Semla: Τα αφράτα σουηδικά γλυκάκια και πού τα βρίσκουμε στην Αθήνα

Αν έχετε ταξιδέψει στη Στοκχόλμη, στην Κοπεγχάγη ή σε κάποιο άλλο προορισμό του σκανδιναβικού βορρά, το πιθανότερο είναι πως έχετε δοκιμάσει semla. Αν όχι, ίσως να το έχετε χαζέψει κάπου online. Δεν είναι και εύκολο να προσπεράσει κανείς αυτό το φωτογενές γλυκό ψωμάκι, έτσι όπως στέκεται φουσκωτό και καμαρωτό, γεμάτο μπόλικη αφράτη σαντιγί, με το ζυμαρένιο «καπελάκι» του! Θυμίζει κάπως τα (εξίσου λαχταριστά) ιταλικά maritozzi, με τη διαφορά ότι η ζύμη είναι αρωματισμένη με κάρδαμο και η γέμιση, εκτός από σαντιγί περιλαμβάνει και mandelmassa, μια πάστα σαν μάρτζιπαν, με μεγαλύτερο ποσοστό αμυγδάλου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΓιατί δεν τρώμε πια αληθινή σαντιγί (στα περισσότερα ζαχαροπλαστεία); Στην Αθήνα δεν είναι από τα γλυκά που συναντάς συχνά αλλά στη Σουηδία, απ΄όπου και λέγεται πως προέρχεται, όπως και στις γειτονικές της χώρες, τρώγεται μετά μανίας. Μάλιστα υπάρχει και ειδική μέρα αφιερωμένη σε αυτό. Παραδοσιακά, τη Μαρντί Γκρα (Λιπαρή Τρίτη) που πέφτει 47 μέρες πριν το Πάσχα και είναι η τελευταία μέρα πριν την έναρξη της περιόδου της νηστείας, οι Σουηδοί πρέπει να καταναλώσουν τουλάχιστον ένα semla. Βέβαια, επειδή το αγαπούν πολύ αυτό το γλυκό, οι περισσότεροι τοπικοί φούρνοι ξεκινούν να το φτιάχνουν αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά και δεν σταματούν μέχρι το πέρασμα του Πάσχα. Άτυποι «διαγωνισμοί» για το ποιός φτιάχνει το καλύτερο semla δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο ενώ, πέρα από την κλασική του εκδοχή με τη γέμιση από σαντιγί και αμυγδαλόπαστα, κυκλοφορούν και διάφορες παραλλαγές του, όπως π.χ. με φρούτα, με ψωμάκι εμπλουτισμένο με σαφράν, με κρέμα λεμονιού ή τα -αναπόφευκτα- υβρίδια αλά cronut. Fun (;) fact: Ο θρύλος λέει ότι τον 18ο αιώνα, ο Σουηδός βασιλιάς Adolf Frederick πέθανε λίγο αφότου ολοκλήρωσε το γεύμα του με 14 semlor (και ναι, αυτός είναι ο πληθυντικός του semla).

Πού βρίσκουμε semla στην Αθήνα

Στο Fika (Βούρβαχη 6, Ακρόπολη, Τ/ 210-92.26.010), η σκανδιναβική λιχουδιά είναι διαθέσιμη κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο. Μόνο φροντίστε να περάσετε σχετικά νωρίς γιατί έχει ζητήση και εξαφανίζεται γρήγορα. Η ζαχαροπλάστρια Ιφιγένεια Ζάχου ξεκινάει φτιάχνοντας ένα αργής ωρίμανσης milk bun (ελαφρύ ψωμάκι που θυμίζει μπριός), αρωματισμένο με κάρδαμο. Έπειτα σκάβει το κέντρο του και το γεμίζει με χειροποίητη πάστα αμυγδάλου και αληθινή, γαλατένια σαντιγί. Στο τέλος, αφού το το στολίσει με μερικά έξτρα κομμάτια αμυγδάλου, τοποθετεί στην κορυφή το «καπάκι» που αφαίρεσε νωρίτερα και πασπαλίζει το γλυκό με ζάχαρη άχνη.

Μία μέρα την εβδομάδα, συνήθως τις Τρίτες, η Μίνα Χαραλαμποπούλου που τρέχει το παρασκευαστήριο του Williwaw (Κερκύρας 69, Κυψέλη, Τ/210-82.20.745) ετοιμάζει και εκείνη semla με σαντιγί αρωματισμένη με φυσική βανίλια και εκχύλισμα αμυγδάλου. Κάποιες φορές πέρα από την κλασική συνταγή πειραματίζεται με παραλλαγές όπως semla με καραμελωμένα αμύγδαλα ή με γέμιση σοκολάτας.