθε στην Αθήνα η Αλμάζ, η αδελφή μας, που πλέον ζει στην Αμερική. Μετά ήρθε η Tsehay και μετά εγώ, που σπούδασα στη Σχολή Καλών Τεχνών και είμαι ζωγράφος», συστήνει την οικογένειά της η Εlisabeth. Ήρθαν για καλύτερη ζωή. Ο άντρας της Tsehay ζει στην Αιθιοπία, ήρθε κι έφυγε. Δεν του άρεσε.

Οι δύο αδελφές, Elisabeth και Tsehay, μαγειρεύουν όπως στην πατρίδα τους: δεν λυπούνται τα καυτερά μπαχαρικά. Κάθε γεύμα συνοδεύεται με injera, το αιθιοπικό «ψωμί», μια λεπτή πίτα όξινη που σπάει την πικάντικη γεύση του φαγητού τους.

Εντός του μαγαζιού υπάρχει ένας «εξωτερικός» χώρος, σαν τέντα, κάτω από την οποία η Εlisabeth καβουρδίζει τον καφέ, τον κοπανίζει στο γουδί. Βράζει νερό. Καίει λιβάνι. Φέρνει ποπ κορν, φέρνει κι ένα ψωμένιο κέικ με ξύσμα λεμονιού και μαυροκούκι. «Φαγητό και καφές θέλουν παρέα στην Αιθιοπία. Το πρωί φτιάχνουμε καφέ και τσάι με ψωμί σαν αυτό. Τρώμε κοτόπουλο στις γιορτές, το φαγητό μας έχει πάντα σκόρδο». Ό,τι περιγράφουν και δεν το καταλαβαίνω μου το φέρνουν από την κουζίνα. Το berbere είναι ένα αιθιοπικό μείγμα μπαχαρικών με κόκκινο πιπέρι, πολύ καυτερό, όχι όμως σαν τη mitmita, που είναι ακόμα πιο πικάντικη. Το teji είναι ένα ποτό σαν υδρόμελο, που έχει υποστεί ζύμωση με μέλι, αλκοόλ και σιρόπι από καλαμπόκι. Το μαυροκούκι το βάζουν στην κόκκινη σάλτσα. Όσο μιλάμε, θυμούνται το φαγητό της χώρας τους. Τυρί αγελαδινό, πολύ νόστιμο. Κιμάς με βούτυρο, κάρδαμο και ανθότυρο. Όλα πολύ ωραία τα έκαναν, για να μας ευχαριστήσουν που βρεθήκαμε στο μαγαζί τους, το μοναδικό αιθιοπικό της Αθήνας, το οποίο κλείνει δύο δεκαετίες.

Τι έχει το μενού

Η παραδοσιακή πίτα ιντζέρα (injera) θα συνοδεύσει όλα τα φαγητά σας. Είναι το ψωμί τους, προϊόν ζύμωσης με αλεύρι από αφρικανικό τεφ, ένα είδος σιτηρού που σήμερα θεωρείται υπερτροφή και μάλιστα είναι απαλλαγμένο από γλουτένη. Κοτόπουλο, αρνί, μοσχάρι, αλλά και κάποια χορτοφαγικά πιάτα έχει το μενού. Όλα είναι μαγειρεμένα με πολλά μπαχαρικά. Οι σάλτσες τους δεν είναι καλοδεμένες, τα συνοδευτικά δεν είναι χυλωμένα – κι αυτό επειδή η κουζίνα της Αιθιοπίας είναι αδρή– και οι αδελφές Taddasse τα μαγειρεύουν όλα όπως είναι. Αξίζει να δοκιμάσετε το Doro Watt, μαγειρευτό κοτόπουλο με καυτερό πιπέρι, αυγά και πικάντικο βούτυρο, το οποίο είναι γιορτινό έδεσμα και στην Αιθιοπία το τρώνε το Πάσχα. Το μαγαζί είναι πολύ απλά φτιαγμένο, αλλά διατηρεί τον φολκλόρ χαρακτήρα του, τόσο με τα διακοσμητικά όσο και με την εγκατάσταση του «υπαίθριου» παρασκευαστηρίου καφέ. Κάθε γεύμα στο Lalibela ολοκληρώνεται με καφέ, που δεν πρόκειται για ένα απλό ρόφημα, αλλά για ένα υπέροχο τελετουργικό, που περιλαμβάνει το καβούρδισμα των κόκκων, το βράσιμο, την άλεση, το λιβάνισμα και την προσφορά ποπκόρν. Άχαστο, όπως και η συνολική εμπειρία, μοναδική στην Αθήνα. Κάθε πρώτο Σάββατο του μήνα έχουν μπουφέ με 15 παραδοσιακά πιάτα.