Τρώμε στα έμπειρα σουβλατζίδικα της Νίκαιας

Το καλό, χειροποίητο σουβλάκι παρά την αγάπη που του έχουμε είναι είδος προς εξαφάνιση σε αυτή την πόλη. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που κάνουν ακόμα μερακλίδικη δουλειά, ανάβουν κάρβουνα, καλοδιαλέγουν τα υλικά τους, ζυμώνουν τα μπιφτέκια τους και φτιάχνουν από την αρχή τον γύρο, το τζατζίκι τους και όλα τα υπόλοιπα, χωρίς να ενδίδουν στην ευκολία του έτοιμου. Ωστόσο, αν είστε από αυτούς που πρόθυμα κάνουν μερικά επιπλέον χιλιόμετρα αν είναι να γευτούν αληθινό, περιποιημένο σουβλάκι, η Νίκαια είναι προορισμός. Στους δρόμους και στα στενάκια της παλιάς, προσφυγικής γειτονιάς κρύβονται αυθεντικά, οικογενειακά μαγαζιά που κρατάνε ακόμα την παράδοση. Η φήμη κάποιων έχει κυκλοφορήσει στην υπόλοιπη Αθήνα ενώ άλλα παραμένουν λιγότερο γνωστά, αλλά με το δικό τους, αφοσιωμένο κοινό στη γειτονιά. Βολτάραμε, δοκιμάσαμε, λερωθήκαμε και προτείνουμε:

Ο Μπίλης με τον χειροποίητο γύρο του

Μπίλη έλεγαν τον παππού, Βασίλη λένε και τον εγγονό που συνεχίζει 47 χρόνια αργότερα το νόστιμο έργο του, με τη βοήθεια όλης της υπόλοιπης φαμίλιας. Ένας θα βάλει από νωρίς το πρωί την κόκκινη σάλτσα να σιγοβράζει (μια διαδικασία που κρατάει 12 ώρες), άλλος θα γεμίσει γαβάθες κόβοντας ντομάτες, κρεμμύδια και μυρωδικά, ενώ πίσω στο εργαστήριο κάποιος θα αναλάβει να ξεκοκαλίσει από την αρχή, να κόψει και να μαρινάρει το κρέας που έρχεται από τον Παντελιά στον Ασπρόπυργο – συνεργάτη του παππού Μπίλη σχεδόν από το ξεκίνημα του μαγαζιού. Το αποτέλεσμα δικαιώνει τον κόπο τους. Η γωνίτσα τους στην πλατεία Αγίου Γεωργίου μοσχομυρίζει σάλτσα ενώ ο σπιτικός γύρος που σιγοψήνεται παίρνοντας στροφές σπάει μύτες. Μην φύγετε χωρίς να τον δοκιμάσετε. Είναι πικάντικος και ζουμερός, με ωραία αναλογία λίπους-κρέατος και καραμελωμένες, κριτσανιστές ακρούλες. Τον τυλίγουν σε ελαφρώς τραγανή πιτούλα (λαδωμένη, αλλά χωρίς βαριά αίσθηση) και προσθέτουν σάλτσα ντομάτας (από τις πιο ωραίες που έχω δοκιμάσει), χοντροκομμένο κρεμμύδι μπλεγμένο με μαϊντανό και χειροποίητο, δυνατό τζατζίκι. Έχουν και νόστιμο μπιφτέκι (ένα μείγμα με μοσχαρίσιο, αρνίσιο κιμά μαζί με λίγη προβατίνα), αλλά και μπιφτέκι αποκλειστικά από προβατίνα, πανσέτες, μπριζολάκια και, επίσης χειροποίητα, χοιρινά καλαμάκια.

Προύσσης 22, Νίκαια, Τ/210-49.16.164

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΚορυδαλλός: Πού τρώμε, πού πίνουμε, τι ψωνίζουμε και ποια ομάδα υποστηρίζουμε

Στον Έντυ για πικάντικο κεμπάπ

Το δημοφιλές σουβλατζίδικο της Νίκαιας το άνοιξε το 1946 ο Αρμένης Χοβσέπ. Έπειτα το ανέλαβε ο γιος του, ο Έντυ, απ’ τον οποίο παίρνει και το όνομά του το μαγαζί. Σήμερα η ιστορία συνεχίζεται, αν και όχι από την τρίτη γενιά, όπως θα περίμενε κανείς. Οι, επίσης Αρμένιοι, εργαζόμενοι στου Έντυ έχουν αναλάβει πλέον τα ηνία και ακολουθώντας τις ίδιες συνταγές και τα μυστικά των προκατόχων τους, κάνουν θαύματα. Το κεμπάπ που ζυμώνεται μόνο με κρεμμύδι και αλατοπίπερο είναι από μόνο του λόγος να έρθει κανείς στη γειτονιά. Το απολαμβάνουμε σε μερίδα ή σε τυλιχτό, χωρίς πολλά πολλά, ούτε λάδια, ούτε σάλτσες και στολίδια, μόνο με ντομάτα, κρεμμύδι και μαϊντανό, με την ατόφια γεύση του κρέατος και τη μυρωδιά του κάρβουνου να πρωταγωνιστούν, και με γενναιόδωρες δόσεις από καυτερό πιπέρι. Αν μείνει χώρος, δοκιμάστε και τα καλαμάκια τους που φτιάχνονται από ψαρονέφρι και είναι επίσης πεντανόστιμα.

Καρακουλουξή 4, Νίκαια, Τ/210-49.26.117

Ο Μάκης (ή η Χαρίκλεια): για ντονέρ σε ασημί δισκάκι

Το είχα ακούσει από διάφορους Νικαιώτες το μαγαζί αλλά αρχικά δεν μπορούσα να βγάλω άκρη. Άλλοι το έλεγαν «ο Μάκης» και άλλοι «η Χαρίκλεια». Τελικά για το ίδιο σουβλατζίδικο μιλούσαν όλοι, αυτό που ο Μάκης, καραβομάγειρας με καταγωγή από την Κεφαλονιά, και η Νικαιώτισσα γυναίκα του, Χαρίκλεια, έστησαν το 1965. Τα παιδιά τους, Αλέξης και Σοφία, συνεχίζουν σήμερα στο ίδιο πόστο. Σε παλιακό, ασημί δισκάκι σερβίρουν τυλιχτό με χειροποίητο, λεπτοκομμένο μοσχαρίσιο ντονέρ, λουσμένο με μπόλικη από τη γλυκούτσικη και «μυστική» σάλτσα ντομάτας που ετοιμάζουν κάθε μέρα. Τα κρέατα, όπως λένε με περηφάνια, είναι ελληνικά, από το χασάπικο της γειτονιάς, με το οποίο συνεργάζονται εδώ και χρόνια, το τζατζίκι φτιαγμένο στο χέρι, οι ντομάτες γλυκές και καλοδιαλεγμένες. Πατάτες, αν δεν τους ζητήσεις, δεν βάζουν «για να μην γεύεσαι μόνο άμυλο στο τέλος». Δίπλα στο ντονέρ γυρίζει και ο δικός τους χειροποίητος χοιρινός γύρος.

Παναγή Τσαλδάρη 262, Νίκαια, Τ/ 210-49.27.658

Αραράτ: από την Αρμενία με αγάπη

One woman show είναι η φάση εδώ καθώς η Αρμένισσα κυρία Άννα καταφέρνει να τα φέρνει όλα μόνη της βόλτα – από την προετοιμασία μέχρι το ψήσιμο και το τύλιγμα. Να το ξέρετε αυτό και να κάνετε υπομονή όσο σας ετοιμάζει το κεμπάπ για το οποίο είναι γνωστή στη γειτονιά. Παρόλο που άλλη ήταν η ενασχόλησή της όσο ζούσε στην Αρμενία (η απαιτητική δουλειά της ήταν να κεντάει χαλιά στο χέρι), ερχόμενη στην Αθήνα έμαθε όλα τα μυστικά από τον μερακλή συμπατριώτη της που είχε ανοίξει λίγο νωρίτερα το Αραράτ. Έπειτα, όταν εκείνος αποχώρησε, η Άννα ανέλαβε το μαγαζί. Το κεμπάπ της είναι ζουμερό και όσο πρέπει λιπαρό, με ένα μείγμα μοσχαρίσιου και πρόβειου κιμά, ζυμωμένο με κρεμμύδι, λίγο ψωμί, αλάτι και πιπέρι. Δοκιμάστε και το τυλιχτό με σουτζούκι που προμηθεύεται από το κοντινό εργαστήριο του Αράμπογλου.

Σμύρνης 57, Νίκαια, Τ/ 210-49.05.075

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΣτο Ροδόπολις στο Κερατσίνι φτιάχνουν σουβλάκια με μυστική σάλτσα από το 1945