«Ο Τσιτσάνης»: μια ταβέρνα από το 1969 στον Πρόδρομο της Πάρου

Ο Πρόδρομος είναι ένα από τα όμορφα χωριά της Πάρου, ένα από αυτά τα γαλανόλευκα κυκλαδίτικα όνειρα που κλείνουμε τα μάτια και τα συλλογιζόμαστε τους χειμώνες, ανυπομονώντας να έρθει η ώρα που θα ξεχυθούμε από την μπουκαπόρτα του πλοίου και θα χωθούμε στα φρεσκοβαμμένα σοκάκια τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΛυγερός: η νέα ταβέρνα της Σύρου που ήδη συζητάμεΗ ταβέρνα της οικογένειας Ρούσσου βρίσκεται στο έμπα του χωριού, εκεί μπροστά που σήμερα έχει ένα πάρκινγκ. Λειτουργεί μισό αιώνα και βάλε, από το 1969 που την άνοιξε ο Γιάννης Ρούσσος, αρχικά ως ταβέρνα-οπωροπωλείο, και είναι πλέον μια από τις παλαιότερες του νησιού. Οι αλλαγές ελάχιστες στο πέρασμα των χρόνων. Οι τρεις γενιές της οικογένειας παραδίδουν και παραλαμβάνουν τα ηνία, και στα μαγειρέματα η Μαρία Τζανακοπούλου Ρούσσου πήρε τη σκυτάλη από την κυρά Βασιλική, τη σύζυγο του Γιάννη Ρούσσου, τον οποίο αντίστοιχα διαδέχτηκε ο γιoς του Βλάσσης και ο συνονόματος εγγονός του.

Τα παιδιά του Γιάννη πήραν προίκα όχι μόνο την ταβέρνα, αλλά και τη φάρμα και τα περιβόλια του στις Λεύκες και στον Μόλο. Εκτός από τη βαριά τουριστική σεζόν του Ιουλίου και του Αυγούστου, τον υπόλοιπο καιρό είναι σχεδόν αυτάρκεις όπως μου λένε. Κάνουν ακόμη και τα δικά τους τυριά από γάλα ανάμικτο αγελαδινό και γίδινο, με τα οποία παράγουν παραδοσιακή ξινομυζήθρα και παριανό κεφαλοτύρι, δύο μικρά γαστρονομικά διαμαντάκια που μας κεράσανε αντί άλλου ορεκτικού μαζί με κρύα σούμα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΤο καφενείο της Μαρουλίας στην Ανάφη σερβίρει σουσαμόμελο και γλυκό κουφέτοΑπό μπροστά η όψη του μαγαζιού θυμίζει καφενείο, μέσα είναι ένα ταβερνάκι παραδοσιακό, με το τζουκ μποξ του, και πίσω μια δροσερή αυλή με πέργκολα, εκεί που κάτσαμε κι εμείς τοίχο τοίχο για να κρυφτούμε απ’ το λιοπύρι – μας έβαλαν τιμής ένεκεν στο ίδιο τραπέζι που είχε κάτσει πριν δυο τρία χρόνια και η ίδια η Μόνικα Μπελούτσι. Κάποιες εποχές έχουν δικά τους πιτσούνια που τα κάνουν κοκκινιστά ή ψητά στα κάρβουνα, το καλοκαίρι έχουν αμπελοφάσουλα καλά λαδολεμονιασμένα, και μια χωριάτικη με υπέροχες ντομάτες γινωμένες και ξινομυζήθρα. Σχεδόν πάντα βγάζουν και λίγες μερίδες ντόπια ρεβίθια στον ξυλόφουρνο, μελωμένα και νόστιμα σαν κρέας. Στην εποχή τους έχουν λαδερά αγκιναροκούκια, κι ύστερα έχουν τα κλασικά ταβερνίσια, καλοφτιαγμένους κεφτέδες και κολοκυθοκεφτέδες, κι ανάλογα με τη μέρα φτιάχνουν κουνέλι ή κόκορα κοκκινιστό με πατάτες τηγανιτές ή με μακαρόνια και μπόλικο τριμμένο κεφαλοτύρι. Στον Τσιτσάνη θα βρούμε και μερικά από τα εμφιαλωμένα κρασιά του νησιού.