Στα Χρώματα Βυθού κρύβεται ένας από τους ωραιότερους κήπους της Αθήνας

Κάνοντας μια γρήγορη αναζήτηση για τα Χρώματα Βυθού σε γνωστές ταξιδιωτικές πλατφόρμες, πρόσεξα ότι οι επισκέπτες του ψαροφαγικού εστιατορίου της Νέας Ερυθραίας το είχαν σε πολύ υψηλή θέση. Για του λόγου το αληθές, δεν βλέπεις συχνά 4,5 στα 5 αστέρια και μάλιστα με τις περισσότερες κριτικές να εκθειάζουν την αυλή, το φαγητό και το προσωπικό του μαγαζιού. Με αυτόν τον γνώμονα ξεκίνησα λοιπόν μια απλή καθημερινή με δυο καλές φίλες και συναδέλφους, να πάμε να φάμε, μιας κι είχαμε διάθεση για θαλασσινά.

Φτάνοντας έξω από το μαγαζί αφήσαμε το αυτοκίνητο στον παρκαδόρο. Μακάρι όλοι οι εστιάτορες να φρόντιζαν γι΄αυτό. Υπάρχει κόσμος που ψάχνει μισή ώρα για να παρκάρει κάπου, αλλά υπάρχει και κόσμος που θέλει να χαλαρώσει και να πάει στην ώρα της κράτησής του, που θέλει να βγει και να μην έχει καμία απολύτως έννοια, πόσο μάλλον αυτή του παρκαρίσματος, ειδικά όταν είναι σε μια πολυσύχναστη περιοχή. Και εδώ, στον κάθετο δρόμο της Χαριλάου Τρικούπη, μπορεί να βρεις εύκολα να παρκάρεις αν είναι Τετάρτη βράδυ, αλλά μάλλον θα δυσκολευτείς όταν είναι ανοιχτά τα μαγαζιά. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι θα βρεις όχι έναν αλλά τρεις, παρακαλώ, παρκαδόρους που αναλαμβάνουν το αυτοκίνητό σου με την άφιξή σου.

Έτσι ξέγνοιαστα και στην ώρα μας, μπήκαμε από το πλάι, χωρίς να περάσουμε από τον εσωτερικό χώρο, σε μια ολάνθιστη και καταπράσινη, σαν νησιώτικη, αυλή. Πρόκειται για μια από τις ωραιότερες αυλές της Αθήνας, χωρίς υπερβολή, μες τα λουλούδια, τις μπουκαμβίλιες και τις θαλασσινές αναφορές: με ωραία σεπαρέ και χτιστά καναπεδάκια περιμετρικά, με ναυτικές λάμπες στους τοίχους και διακοσμητικές λεπτομέρειες από τον βυθό. Είναι ένας χώρος που σε χαλαρώνει και σε αγκαλιάζει με τα ωραία του χρώματα, τα αρώματα και την παχιά φυλλωσιά των μουριών και των ροδιών. Είναι όμως και το θερμό καλωσόρισμα της κυρίας Βίκυς Ραφτοπούλου στην υποδοχή, που σε κάνει αμέσως να νιώσεις οικειότητα και ζεστασιά. Η ίδια μαζί με τον άντρα της άνοιξαν το μαγαζί το 2004 με μόνο γνώμονα το καλό φαγητό. Από τότε το μαγαζί έγινε γνωστό στην περιοχή για τα καλά θαλασσινά του, πολλά από τα οποία φέρνουν από την Εύβοια, και κάποια άλλα από τη Σκύρο. Το ζευγάρι είναι πάντα εκεί, μιλάει με τον κόσμο και φροντίζει για την εύρυθμη λειτουργία του εστιατορίου. Το σέρβις είναι πραγματικά γρήγορο και πολύ φιλικό, με χιούμορ και ετοιμολογία, χωρίς να χάνει τον επαγγελματισμό του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΑφρόψαρο: το θαλασσινό εστιατόριο του Νέου Ηρακλείου έχει φίλους πιστούς

Το πρώτο που προσγειώθηκε στο τραπέζι μας ήταν ένα καλαθάκι με τριών ειδών ψωμάκια, το ένα καλύτερο από το άλλο και ένα πιατάκι–καλωσόρισμα που ήταν πουρές πατάτας με τυρί φιλαδέλφεια και πικάντικη μαρμελάδα πιπεριάς: ό,τι έπρεπε για το ψωμί. Στα πρώτα επιλέξαμε το καρπάτσιο ψαριού και μια νόστιμη σαλάτα με ντοματίνια και κάππαρη, κρεμμύδια και ξινομυζήθρα. Νομίζω αυτά τα πιάτα είναι στα must, όπως και τα άλλα δυο με τις γαρίδες: είτε πάρετε το σαγανάκι με την κόκκινη, γλυκιά (γιατί τη σβήνουν με Μαυροδάφνη), σαλτσούλα, που σερβίρεται με χειροποίητη λεπτή και τραγανή τυρόπιτα σχάρας, είτε το καθαρισμένο τηγανητό γαριδάκι, που έρχεται μέσα σε ένα τραγανό καλαθάκι από αραβική πίτα και ακουμπά πάνω σε μια δροσερή μαγιονέζα με κάππαρη, θα μείνετε ικανοποιημένοι. Έχει και κυδώνια, και μύδια και άλλα θαλασσινά για τους φανατικούς, όπως ψητό χταπόδι με φάβα Σαντορίνης, αλλά γράφω μόνο γι’ αυτά που δοκίμασα.

Με το πιάτο, πάντως, που όλες ενθουσιαστήκαμε στο τραπέζι, ήταν τα χειροποίητα και λεπτεπίλεπτα νιόκι με καβούρι. Ήταν εξαιρετικά φτιαγμένα και είχαν φανταστική σάλτσα, με το καβούρι να δένει υπέροχα με το ζυμαρικό. Το δεύτερο ζυμαρικό που δοκιμάσαμε ήταν ένα κριθαρότο με φιλέτο ροφού, σωστά βρασμένο al dente, με το ψαράκι σε ουδέτερη γεύση να προσδίδει στο πιάτο μια ανάλαφρη αίσθηση. Έχει φυσικά και ριζότο και σπαγκέτι με θαλασσινά οπότε αν δεν θέλετε να πάρετε ψάρι ψητό, που είναι κρίμα γιατί το κάνουν με μαεστρία, θα βρείτε λίγες αλλά καλές προτάσεις ακόμα και με κρέας. Στα συν το ωραιότατο house-wine, λευκή μαλαγουζιά, που πάει με τις θαλασσινές γεύσεις και τα άπαιχτα γλυκά: το καραμελωμένο φύλλο κρούστας με μους από λευκή σοκολάτα και κονφί λεμονιού αλλά και το παρφέ γιαουρτιού με σπιτικό γλυκό του κουταλιού σταφύλι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣJimmy’s Fish: κάπως έτσι είναι φτιαγμένα τα διαχρονικά στέκια