Tην πρώτη φορά έκανα εκεί μια στάση για έναν λίγο πιο βιαστικό από ότι θα ήθελα καφέ και πήρα μια πρώτη… μυρωδιά. Λίγες μέρες μετά που περνούσαμε με δύο φίλους ένα Σάββατο απόγευμα, καθίσαμε σε ένα από τα τραπεζάκια του για ένα ποτήρι κρασί, που έγιναν εύκολα δύο και φύγαμε μ’ ένα σακουλάκι με καλούδια για το σπίτι. Το τελευταίο, τέταρτο κατά σειρά Warehouse της Αθήνας, το Warehouse Assemblage, που άνοιξε στην Πλατεία της Μητρόπολης, σε καλό σημείο, πέρασμα για τους περισσότερο ή λιγότερο φουριόζους (ανάλογα με τη μέρα και την ώρα) Αθηναίους και τους ipso facto χαλαρούς τουρίστες που εξερευνούν το ιστορικό/εμπορικό κέντρο, είναι είναι… τρία σε ένα. Ένα «χαρμάνι» café, κάβας-wine bar και delicatessen.
Ο χώρος λειτουργεί στη λογική του self service, οπότε για να παραγγείλεις περνάς το κατώφλι. Στα αριστερά βασιλεύει ο καφές – αυτόν τον καιρό προτείνουν δύο καφέδες της Wisecup Coffee Roasters από την Κολομβία με διαφορετικά γευστικά/αρωματικά προφίλ. Κι ακριβώς απέναντι, στα δεξιά δηλαδή, βρίσκονται οι ραφιέρες με τα κρασιά, που φτάνουν μέχρι το ταβάνι, και τα dispensers. Παραμέσα κρύβονται πολλών λογιών κουτιά και βαζάκια, ζυμαρικά, σάλτσες, αρτύματα, πίκλες, σοκολάτες, μέλια, φυστικοβούτυρα κι άλλες νοστιμιές που μπορείς να αγοράσεις για το σπίτι. Κάποια μάλιστα, μπορείς να τα καταναλώσεις επιτόπου, μαζί με τα γλυκά του Αλέξανδρου Κόνιαρη (τιραμισού με μασκαρπόνε και γκανάς καφέ, τάρτα σοκολάτας ή εσπεριδοειδών με κρέμα αμυγδάλου και κρεμέ λεμόνι, σου με φυστίκι κ.ά.), τα γλυκά σνακ και τα σάντουιτς που θα δεις στη βιτρίνα.
Η ομάδα του Warehouse Assemblage ήθελε να κινείσαι ελεύθερα, στο δικό σου τέμπο, ανάμεσα στα διάφορα πεδία δράσης του καταστήματος. Δύο βήματα παραπέρα να σε περιμένει κάτι άλλο. Αυτή η χαλαρή, διαδραστική προσέγγιση αρέσει: άλλοι περιμένουν μπροστά στον πάγκο με τις μηχανές του καφέ για να πάρουν το δισκάκι τους, άλλοι χαζεύουν τα λευκά και τα ροζέ στον πάγο και τα dispensers της Enomatic, που σου δίνουν τη δυνατότητα να δοκιμάσεις σε ποτήρι κάτι πιο ιδιαίτερο από τον ελληνικό ή τον διεθνή αμπελώνα χωρίς να επωμιστείς το κόστος όλης της φιάλης. Οι επιλογές αλλάζουν συνέχεια. Οι ετικέτες, μαζί με εκείνες που φιλοξενούνται στο κελάρι, δίπλα στο οποίο υπάρχει και ένας χώρος για παρουσιάσεις, φτάνουν τις χίλιες.
Eδώ διαλέγεις το κρασί σου κaι, μια που προς το παρόν ζεστές προτάσεις φαγητού δεν υπάρχουν, αν θέλεις επιλέγεις και κάποια τυριά από το deli, ελληνικά και ξένα, από γραβιέρα Κρήτης και πεκορίνο μέχρι comté με κρούστα λουλουδιών ή τυρί ωριμασμένο σε οινολάσπες, γαλλικές rillettes, τραγανά σιτσιλιάνικα φύλλα ζύμης με τρούφα ή παρμεζάνα ή κάποιο τσάτνεϊ. Εκείνοι αναλαμβάνουν το σερβίρισμα. Το μπουζούκι που πιάνουν καμιά φορά αργά το απόγευμα στη διπλανή ταβέρνα είναι συνοδευτικό… εξτραδάκι. Σφηνάκι στο soundtrack της ημέρας. Η καλοκαιρινή Πλάκα έχει τα δικά της διαδραστικά σενάρια.