Από το ’85 που πρωτοάνοιξε τις πόρτες του σε μια φαληριώτικη μονοκατοικία του 1935, έχουν δοθεί πολλά ιταλικά ραντεβού στο Da Bruno. 37 χρόνια δεν τα λες και λίγα. Είναι παλιά καραβάνα. Κι έχει φίλους πιστούς. Λίγη ανανέωση, όμως, πάντα χρειάζεται. Εξ ου και το φαληριώτικο εστιατόριο έχει μπει σε διαδικασία αλλαγής. Σιγά-σιγά κάνουν βήματα σ’ αυτή την κατεύθυνση, θέλοντας να κρατήσουν κάποιες σταθερές και να εμπλουτίσουν το ρεπερτόριό τους με πιο σύγχρονες πρακτικές και ιδέες. Την αρχή, σ΄αυτή τη λογική, έκανε ο σεφ Βασίλης Ρούσσος. Τη συνέχεια γράφει η Κυριακή Φωτοπούλου, που επιμελείται πλέον –από τον Οκτώβριο– το μενού. Η ταλαντούχα νεαρή σεφ, που συνεργάζεται εδώ και καιρό με το Κτήμα Σιγάλα στη Σαντορίνη αλλά και με το κτήμα Κυρ Γιάννη στη Νάουσα, όπου έχει παρουσιάσει πολλά και ενδιαφέροντα παντρέματα φαγητού–κρασιού, ήρθε να βάλει τη δική της πινελιά στo ιταλικό των νοτίων προαστίων, στην κουζίνα του οποίου βρίσκουμε την Αναστασία Προγουλάκη.


Πρώτη αναγνωριστική: στη γνώριμη μεν, διαφορετική δε βεράντα του μαγαζιού πάνω στην Αγίου Αλεξάνδρου, που τον καιρό της καραντίνας υπέστη κι αυτή το make over της –τώρα έχει μεταλλικά τραπεζοκαθίσματα και διάφορα φυτά να την τυλίγουν περιμετρικά– πήρα μια μυρωδιά της αλλαγής. Το μενού είναι ακόμη υπό διαμόρφωση, αλλά όσα δοκίμασα ήταν προσεγμένα και νόστιμα, κρατώντας το τέμπο ιταλικό, με μια ωραία ισορροπία κλασικού και λίγο πιο σύγχρονου, λεπτότητας και θαλπωρής. Η πανζανέλα με βουβαλίσια μπουράτα, ψητά ντοματίνια και λάδι βασιλικού, ο ζουμερός μπακαλιάρος με την τραγανή πετσούλα που σερβίρεται πάνω σε μια καλοφτιαγμένη, γλυκόξινη καπονάτα με μελιτζάνα, σταφίδες και λάδι βασιλικού και τα πολύ σωστά βρασμένα paccheri con guancua, που σερβίρονται με σιγομαγειρεμένα μοσχαρίσια μάγουλα και κρέμα παρμεζάνας, χορταστικά, νόστιμα, σε προδιαθέτουν να δοκιμάσεις και τα υπόλοιπα.


|
|
To σκεπτικό είναι το μενού, που είναι πλέον πιο μικρό, να αλλάζει κάθε τρεις μήνες. Εκτός από τα καινούργια πάντως είναι και κάποια παλιά που δεν αλλάζουν. Πάντα, ας πούμε, τέτοια εποχή στο Da Bruno προτείνουν πιάτα με λευκή τρούφα από την Άλμπα κι η φετινή χρονιά δεν αποτελεί εξαίρεση, ενώ τον Γενάρη θα επιστρέψουν και τα χειροποίητα σπαγγέτι σε κεφάλι παρμεζάνας (παλαιωμένο πάνω από 30 μήνες Parmigiano Regiano), που από όσο ξέρω έχουν φανατικούς. Διαλέξτε πορεία, συνοδέψτε τα πιάτα της επιλογής σας με κάποιο από τα ελληνικά ή ιταλικά κρασιά που κυριαρχούν στην κάβα του στο εσωτερικό (έχουν επίσης και κάποια γαλλικά και κάποια νεοκοσμίτικα), που την έφτιαξαν πριν λίγο καιρό κι αυτή και κλείστε, οπωσδήποτε, με το πολύ αφράτο κι αρωματικό τιραμισού.