Μια γαστροταβέρνα στο Λασίθι με θέα θάλασσα και κουζίνα φρέσκια ελληνική

Φιλέτα μπαρμπουνιού σοφρίτο: ελαφροψημένα, κατά τον ιδεώδη τρόπο, με μια χαλαρή, ζουμερή σάλτσα με λεμονόχορτο και τηγανητό φαγόπυρο, που προσθέτει το στοιχείο του τραγανού και μια νοστιμιά καβουρδισμένου καρπού στο πιάτο. Εξαιρετικό.

Κεφτέδες μπακαλιάρου: τραγανότατοι και ζουμερότατοι και ψαρένιοι. Με μαγιονέζα πλουμισμένη με χλωρό κρεμμύδι. Ζητά ζύθο το ασπαίρον αυτό τηγανητό. Τέλειος μεζές.

Καλαμάρι στη σχάρα, κρουστό και μαστιχωτό, με τραγανά πράσινα φασολάκια σόγιας edamame και κρεμμυδόζουμο. Το ψητό του θαλασσινού με το χλωρό του φασολιού, μμμμμ!

Αθηναϊκή σαλάτα με ψάρι ημέρας, καπνιστή μαγιονέζα, πράσινο μήλο, πέρλες μοσχολέμονου και σκόνη αυγοτάραχου για την πικάντικη τσαχπινιά. Παρότι μαγιονεζάτο, είναι ένα εξόχως φίνο, δροσερό πιάτο. Το φρέσκο ψάρι μοσχοβολά.

Ψάρι ημέρας (πετύχαμε πελαγίσιο λαβράκι) ψητό με βλίτα αχνιστά και έναν λεμονάτο ζωμό από βασιλομανίταρα. Βουνό και θάλασσα και μια λαχταριστή ωδή στην απλότητα.

Ραβιόλια γεμιστά με κοκκινιστό κιμά κουνελιού, πλούσια κρέμα κρητικής γραβιέρας και κρεμμυδάκια για στιφάδο. Το σουλούδικο πιάτο ζητά σοβαρότατα κρασιά και ευτυχώς η λίστα έχει κάμποσα από δαύτα.

Το αυτό και το επόμενο: ρολά μελιτζάνας γεμιστά με σιγομαγειρεμένο λιωτό μοσχάρι, κοκκινιστό, σκεπασμένα με μια αφράτη κρέμα μπεσαμέλ. Το όλον γαρνίρεται με τραγανές τηγανητές «ταλιατέλες» από κολοκύθι και πατάτα. Ένας μουσακάς μοδάτος και μελάτος, ρευστός, λουκούμι θα λέγαμε.

Μου άνοιξε (ξανά) η όρεξη τώρα που περιγράφω τα πιάτα που απολαύσαμε στην Taverna, τη συγκινητικής νοστιμιάς και ωραιότητος γαστροταβέρνα στον κλειστό σαν όστρακο όρμο του ξενοδοχείου Daios Cove στον κόλπο Μιραμπέλου Αγίου Νικολάου Κρήτης. Αχ, να ’μουν εκεί τώρα!

Την κουζίνα μαστορεύει ο ντόπιος Ζάχος Παπαδάκης, ένας σπαρταριστός μάγειρας. Ελληνική έμπνευση αλλά και εξωστρέφεια, κόμφορτ στοιχεία, αρκετά σουξέ της ντόπιας παράδοσης μεταφερμένα στο σήμερα με γούστο και επιμέλεια, αρκετό ψάρι (πώς αλλιώς;), ωραία τοπικά προϊόντα, ωραία κρασιά, όλα συναρμοσμένα δεξιοτεχνικά σε μια παραθαλάσσια θερινή κουζίνα της τέρψης.

Το γεύμα ξεκινά με ψωμί, ελαιόλαδο ΠΟΠ Σητείας και μια σάλτσα από (ψητή;) ντομάτα για το ψωμί ή το πιρούνι μας. Η ορεκτική αυτή αρχή, καλοκαιρινή και ελληνική, προοικονομεί θαυμάσια τη συνέχεια.